تو هم اگه کچل بودی...

مرتضی قنبری وفا- اسفند ماه سال 62 بود حدود عملیات والفجر 6 در چیلات دهلران.
یک روز غروب داخل چادر جمع بودیم و سرمان گرم خودمان بود. نمی دانم چه شد که 3 تا 4 تا از بچه های خیلی شوخ شروع به زمزمه کردن و یک شعری را درست کردند و شروع کردند به خواندن. یکدفعه تمام بچه ها که حدود 20 نفر بودیم جو گیر شدیم و همه شروع کردیم  به خواندن و از خوندن گذشت و شروع به سینه زدن همزمان هم کردیم متن آن این بود : (کچل ها جمع شویم تا برویم نزد خدا ، یا به ما مو دهد یا بزند گردن ما) ولوله ای به پا شد و صدایمان همه جا را گرفته بود که ناگهان فرمانده ما شهید (حسن یگانه قناعتی) آمد داخل چادر.

 دیگر صدای نفس کسی در نمی آمد. حسن چند لحظه به ما نگاه کرد. بعد با داد و بیداد به ما گفت : شما خجالت نمی کشید؟ منو باش که فکر کردم دارید عزاداری می کنید و سینه می زنید، اما وقتی فهمیدم چی می خونید خودم که فرمانده شما هستم خجالت کشیدم. شما خجالت نمی کشید؟ سکوت سنگینی فضای داخل چادر حکفرما شد و کسی پلک نمی زد که یکدفعه اصغر که بچه رشت بود و خیلی شوخ بود و ابتدا شروع به خواندن کرده بود و سرش هم تاس بود با لهجه غلیظ خود گفت : حسن آقا اگر مثل من کچل بودی سینه که هیچ ،  قمه هم به خودت میزدی. ناگهان چادر از خنده منفجر شد .
حسن پس از سکوت بچه ها گفت : اصغر ببین کجا جواب این زبان درازت را پس می گیری.
حدود یک هفته  گذشت و یک شب که بچه ها عده ای خواب بودند و عده ای سر نگهبانی، حسن به عنوان پاس بخش رفت تا پست ها را عوض کند که وقتی اصغر جواب رمز شب را نداد. حسن فهمید اصغر خواب است رفت و به آرامی اصغر را خلع سلاح کرد و گلنگدن را کشید دم گوش اصغر بست به رگبار .
همه خوانندگان جبهه رفته می دانند مجازات خلع سلاح کردن در نگهبانی چقدر بالاست!

اصغر از خواب پرید و کپ کرده بود. حسن تیر اندازی می کرد و داد میزد: بیائید بچه ها، عراقی گرفتم اونم عراقی کچل.  سینه خیز برو اصغر با التماس می گفت حسن آقا منو ببخش خودم نفهمیدم چطور خوابم برد .
حسن با داد می گفت : جرم عراقی های کچل  گذشت نداره. پس از کلی سینه خیز گفت : تمام نشده حالا باید یک پست دیگه نگهبانی بدی و نگهبان دیگری نمی ذارم ، از استراحت خبری نیست .
 حسن اسلحه اصغر را داد و فرستادش برای دو ساعت نگهبانی دیگه.
در آخر هم بهش گفت این هم تلافی زبان درازت.
 

حسن جان روحت شاد.