سه شنبه 07 بهمن 1393 , 11:53
یکدل بودیم و ... باشیم
برادران محترم! همه ما میدانیم که نه برای مال دنیا و نه برای امتیاز پا به عرصه جنگ گذاشته ایم. همه خاطرمون هست در زمان جنگ از این صحبت ها نبود. خداوکیلی خود بنده یک بار حتی تسویه حساب هم نکردم تا چه رسد به اینکه دنبال امتیاز باشم. ولی عقل، انصاف، عرف، دین و مذهب و سنت همه می گویند باید فرقی بین رزمنده زمان جنگ (اعم از رزمنده، جانباز، خانواده شهید، آزاده) با کسانی که درگیر نبودند و به زندگیشان می رسیدند و حتی شرایط کشور را هم تحمل نکردند و کوچ کردند به اروپا و امریکا باید باشد یا نه ؟؟؟!
دوستان ماهمه در بین فامیل و دوستان و آشنایان از همه رقم داریم. از جانباز شیمیایی تا قطع نخاع و فرزند شهید. همه باید تکریم شوند. ولی همه میدانیم که چه کسانی دارند از نمد ما برای خود کلاه درست می کنند. همه باید تکریم شوند، از کسی که تو ایستگاه صلواتی کار می کرد تا کسانی که تخریب چی بودند و خط شکن. هر کس وظیفه ای داشت و این را هم یادآوری کنم که اتحاد و یک دلی ما بود که در جنگ نتیجه گرفیتیم. الان نباید روبروی هم وایسیم. کمک کنید حقمان را از کسانی که حق ماها تو گلویشان گیر کرده بگیریم.
بعضی ها فکر می کنند شیطان در دل صدام های عفلقی و آمریکای جنایتکار است ...
بعضی ها فکر می کنند شیطان در دل صدام های عفلقی و آمریکای جنایتکار است ...
و وسوسه های شیطان مانند خون در رگهای همه ما جاری است ...
با آن شیطان باید مبارزه کرد در میدان جهاد اصغر ...
و با این شیطان در میدان جهاد اکبر ...
این شیطان اهریمن تر است . دهان اژدهایی خود را باز کرده ایثار و حق من و تو را به آنی می بلعد و بعد ما را در تحریم های من درآوردی له می کند ....
اما من که می گویم بجنگ تا بجنگیم و عمری است که می جنگم حتی .....
