دوشنبه 21 دي 1388 , 16:33
رها شدگانیم در این رنج بی حساب
ای کاش از تیتر بهتری برای بیان این موضوع استفاده می کردید و یا از زاویه بهتری به آن می نگریستید. مشکل اصلی رها بودن اکثریت غالب جانبازان است. یعنی بنیاد باید برای آن 1800 جانباز قطع نخاع برنامه های خود را عملیاتی کند حال چه بتواند مشکل آسایشگاه های موجود را حل کند یا نتواند. آنچه مهم است این که سرنوشت اکثریت موکول و مشروط به وضعیت تعداد قلیلی از جانبازان نیست.
بنیاد اساسا" حق ندارد حیات ما را به حیات و ممات دیگران گره بزند. در آن صورت ما را در مدار بسته ای گیر می اندازد که رهایی از آن ممکن نیست. آنچه مهم است وجود اراده بنیاد است در آن صورت منابع بسیار فراوانی برای حل مشکل وجود دارد. بنیاد بایستی دست از بازی بردارد و با قدرت وارد کار شود. آنگاه همان تعداد قلیل هم خواستار بهره مندی از خدمات چنین مراکزی خواهند شد و یک لحظه هم در آسایشگاه های فعلی هدر نمی دهند. شایسته است با دست خودمان آب به اسیاب بعضی مترصدین نریزیم ودستی دستی نگوییم عسس بیا من را بگیر.
محمد-م
چرا اینهمه تبعیض . آیا بچه های جهادی زحمت کمتری کشیدند که باید از حد اقل حقوق برخردار باشند.بعد از گذشت 26 سال یک جانباز قطع نخاع باید دغدغه حقوق و مزایا داشته باشد ؟ ؟ ؟ ؟ ؟ ؟ ؟
چه کسی بداد میرسد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟ ؟ ؟
هرچه انسان به خداوند متعال نزدیک میشود مراقبت از اعضا و رفتار و حتی تفکر در خلوت بیشتر میشود. شخصی که سالها بوسیله عبادات و توجه به معارف اسلامی به معرفت الله نزدیک شده لیاقت پست مسئولیت در نظام اسلامی را دارا میباشد که میگوییم شایسته سالاری و پیروی از حکومت عدل امام علی (ع) است.
با این مشخصات تعریف شده از مسئول نظام اسلامی که اساس تشکیل حکومت و پیروزی انقلاب بود ، قبول و تحمل این غفلتهای وحشتناک از سوی مسئولان بهیچوجه جایز و در شان حکومت اسلامی و مردم شهید پرور ایران نمیباشد.
