چهارشنبه 10 خرداد 1402 , 11:45
اشک‌ها و لبخندهای یک جانباز شیمیایی و قطع عضو
فاش نیوز - جانباز شیمیایی و قطع عضو که با یادآوری همرزمان شهید و جانبازش اشک در چشمانش حلقه زده و آرام‌آرام به صورتش می‌ریخت، گفت: تعدادی از همرزمان من بدون اینکه خودشان متوجه شوند به‌خاطر عوارض سلاح‌های شیمیایی آرام و مظلومانه پر کشیدند.
به گزارش خبرگزاری فارس از جیرفت - ولی‌الله مرتضوی؛ در این روزهایی که عده‌ای از جوانان و نوجوانان با فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی و عدم تبیین روزهای جنگ و جهاد برای نسل‌های بعد از جنگ راه را گم کرده و دچار کم هویتی شده‌اند، شاید بتوان جانبازان هشت سال دفاع مقدس را به چراغ راه تشبیه کرد که امروز در کنار همه ما حضور داشته و کلمات ایثار، شرف و شهادت را برای ما معنا می‌کنند و ما اکثر اوقات از کنار آنها گذشته و با کنایه‌هایی مانند سهمیه‌دارها و ... بدرقه‌شان می‌کنیم.
قدر این کهنه‌سواران را بدانیم
افسوس که در کنار چنین کهنه‌سوارانی زندگی کرده و قدرنعمت نمی‌دانیم.
به عنوان یک خبرنگار مصاحبه‌های زیادی با افراد مختلف انجام داده‌ام، اما این‌بار روبه‌روی کسی برای مصاحبه نشسته بودم که بسیار ساده و بی‌تکلف بود، از جنس مردان دهه شصت و سال‌های جنگ و خون با همان سادگی و صمیمیت. در بدو ورود به منزل این جانباز، سادگی و بی‌آلایشی موج می‌زد.
جعبه‌های قرص و پایی که در کنار میز تلویزیون تکیه داده شده بود، نگاهم را به خود جلب کرد . با لبخندی ساده و مهربان می‌گوید: بگذار به رسم جبهه خودم را معرفی کنم؛ بنده حشمت کوهستانی بحرآسمان، جمعی لشکر پیروز ثارالله، اعزامی از شهرستان جیرفت، جانباز قطع عضو و شیمیایی جنگ تحمیلی هستم.
پایی که جاماند...
این جانباز شیمیایی و قطع عضو که حتی حاضر نشد درصد جانبازی خود را بیان کند، ادامه داد: در سن ۱۵ سالگی پس از دست بردن در شناسنامه با لباس خاکی بسیج به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شده و در عملیات کربلای ۴ پایم از همراهی من در جبهه‌ها جا ماند و با ۳۳ ترکش و عارضه شیمیایی به فیض جانبازی نائل شدم .
کوهستانی در حالی که نفس زدن در هوای گرم و ۵۰ درجه شهر جیرفت برایش سخت است، گفت: اوایل متوجه شیمیایی بودن خودم نشده بودم اما با سرفه‌های متوالی، تنگی نفس و تاول‌هایی که بر بدنم ظاهر شد و با مراجعه به مراکز درمانی و آزمایشات متعدد متوجه شدم دچار شیمیایی شده‌ام.
وی افزود: گازهای شیمیایی به‌خصوص گاز خردل مدت زمان زیادی در محیط بدون اینکه جذب شود می‌تواند آثار مخرب خود را بر روی افراد بگذارد. شیمیایی و عوارض آن فقط مختص نسل ما که در جبهه‌ها حضور داشتیم، نیست و عوارض آن در نسل‌های دوم متولد شده از آنها نیز قابل مشاهده است و اکنون بعد از گذشت سال‌ها از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، شاهد شهادت مردم مناطق بمباران شده و رزمندگان هستیم.
همرزمانم به‌خاطر عوارض سلاح‌های شیمیایی آرام و مظلومانه پر کشیدند
این جانباز قطع عضو که با یادآوری همرزمان شهید و جانبازش اشک در چشمانش حلقه زده و آرام‌آرام به صورتش می‌ریخت، بیان کرد: تعدادی از همرزمان من بدون اینکه خودشان متوجه شوند به‌خاطر عوارض سلاح‌های شیمیایی آرام و مظلومانه پر کشیدند، رزمندگانی مانند علی رستمی، باقر کمالی، حسین حیدری، غلام حیدری که گاهی به‌خاطر عدم اطلاع از شیمیایی بودن حتی درصد جانبازی نداشتند و به جد می‌توان گفت این رزمندگان مظلوم‌ترین جانبازان هستند .
حشمت کوهستانی که باز از پاسخ به سوال مشکلات موجود برای جانبازان طفره می‌رفت، ادامه داد: یکی از مهمترین مشکلات ما جانبازان دارو و کمبود آن است. من و همسرم همین داروها را به‌سختی و گاهی به‌واسطه دوستان و آشنایان به‌صورت آزاد تهیه می‌کنیم ویکی دیگر از مشکلات ما عدم پوشش بیمه در پرداخت کامل هزینه داروهای خارجی است.
کمبود داروهای جانبازان شیمیایی
وی با گلایه از برخی صحبت‌ها که دارو و درمان ما جانبازان رایگان است، خاطرنشان کرد: داروهای جانبازان به‌ویژه جانبازان شیمایی وارداتی و در سیستم دارویی کشور وجود ندارد و بنیاد شهید فقط داروهای داخلی را تحت پوشش خدمات تکمیلی خود قرار داده است.
این جانباز تصریح کرد: متاسفانه خدمات‌دهی بیمه دی فوق‌العاده ضعیف است و تمام جانبازان از این امر گلایه‌مند هستند و داروخانه‌ها این بیمه را قبول نمی‌کنند .
یادگار هشت سال دفاع مقدس با اشاره به پای مصنوعی خود که شکسته و با وصله و پینه به هم چسپیده شده بود، ابراز داشت: من ۲۵ سال پای مصنوعی خودم را عوض نکردم و با همان پایی که شکسته و از کار افتاده بود روزگار گذراندم، اما دیگر به علت از کارافتادگی پای مصنوعی ناچار شدم آن را تعویض کنم که متاسفانه به علت وجود زیرساخت‌های قدیمی و عدم به‌روزشدن کارخانه ساخت اعضای مصنوعی به تکنولوژی‌های روز این پای مصنوعی جدید در همان روزهای اول از ما جاماند و به‌خاطر خرابی پای مصنوعی جدید مشکلات جسمی جدیدی به مشکلاتم اضافه شده است.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با محکوم کردن استفاده از سلاح‌های نامتعارف شیمایی تصریح کرد: دولت آلمان با تجهیز صدام به سلاح‌های شیمایی مرتکب جنایت جنگی شده است. ملت ایران به‌ویژه رزمندگان هشت سال دفاع مقدس تجربه دردناکی از این سلاح‌های غیرمتعارف در حافظه و جان‌های خود دارند و یادگارهای گازهای خردل و عامل اعصاب ارتش صدام در دوران جنگ هنوز بر تن‌شان هست و تاول‌هایشان جانبازان زیادی را اذیت می‌کند.
اما لبخند و امید به آینده در نگاه و سخنان این جانباز عزیز موج می‌زد که کلامش را اینگونه به پایان رساند: «هنوز در این شهر چراغ‌های روشنی از قافله عشق و شهادت هست که ما راه را گم نکنیم» .
