شناسه خبر : 34368
شنبه 19 ارديبهشت 1394 , 09:28
اشتراک گذاری در :
عکس روز

مروری بر آثار حاتمی کیا

مرتضی قنبری وفا - ابراهیم حاتمی کیا در سال 1340 در تهران متولد شده و فارغ التحصیل رشته فیلم سازی از دانشکده صدا و سیما و رشته تئاتر از دانشکده هنر می باشد.
حاتمی کیا از سال 59 با نگارش فیلمنامه و کارگردانی در فیلم های کوتاه مستند جنگ آغاز به کار کرد.
حاتمی کیا یکی مولفان فیلم های عرصه دفاع مقدس می باشد و همواره دین خود را به این فیلم ها به خوبی ادا کرده.
حاتمی کیا 17 اثر سینمائی بلند و دو سریال تلویزیونی در کارنامه خود دارد که هر کدام از این فیلم ها هنوز جای بحث و بررسی دارد، البته فیلم های حاتمی کیا صرفا" جنگی نبوده و او در فضاهای متفاوتی اقدام به ساحتن فیلم پرداخته .
چون مجالی برای پرداختن به تمام آثار حاتمی کیا نیست مروری اجمالی به فیلم های شاخص و فاخر این فیلمساز به خصوص در عرصه دفاع مقدس خواهیم داشت.

 

 دیده بان : فیلم نخست حاتمی کیاست که در آن پروسه عروج یک دیده بان از زمین خاکی حضرت آدم به عرش اعلای شهادت به نمایش در آمده که در زمان خود تحسین افکار اهالی رسانه را در پی داشته که فیلمسازی آمده که دارای ذوق بسیاری بوده و استعدادهای بزرگش را می خواهد به کالبد سینمای جنگ تزریق کند.
 

 برج مینو : فیلمی که در آن به مردی که قصد داد اولین سفر مشترک خود و همسرش را انجام دهد که به او حکم می شود باید برج دیدبانی زمان جنگ را احیا کند و او بجای سفرهای تفریحی به منطقه سابقا" جنگی می رود و به برج می رسد اما مشکلش این است که چگونه برای همسر جوانش توضیح دهد که این برج مینو همان برج بهشت است و دوستانش در همین برج در کنارش شهید شده و او نمی تواند بی توجه از کنارش رد شود البته این گفتار در چند خط است مگر نه برای هر فیلمی میتوان یک کتاب تحلیل نوشت.
 

 مهاجر: فیلمی خوش ساخت که توانائی های هواپیماهای بی سر نشین جنگی را نشان می دهد و از لحاظ جلوه های ویژه بسیار پر توان است و در کنار برداشت ادبیات دفاع مقدس یک فیلم بسیار پر برخورد و دارای جاذبه های ویژه بصری جنگی هم خواهیم بود.
بوی پیراهن یوسف : همان داستان چشم انتظار پدران و مادران رزمنده آزاده می باشد که نشان می دهد خانواده های آزاده یا شهدای گمنام دارای چه روحیاتی هستند و برای یک نشانی از گمشده خود تاب و توان خود را از دست داده و پریشان خاطر هستند.

 

 روبان قرمز : این فیلم سینمای انتظاعی حاتمی کیاست . نه داستانی است نه روایتی دیالوگ ها بسیار پر محتوا هستند و آدرس درست را نشان می دهند یک توصیه : هرگاه بی حوصله هستید این فیلم را نگاه نکنید چون سینمای انتظاعی مشتری خاص خود را دارد.
 

 ازکرخه تا راین : فیلمی متفاوت دارای حس زیبائی شناسی آدم ها که چگونه بدون چشم هم میتوان روح دیگران را تسخیر کرد.
سعید بینائی خود را بدست می آورد اما متوجه میشود به خاطر گازهای شیمیائی به سرطان خون مبتلا شده و تا مدتی دیگر زنده نیست. او لب رود راین می رود و به خدا اعتراض می کند نه اینکه چرا عمرش کوتاست بلکه چرا باید در غربت سرد یک شهر اروپائی باید بمیردو با فریاد از خدا می پرسد چرا؟ چرا اینجا؟. فراموش نکنیم موزیک این فیلم که به دست مجید انتظامی ساخته شده یکی از موزیک های فاخر آن سالها بوده و به روند ساخت ریتم داستان این فیلم بی نهایت موثر بوده.

