ما ایثار کردیم که این شود؟!

...
ظلم ظالم، جور صیاد ... آشیانم داده بر باد

ای خدا! ای فلک! ای طبیعت!

ای خدا

خدایاااااااااااااااااااااااا

خدااااااااااااااااااااااااااااااااااا

باسلام برادرم جانباز شیمیایی1..... عدالت . انصاف . دادخواهی. فتوت . کرم . عشق . مرام. عزت .درایت . تدبر . در پستوهای خانه آقایان بهمراه حس مسئولیت به جامعه خصوصآ جامعه ایثارگران مدت مدیدست در حال خاک خوردن است ... فعلا فقط حرف ... حرف ....تبلیغ ....وحرف است وبس .

برای ظلم وبی عدالتی جنگیدیم و چه عزیزانی در این راه شهید شدند،ولی هر دولتی که سکان مدیریت کشور را بدست گرفته فقط بفکر منافع خودش بوده و طی این سی سال فقط اختلاس و...وفرار ازکشور با سرمایه ملت راشاهد بودیم،تا کی باید سکوت کرد وتماشاگر بود،آیا موقع آن نرسیده پرچم افتاده از دست شهیدان رابگیریم تا در آخرت شرمنده وسرافکنده نباشیم...؟؟؟

اي كه مسبت را برم زاهدان شب سيستان رور را ببين

خدا به فریاد جانبازی برسد که برای فردایش دارو ندارد .....
امشب تا صبح بیداره و فکر میکنه کجا بره و پیش کدام دکتر بهتره و سپس کدام داروخانه دارو را بهش میده یا مثل ماه گذشته اتاق 16 نسخه اش را تایید میکن یا نه ؟ ؟ ؟
اگر ندادند ایا بازم برادرش یا دوستانش باید جورش را بکشند . اگر خانواده فهمید بنیاد دارو را نمیده چه مشکلاتی امکان دارد پیش بیاید . لعنت بر اتاق 16که مسوول جانبازان شیمیاییه ....................

وقتی بنیاد هیچ کاری برای ایثارگران انجام نمی دهد و فقط منبعی شده برای پر کردن جیب آقایان چرا باید اصلاً وجود داشته باشد؟خدایا از دست مسولین بیوجدان و کور باید به کجا پناه ببریم؟

باصلوات به محضرحضرت بقیه ا... (عج) ارواحنا فداه وبادرود به روح پرفتوح امام خمینی (ره) وشهدای عزیزوبادرود به وجودپربرکت مقام عظمای ولایت ورهبرمعظم حضرت ایت ا...خامنه ای
اینجانب میرامین سیدی فرزند میراصغر جانباز 56 درصدبا لبیک به ارمان های مقدس انقلاب اسلامی و اوامر رهبر کبیرانقلاب با حضوردرجبهه های حق علیه باطل درمنطقه عملیاتی سوماردرحین شناسایی درتاریخ 65/2/28 دراثربرخورد با مین دشمن با قطع پای راست ازناحیه زیرزانو و اصابت ترکش از قسمت های مختلف پای چپ به درجه رفیع جانبازی نایل شده ام. سالهاست بابی توجهی مسولین در رنج ومشقت بسیارهستم وحق جانبازی بنده بسیار ناعادلانه اجراشده است بااین وضع صدمات روحی بسیار خورده ام واعضای خانواده ام نیز بسیار مورد ظلم واقع شده اند زندگی بسیارسختی داشته اند.اگرچه ارزش معنوی این نعمت بزرگ بسیاربالاتر و چیزی جز این است که دست به قلم شوم وازکوتاهی مسولین شاکی شوم اما باتوجه به وضعیت جسمی و روحی که توان کار برایم ممکن نیست ونمیتوانم پاسخگوی امرار معاش خانواده ام باشم که راه درامدی جز حقوق ناچیز بنده نمیتواند داشته باشد,بعدازسالها التماس و اقدام برای احیای حق دست به سوی محترمتان دراز میکنم و استدعا دارم با توجه به وضعیت و مدارک و اظهارات مستند زیل توجهی به حال بنده حقیر شود:
_در سال 66 در بیمارستان 501 ارتش با تشکیل کمسیون پزشکی در خصوص حالت اشتغال بنده درجواب اعضای محترم کمسیون که پرسیدند ایا مایل به بازنشستگی هستید؟بنده به صورت کتبی امتناع کرده و در خواست ادامه خدمت دادم که مدارک ان در پادگان سراب موجود است اما باگفته ها و وعده های ایشان تمام حق وحقوق حالت اشتغال یا بازنشستگی به شما داده خواهد شد و ترفیع درجه نیز طبق مواد و قانون مصوب به شما تعلق خواهد گرفت,علی رغم مخالفت اینجانب بازنشسته شدم اما تا کنون هیچ یک از وعده ها وگفته های ایشان اجرا نشده و بندج ماده 108 به بنده تعلق نگرفته است.
_اینجانب در بدو استخدام کادر بودم ولی تا کنون حقوق مستمری بگیر به بنده پرداخت گردیده است.با این وضعیت جانبازی و اختلال اعصاب و از دست دادن حس بویایی طبق مدارک,از کارافتادگی بنده به صورت جزئی ثبت شده درحالیکه تمام هم پایه ها بااین وضعیت و درصد جانبازی کمتر به صورت کلی تعیین شده اند و حقوق کادر دریافت میکنند.
_چندین ماه ارشدیت بنده لحاظ نشده و بسیاری از حق و حقوق که قید نمیکنم از بنده صلب شده است.
لذا با توجه به اینکه چندین سال است که بااین وضع جسمی باحرفها و وعد های مسئولین در جاده ها وشهرها مانده ام و هیچ نتیجه ای نگرفته ام میخواهم مشکلات ودرد ورنجهای یک جانباز لااقل به گوش یک مسئول حق شناس برسد.

