شیپورچی دیجیتال و تاریخ انقضاء حیا!

فاش نیوز- معروف است که بر سر درِ معبد دلفی در یونان باستان نوشته شده بود: خودت را بشناس! سقراط معتقد بود «در ژرفای روان هر فرد، شناخت یا معرفت نهفته است.» او برای سؤال از چگونگیِ با معرفت شدن و خودشناسی، پاسخ جالبی داشت:

« ما مانند ماما ها! می توانیم مامای فکر و اندیشه وروان آدم ها باشیم!»  

هدف از وجیزه ی پیشِ رو، بررسی یک کپی کم رنگ از مدرکِ ماماییِ جناب سقراط! است.

مفروض است:

تکنیک، از رهگذر کوچ اجباری کلمه به تصویرِ دیجیتالی! زندگی روزمره را به شکلی جدید درآورد. در این اثاث کشی؛ تمایز موجود بین مفهوم حیا و مفهوم مدرن و راه های حفاظت از مرزهای سنتی ادب اجتماعی گم شد.

پیش از این نیز بنا بر ابلا غیه ای که«ماروین زونیس» درشکست شاهانه صفحه 373 آورده و درآن به« بی چارگیِ [ناشی از] تعیُشاتِ لا اُبالیه و عجیبِ کرسی نشینانِ تهران» تصریح شده، مرز حریم و حیا دستخوش باد و بوران حوادث شده بود.

فرضیه:

الف: شیپورچیان دیجیتال در یک برنامه ریزی دقیق و همه جانبه نگر، اعمال مبتنی بر حجب وحیا را بیش از پیش کم رنگ خواهند ساخت.

 ب: تعلل در چاره اندیشی برای کاهش غم نان یا فاجعه ی موسوم به:

• ورود فقر از در؛
•  خروج ایمان از پنجره!

زمینه سازِ قهر کردنِ تعداد بیشتری از فرزندان ایران زمین، با خصال خویشتن خواهدشد.

ج:  غیرت ایرانی، نمی گذارد مَثَلِ "شکم گرسنه دین و ایمون نداره" تحقق یابد؛ ولی در این مَثَل آباد ازحیای گربه! نیز سخن به میان خواهد آمد.

از سپیده دم قرن بیست و یک، جلسات هیأت مدیره ی انجمن ماماییِ فکر و اندیشه و روانِ آدم ها! در کلبه ی الکترونیک و بصورت منظم و مبتی بر استاندارد « 24 در 7 » همواره و در هر ساعت از شب و روز هفته! برگزار می شود.

یکی از خروجی های این جلسات، جدول ذیل است که بر پایه ی ویژگی­ نسل و رسانه ی مورد استفاده، و به منظور برنامه ریزی برای زاد و ولد فکر و اندیشه؛ تنظیم شده است.

 

به سمت راست: بومی دیجیتال            به سمت چپ: مهاجر دیجیتال

 

منبع: (ارتباطات سلامت در همه گیری کووید 19)

 

اگرچه آگاهی از اطلاعات ثبت شده درجدول فوق در این ور آب نانی بر سر سفره ی کسی نیاورده!!! اما می توان با داده های آن تلنگری به صدوقچه ی فکر برخی از متولیان اموراندیشه و اجتماع زد.

 قدر مسلَّم این است که الصاق یک کپی دیجیتال از مدرک مامایی سقراط! به آن، می تواند بابی جدید در خود شناسی و برنامه ریزی برای مدیریت فکر و اندیشه و آرامش روان بگشاید.

زیرا اداره ی اجتماع نیاز به مطالعات علمی و بهره گیری از داده های حاصل از تحقیقات پیمایشی و مبتنی بر آمار و ارقام نیز دارد. ...

بویژه اینکه تجربه ی قرن اخیرِ جامعه ی ایران نشان می دهد که «ساحل آرام سنت» پناهگاهی مطمئن در هنگامه ی طوفانِ ورود و خروج بی رویه ی فقر و  ایمان از در و پنجره بوده است.

مضاف بر این، تبیین علمیِ ضرورت تعجیل در رفتن به این پناگاه؛ از بحران "جامعه ی پیرسالان" جلوگیری می کند.

 تجربه ی دو دوره اجرای سیاست های کاهش جمعیت درد و برهه ی زمانی:

• از 1345 تا 1357؛
• از 1368 تا 1390؛

و کاهش بیش ازاندازه و کم سابقه ی آمار ازدواج و زاد و ولد، در حال حاضر! تغییر و بازنگری در برخی سیاست ها و سیاست گذاری ها را واجب ساخته است.

سنت ایرانی و اسلامی که سرشار از راهکارهای درخشان و غنی و کاربردی و مشکل گشا است؛ در صورت برخورداری از:

• هیأت مدیره ای آگاه و کارآمد؛
• ماماییِ فکر و اندیشه و روان با خوانش سقراطی؛

ظرفیت پرکردن خلاء حاصل از غفلت و خواب آلودگیِ برخی از متولیان امور فرهنگی را دارد. ...