 

 آژانس شیشه ای : فیلمی که کلام و قلم از پرداختن به آن قاصر است ، این فیلم اوج هنر سینمائی حاتمی کیاست . فیلمی که تاریخ مصرف ندارد و برای سالها حرف برای گفتن داد.
حاتمی کیا خودش می گوید الهام بخش این فیلم ، فیلم بعد از ظهر سگی آل پاچینو بوده و استارتش خورد تا حاج کاظم ها هم بتوانند حرف های خودشان را بزنندو عباس حیدری ها در این وسط قربانی سیاسیون می شود، اما شهادت زیبائی دارد که هنر انسانیت اوست.
این فیلم حتی سیاسی تر بود اما ممیزی صدا و سیما در پخش این فیلم چند دیالوگ آن را حذف کردن مگر حاتمی کیا فیلمهای جشنواره می سازد که به سیاه نمائی کردن کشور عادت دارند؟ بگذارید حاتمی کیا بگوید چون ما نمی توانیم ، اما او به این زبان هنر تسلط کامل دارد و حرف دل ایثارگران را می گوید .
اقبال عموم مردم جامعه به فیلم آژانس شیشه ای بی نهایت بالا بوده و بیننده حس می کند این جانبازان لایق کرامت و منزلت هستند .
ارتفاع پست : فیلی که روایت واقعی از مردی بنام قاسم است که از روی ناچاری دست به هواپیما ربائی می زند و هیچ انگیزه سیاسی هم ندارد و فقط دنبال جائی است برای زندگی خود و خانواده اش ، فقط به این نکته بسنده می کنم که پس از اکران این فیلم حکم اعدام قاسم هواپیما ربا به تعلیق در می آید. پس معلوم می شود حاتمی کیا برای خودش مرزهای گذاشته که فقط خودش می تواند پا را از آن فراتر بگذارد و هر فقط صلاح بداند خودش از دغده هایش سخن می گوید و فیلم واسطه زبان اوست.

 

 به رنگ ارغوان : این فیلم اوج قدرت و جسارت حاتمی کیاست او در این فیلم به درستی به قدرت بی پایان عشق می پردازد تا جائی که هوشنگ که یک نیروی ورزیده اطلاعاتی است دلباخته سوژه خود ارغوان میشود و حتی از فرمان مافوق خود سر باز زده و برای نجات ارغوان حاضر به ادامه ماموریت خود نیست . حاتمی کیا مردی است برای تمام فصول.
شهید آوینی در خصوص حاتمی کیا می گوید: من هیچ کس دیگر را نمی شناسم که چون حاتمی کیا فیلم بسازد ، حاتمی کیا همه وجود خود را در فریم ها می دمد و هر بار خود را می سوزاند تا از شعله آن چراغی برافروزدو هر بار ققنوس بار از همان آتش حیات دوباره میگیرد.
آری سینمای حاتمی کیا چون خودش خاص است فقط باید امیوار باشیم حاتمی کیا کمی در حوزه سینما فعال تر عمل کرده و ما شاهد دیدن فیلم های بیشتری از او باشیم

 