چراغ ظلم ظالم تا دم اخر نمیسوزد.........اگر سوزد دمی سوزد دم دیگر نمیسوزد.

درود بر شما واقعا راست گفتی مملکت برای عدای بوده ولی بدبختی فقط برای قشر بدبخت بدون پارتی دولت برای ما کاری نکرده کسانی هستند بارشو جانباز شدند امکانات برای آنها فراهم ولی برای آنهای که زحمت کشیدند دولت کاری نکرد مسولین به فکر جیب خود وتک وفاملاشان هستند ولی همیشه حرف از عدالت میزنن کدوم عدالت

سلام ، فریادها و ناله ها در قلب سنگی مهر شده و اسیر در هواهای نفسانی اثر ندارد. وضعیت طوری شده که عده ای جان بر کف شبانه روزی از دین و میهن حفاظت و دفاع کنند و متحمل انواع آسیبهای جسمی و روحی در شرایط دشوار معیشتی گرفتار شوند البته وظیفه همگان است اما عده ای دیگر با شناسنامه نیمه ایرانی و نیمی خارجی همانطور که دوستان تذکر دادند غرق در ثروتهای باد آورده و نامشروع در جهت مخالف انقلاب و مقابل مدافعان دین و میهن به بهترین فرزندان کشور ضربه میزنند. از سوی دیگر داوری و قضاوت این رویدادها بوسیله افرادی تصمیم گیری میگردد که اکثریت داوران و قضاوت کنندگان ضمن بکارگیری انواع ترفندها مثال کاهش سقف 30 درصدی و تقسیم درصد به کل اعضای بدن با ناخن خشکی و زورگویی در صف مقابل خون داده هایی قرار دارند که قرار بوده پشتیبان مجاهدین فی سبیل الله در روزهای سخت و دشوار باشند.
تجربه هشت ساله در جنگ تحمیلی به ما یاد داده تا پشتیبانی نباشد هیچ موفقیتی حاصل نمیشود لذا رزمنده در جنگ بین حق و باطل نیاز به پشتیبانی دارد در حالیکه این روزها ایثارگران مظلوم و محروم در جنگ نابرابر بدون حامی و پشتیبان هستند لذا چاره ای نداریم جز اینکه فقط پناه ببریم به خداوند متعال و از او استعانت بجوییم.