به راستی که بومیان دیجیتال یا نوجوانان و جوانانی که « تمام زندگی خود را در محاصره ی استفاده از رایانه و بازی ­های ویدیویی، دستگاه پخش موسیقی، دوربین فیلمبرداری، تلفن همراه و سایر اسباب­بازی­ها و ابزارهای عصر دیجیتال گذرانده اند؛» نیاز به شنیدن مطالبی مستند و مستدل و کارشناسانه از فراز و نشیب های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ایران دارند.

در همین زمینه و به عنوان نمونه، به سمع و نظرِ نوجوانان و جوانان رساندن مفهوم «شهرزدگی» در گزارش «کاتوزیان» از جشن هنر ِشیراز؛ و دعوت به تأمل در آن، خالی از لطف نیست:

« ... آن هنگام شیراز بودم، اوضاع شهر یک هفته قبل از ورود شاه، بدلیل زیبا سازی مختل شد، شهرِ محل برگزاری جشن هنر دو حلبی آباد بزرگ داشت، ... توانستم از یک آلونک دیدن کنم، از تکه های حلبی (بشکه های مستعمل نفت) ساخته شده بود.حمام و مستراح وجود نداشت، روی پارچه ای که از بالای کیوسک شرکت نفت آویخته بود نوشته شده بود: زنده باد والا حضرت رضا پهلوی، ولیعهد محبوب ما» ...

طنز تلخ تاریخ اینجاست که "همین شازده پسر که حالا سن و سالی ازش گذشته، هنوز از ننه پول توجیبی می گیره، و این ور و اون ور میره و دسیسه می چینه!"

جار چیان دیجیتالی نیز معدودی یارِ ثنا گو!!! از بین نوجوانان و جوانان امروز ایران زمین؛ برای او و مادرش که آفتاب لب بومه! جمع کرده اند.

البته از حق نگذریم، علی رغم کار عظیم و پیامبرگونه ی حضرت امام(ره) در تغییر معجزه آسای تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران؛ و حفاظت از این میراث گرانبها از سوی سلف صالح و همراهی  ملت بزرگ ایران؛ به نظر می رسد سوای پیشرفت های غیرِقابلِ قیاس؛ اما امروزه رگه های بسیار بسیار پر رنگ از گزارش «کاتوزیان» پیش چشم نوجوانان و جوانان قرار دارد، بویژه آنجا که می گوید:

« وضع مسکن جز برای وابستگان دولت و جامعه ی تجار، یا وحشتناک بود و یا مشکلی هولناک؛ خدمات درمانی و بهداشتی برای اغنیا بسیار گران و نامطمئن بود و برای فقرا گران و خطرناک.( اقتصاد سیاسی ایران، از مشروطیت تا پایان سلسله ی پهلوی، ص323)»

با کشف ابزاری که «به انسان تعلیم می دهد چگونه خوب نباشد! درجبهه ی بدی و هجوم به سرنوشتِ روان» مقوله ی خود شناسی نیاز به بیشتری به اندیشیدن یافت. 

  فهم و درک درست از همین نیاز و حداقل دو دلیل یعنی:

• انقضای حیا در این جبهه و پدیداری سدوم دیجیتال!
• «تبدیل فرآیند زیستی و ابدیِ خصوصیات مذکر- مؤنث به سوپر مارکت تخیل!»

اندیشه ورزی چون« کاستلز» را واداشت تا در کتاب شبکه های خشم و امید، جنبش های اجتماعی در عصر اینترنت، صفحه42 » یک مستند تأمل برانگیز! نشان دهد:

« خانم یوهانا سیگور، نخست وزیری است که آشکارا هم جنس گرا است و نیمی از کابینه اش را زنان تشکیل می دهند و  ائتلاف "قرمز- سبزها" در ایسلند را هدایت می کند.»

 هیچ بعید نیست یوهانا خانم، از زنان کابینه تعهدی نیز گرفته باشد که «هیچ کس مجبور به درگیر شدن در عالم سیاست نیست» ولی اگر شد باید قوانین حاکم برکابینه و هواداران ائتلاف قرمز- سبزها را بپذیرد و چهره ی امروزین از فرهنگ غربی را بدون روتوش بنمایاند. اللهُ اعلم

اگر فیلسوف یونانی جناب سقراط خان! در فرایند ورود اینترنت به ایران به خواب برخی از متولیان امور می آمد، بدون تردید می گفت زود شال به کمر ببندند و کلاه بر سر! و پرشتاب به محکمه ی وجدان درآیند! و نگذارند امر دیجیتال مدیریت گفتگو در فکر و اندیشه و روان نسل جدید در کشوری باتمدن کهن را بدست بگیرد! و با گفتن «کاشانه ی [تان] رفت به تاراج غمان!» بیدارشان می کرد!

نتیجه گیری

آنچه که برخی متولیان امر فرهنگ را تلنگر واجب ساخته؛ یکه تازی فضای مجازی در میدان تأثیر گذاری بر فکر و اندیشه وروان است که برخی از نوجوانان و جوانان را وا داشته تا صرفا با ساز او برقصند! و با چشمان او جهان را مشاهده کنند.