اینستاگرام
کارهای ایشان خیلی خوب است و خدا ایشان را برای ما نگهدارد ولی گاهی خط قرمز هایی را ایشان می شکند و عبور میکند و تقریبا راه سوئ استفاده برای دیگران باز میشود مثل تیتراِژ پایانی فیلم چ که تک خوانی زن است و این قسمت متاسفانه خوب نیست
همه مشکل همین تک خوانی بود حاتمی کیا درک خوبی از معضلات جامعه ایثارگری دارد سید مجید از این گیری که دادید به تک خوانی کی سوئی استفاده کرده مثبت بیندیش دلاور
در اینجا می خواهم از تحلیل فیلمها توسط برادر قنبری وفا تشکر کنم بنده قبلا" نیز نقدهای ایشان را خوانده ام و متوجه شدم این عزیز در تفسیر و تحلیل فیلم بسیار توانا هستند و به جرات بگویم در این سایت ایشان منحصر به فرد هستند و شخص دیگری وجود ندارند که مانند قنبری وفا فیلم شناس باشند. اینجانب خودم به هنر سینما خیلی علاقه داشته و همه فیلمها را می بینم اما وقتی نقد ایشان از یک فیلم را می خوانم تازه متوجه می شوم که گاهی برداشت من اشتباه بوده و از زاویه دید آقای قنبری وفا به درک درست فیلم می رسم.
آقای قنبری وفا اگر این نوشته را می خوانید می خواهم به شعور سیاسی و اجتماعی شما ابراز احترام کرده و خدا شما را دوست داشته که به چنین موقعیتی رسیدید و نقدتان عالی است بخدا تعارف نمی کنم قدر خودتان را حتما" بدانید و آنرا در خدمت امثال من بگذارید فقط یک گلایه کوچک از شما دارم که چرا فیلم شیار 143 را نقد نکردید؟ چون مثل همیشه فیلمهای جنگ را نقد می کردید باز هم در انتظار تحلیل های بیشتر از شما هستم . خدا نگهدار شما. عمار
برادر بزرگوارم عمار این گونه که شما می فرمائید نیست و حتما" هستند افرادی با دانش و درک بیشتر به حوزه سینما و من خودم را تا حدی که برشمردید نمی دانم فقط یک مطلب اضافه کنم بنده از کودکی حتی زیر 10 سال عاشق فیلم بودم و در سینمای شهرمان کار می کردم و دستمزدم دیدن فیلم بود و یک ساندویچ ، همراه با کانادا و همه فیلمها را نگاه می کردم و در نوجوانی در چند گروه تئاتر کار کردم و وقتی شروع به خواندن نشریات سینمائی کردم تازه فهمیدم فیلم فقط الن دلون نیست و موسیقی ، فیلمبرداری ،تدوین و ... همه اینها باید در کنار هم به اتحاد سلیقه و دیدگاه برسند تا شاهد ساخت یک فیلم بی نقص و کامل باشیم و از همه مهمتر باید پیام فیلم را فرا بگیریم تا به اوج هنر سینما ارتقاء پیدا کنیم .
وقتی یک فیلم خوب و عالی می بینم دیگر زمان برایم بی معنی میشود و خودم هم جزئی از فیلم میشوم.
عمار جان گفتم بدانی که من حدود 37 سال فیلم نگاه می کنم و با تمام عوامل آن آشنائی دارم و میدانم چقدر زحمت رفته تا فیلم اکران شود و گاهی متاسفانه شاهد فیلم های بی ارزش و بی بته هم میشویم .
در آخر من با اندک فهمی که از سینما در سر دارم سعی می کنم دیگران هم با تحلیل بنده در درک پیام فیلم مرا همراهی کنند.
در آخر در خصوص شیار 143 که فیلم بسیار ارزنده ای بود زمانی که بنده آنرا دیدم مدت زیادی از زمان اکرانش گذشته بود و خودم احساس کردم دیگر دیر شده و صورت خوشی ندارد انشاا...در فیلمهای دیگر جبران میکنم. عمار عزیز بسیار از تو و دیگران سپاسگدذارم و تکرار می کنم من لایق این همه تمجید نبودم . خدا نگهدار
سکسته نفسی نکنید وفا جان نقدتان کارشناسانه است همیشه موفق باشید
نظری بگذارید
نام خود را وارد نمایید
متن نظر را وارد نمایید
مقدار صحیح است
مقدار صحیح وارد کنید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
تبلیغ کانال فاش در ایتابنر بیمه دیفتح‌الفتوحصندوق همیاریخبرنگار افتخاری فاش نیوز شویدمشاوره و مشاوره تغذیه ویژه ایثارگرانسایت جمعیت جانبازان انقلاب اسلامیانتشارات حدیث قلماساسنامه انجمن جانبازان نخاعیlogo-samandehi