«روایت فتح» منشأ الگو برداری غربی ها

اگر تمام آثار و سابقه جنگ های داخلی و خارجی آمریکا و غرب را بررسی کنیم متوجه می شویم که در هیچ یک از جبهه های جنگی و در روابط بین سربازان هیچ گاه از واژه "برادر" استفاده نمی شده و این کلمه ای بوده که در میان رزمندگان ما برای خطاب قرار دادن همرزمان خودی به کار می رفته است.

اما  روایت فتح شهید بزرگوار مرتضی آوینی است که به قدری جذاب و خلاقانه و قابل اعتنا بود که در برخی از آثار هالیوودی منشا اثر شد و به طور مثال تاثیر جدی و موثرآن را در یک سریال آمریکایی مثل Band of Brothers کاملا می توان دید.

در قسمت های مختلف فیلم روابط بین سربازان و رفاقت های میان آن ها کاملا الگو برداری شده از روابطی است که سربازان وطنی در زمان دفاع مقدس با یکدیگر داشتند و همه این ها توسط آوینی در روایت فتح به تصویر کشیده شده است.البته پر واضح است که روابط دوستانه و صمیمی در میان تمام فرهنگ ها و حتی سربازان آمریکایی هم قطعا وجود داشته اما محل بحث ما دقیقا در "نوع" این رفاقت ها و الگو های مشخص ارتباطی است که به یک فرهنگ خاص تعلق دارد. 

آمریکایی ها بی شک در نوع روابط خود بر اساس فرهنگ آمریکایی رفتارهای خاصی دارند اما آن چه در فیلم مذکور به تصویر کشیده شده هیچ ربطی به فرهنگ آمریکایی ندارد و ردپای الگو برداری این اثر از منابع رسانه ای و حتی تاریخی ما کاملا مشهود است.

بنابر آن چه گفته شد می بینیم که این تقلید و الگو برداری همیشه هم یکسویه و یکطرفه و تنها از طرف رسانه های ما صورت نگرفته است . اما آنچه در این میان قابل تامل است درصد این تقلید ها در رسانه های داخلی است.و این که الگو برداری نعل به نعل از برنامه های غربی و ماهواره ای خط مشی ثابت برنامه سازی در رسانه ما شده و این امر بی شک  دور ماندن از فضای مولف بودن و مبدع بودن را به دنبال خواهد داشت.