نتیجه این می شود که برای نسل آلفا از جدول مذکورکه صد البته مبتنی بر مطالعات روانشناسی نوین در زمینه ی جهان اجتماعی( جامعه و فرهنگ) تنظیم شده، انگار واقعا حیا تاریخ انقضا دارد!

پر واضح است که منحصر نمودن حجب و حیا به پوشش بانوان و یا چنان که «ابن خلدون» خاطر نشان ساخته:

• «رسوخ خوی ناپسند و عادت به اعمال ناستوده؛
•  بر زبان آوردن سخنان زشت و دشنام و کلمات رکیک در میان بزرگتران و محارم»

 اشتباهی پر هزینه است. ...

در هنگامه ی تبدیل تدریجیِ «فرهنگ مبتنی بر کلمه به فرهنگ مبتنی بر تصویر» بدون تردید، فقدان درک و فهم ازتغییر و تحولِ دوران و تعلل در احصاء راهکارهای علمی از گنجینه ی درخشان و غنیِ علوم اسلامی و ایرانی؛ جهان اجتماعی را با مسائل پیچیده تری روبرو خواهد ساخت.

 اکنون که پای جارچیانِ بدون شرم و وجدان و حیا همراه با کرداری ناپسند و گفتاری نازیبا به موبایل بچه های کلاس اول ابتدایی نیز بازشده؛ برای آینده ی این طفل های معصوم و معنای حجب و حیا در فرهنگِ اقتصادی (سرخ نگه داشتن صورت با سیلی در مدرسه!) باید چاره ای اندیشید؛ این موضوعی بسیار مهم است.

کاربردی ترین شیوه ی ممانعت از گرفتار شدن این گل های خندان در تله ی فناوری حیا زدای فکر غربی؛ آموزش چگونگی تکیه بر خصال خویشتن و خود باوری است.

از جمله عواملی که بحث از تاریخ انقضای حیا را گرم و رویکرد به مفاهیمی چون معارف و معابد و ... را از 2025 به بعد بسیار مشکل خواهد ساخت عبارتند از:

• تداوم سرگرم شدگی به اختلافات جناح های سیاسی؛
• تأثیر متفاوت جارِ غمِ نان با شیپور دیجیتال، بر اندیشه و انگیزه ی نسل نو؛

آنچه که ازکپی کم رنگ از روی مدرکِ ماماییِ جناب سقراط در رابطه با فکر و اندیشه وروان آدم ها می توان ارائه داد این است که:

• تعیُشاتِ لا اُبالیه؛
• نقل مکان ادبِ اجتماعی از کلمه به تصویر؛

و بی توجهی به چرخه ی فقر و ایمان؛ موجب انقطاع نسلی خواهد شد! توخود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

بجای سخن آخر

 یکی از مهمترین پیامدهای پرتاب جهان به شرایطی که «در آن رقابت های قدرت، پای خودِ سرنوشتِ بشر و سرنوشت روان را به میان می کشد؛» فراهم شدن زمینه برای هجوم جبهه ی بدی به مرزهای حریم و حیا است.

این آفت از رهگذر ذوبِ حیا در مدرنیسم جاهلانه حتی بر سیاست های جمعیتی در تاریخ فردای ایران اسلامی تاثیر معنادار خواهد گذاشت.

برای مقابله با آفتی که با اندکی غفلت و قصور! آمد و در حال اشغال کامل همه ی ساحل آرام سنت است؛ در مرزی پر گهر و تمدنی کهن به قول «اسلامی ندوشن» « ملت در درجه ی اول باید به خود متکی باشد و به خود اطمینان داشته باشد و جنبه های مثبت خود را تقویت کند.»

دانی کدام جاهل بر حال ما بخندد

کاو را نبوده باشد در عمر خویش حالی

پادزهر پیشنهادی اسلامی ندوشن بسیار حائز اهمیت است و انتظار می رود برخی از مدیران سیاسی و اجتماعی و اختلافات جناحی این اطمینان و اعتماد را خدشه دار نکنند.

 زیرا پیامدهای تولد نوع جدیدی از تفکرِ " مِی خورِ منبرسوزِ مردم آزار" که در عصرِ فرادیجیتالیسم و پس از بومیان دیجیتال و نسل آلفا فرا خواهد رسید؛ هم اکنون نیازمند چاره اندیشی است؛ فردا خیلی دیر است.

یعنی پیامدهای همان چشم اندازی که اعضای اولین هیأت مدیره ی انجمن ماماییِ فکر و اندیشه و روانِ بشریت در کنفرانس نیویورک در 1940 ترسیم کردند و جامعه ی ایران اسلامی به موازات ورود و گسترش اینترنت، دامنگیر آن شد  ...

 

پی نوشت: «در زبان انگلیسی سدوم،  نمادِ توصیفِ مکان های سراسر فساد و گناه  است که در انجیل نیز آمده : " خدا شهر سدوم را محکوم و ویران ساخته و به خاکستر تبدیل کرد تا برای آدمیان دیگر که می خواهند در گناه زندگی کنند عبرتی باشد". کیست که ادامه ی این قصه ی تلخ را نشنیده باشد.»

 

جانباز دکتر سید مهدی حسینی