مورد توجه برخی خانم ها!

جانباز رمضانعلی کاوسی- هسته یا پوسته؟

حاجیه خانم صبح زود بلند می شود، غذای شوهر و بچه ها را با عجله درست می کند. هنوز ساعت ده صبح نشده روانۀ کلاس های قرآن و جلسات دعا می شود. بعد ازظهر هم که معمولاً همسر و بچه ها در منزل هستند و نیاز به بودن او در منزل بیشتر احساس می شود، دوباره از خانه بیرون می زند.
مامان کجا داری میری؟
 می خوام برم دعای توسل! می خوام برم زیارت عاشوراً! می خوام برم ختم انعام! می خوام برم سفرۀ بی بی رقیه!
یه سؤال: «ببخشید خانم، زندگی، شوهر، بچه، دختر و پسرت چی می‌شن؟ نمی خواهی برای اونا وقت بزاری؟»  می‌گوید: «غذا به اندازۀ کافی پختم. توی یخچاله. یه دقیقه بزارید توی ماکروفر گرم کنید، بخورید.»

 ... اگر دقت کرده باشید تمام همّ و غمّ این خانم خانه دار فقط تهیۀ غذای جسم بچه هاست. برای این خانم وظایف همسرداری، تربیت بچه ها و... محلی از اِعراب ندارد! او فقط توی این فکر است که تندتند به جلسات مذکور برود و برای خودش ثواب جمع کند.

 معتقدم اینگونه افراد کاملاً سوراخ دعا را گم کرده اند. اینها به جای اینکه به قرآن عمل کنند، هی قرآن می خوانند! خواندن قرآن در صورتی که به دستوراتش عمل نشود هیچ سودی برای قاری نخواهد داشت. قرآن خواندنِ صِرف و عمل نکردن به دستورات آن مثل این است که ما مریض شویم، پیش دکتر برویم و فقط از روی نسخه بخوانیم. تا زمانی که ما نسخه را به داروخانه نبریم و و داروی تجویز شده توسط دکتر را مصرف نکنیم، بیماریمان علاج نمی شود.
 ما اگر در هر شبانه روز فقط به یک آیۀ قرآن عمل کنیم، بهتر از این است که در هر روز یک جزء قرآن بخوانیم. ما اگر در جلسۀ روضه شرکت کنیم و کنار سفرۀ حضرت رقیه یک کیلو اشک هم بریزیم؛ اما بعد از خاتمۀ جلسۀ روضه پشت سر خواهر دینیمان غیبت کنیم به جای کسب ثواب با کوله باری از گناه به خانه برگشته ایم.
من با جلساتی که خانم ها در سطح شهر برگزار می کنند و به معنای واقعی کلمه با دستورات دین و سیره و سنت رسول خدا و ائمۀ اطهار آشنا می شوند، کاملاً موافقم؛ اما معتقدم چنین جلساتی اگر بخواهد هر روز تکرار شود و یک زن را از وظیفۀ اصلی اش دور کند، مخالفم. متأسفانه بعضی از دعاهای زنانه و کلاس های ایدئولوژی زنانه که در سطح شهر برگزار می شود، علمی نیست. به نظر می رسد بعضی از آنها به جای پرداختن به واقعیت و هستۀ دین به پوسته و ظواهر دین می پردازند. حس می کنم نوعی مقدس مآبی، خود برتربینی و... در این کلاس ها تلقین می شود. گاهی دین و دستورات قرآنی را طوری به اینها آموزش می دهند و مته به خشخاش می گذارند که می بینی به مرور بینِ مادری که در این جلسات شرکت می کند با بچه هایش فاصله می افتد. مادر می خواهد دستورات خشکی که در این کلاس ها به او یاد داده اند، روی بچه ها اعمال کند، بچه ها هم لجبازی می کنند و زیر بار نمی روند. متأسفانه بیشتر مواقع نتیجۀ کار عکس می شود. بچه ها از دین فراری می شوند. شما می خواهی بر اساس آموخته هایت بچه ها را مذهبی بار بیاوری، آنها برعکس در مقابل تو گارد می گیرند و بدتر لجباز می شوند. گاهی شما بر اساس دستور خانم مربی ات پوشیه می زنی، دخترت برای اینکه با تو مقابله کند از فردا با مانتو بیرون می رود. تو می خواهی پسرت را از شنیدن موسیقی های معمولی که از صدا و سیما هم پخش می شود منع کنی، او برای مخالفت با تو ترانه های غربی و رپ روی گوشی موبایلش می ریزد و گوش می کند.
بر این باورم ماندن در منزل، بازی و شوخی کردن با بچه ها و خوب شوهرداری کردن چنین زنانی در منزل ثوابش بیشتر از رفتن به جلسات اینچنینی است. خانم محترم، شما اگر سلیقه به خرج بدهی، غذای خوشمزه ای درست کنی و با شوهر و بچه هایت در گوشۀ یک پارک یا در یک نقطۀ تفریحی بروی و چند ساعت با آنها بگو و بشنو وبخند داشته باشی، ثواب زیادی برایت می نویسند. مگر نه این است که جهاد زن خوب شوهرداری کردن است؟ شما فکر می کنید وقتی از خانه بیرون می روید، بچه هایتان می نشینند دعای ابوحمزۀ ثمالی می خوانند؟! نه. آنها هم حوصلۀ شان سر می¬رود. وقتی کسی در منزل نباشد که سر بچه ها را گرم کند و از لحاظ تربیتی آنها را مدیریت کند، سراغ اینترنت و لاین و واتس آپ و ... می روند و... شما در جلسۀ دعا داری یا وجیهاً عندا.. می گویی، دخترت دارد در اتاقش با پسر نامحرمی چت می کند. تو داری در جلسات زنانه هی صلوات می فرستی، پسرت دارد در منزل با تلفن با دوست دخترش حرف می زند.
شما می توانید با مدیریت صحیح خوابتان را به موقع بروید. سر فرصت و با حوصله به همسر و بچه ها برسید. چون به مسائل مذهبی علاقمندید موقع درست کردن غذا هم به رادیو معارف گوش کنید. می توانید با سی دی سخنرانی های اخلاقی گوش کنید. سخنرانی هایی که علمای دین و اخلاق سالها دود چراغ خورده اند و برای تربیت جامعه دستورات خداوند را از متن قرآن بیرون آورده اند. باید قبول داشته باشیم که سخنرانانی که صدا و سیما دعوت می کند به مراتب باسوادتر از آن خانمی هستند که در جلسات زنانه شما را موعظه می کنند.
البته با خواندن این متن این شائبه به وجود نیاید که می خواهم صلاحیت خواهران معلمان قرآنی را زیر سؤال ببرم. من به هر کسی که برای ترویج احکام دین و عمل به آیات قرآن تلاش می کند احترام می گذارم و برایش ارزش قائلم. من با نوشتن این مطلب کمی مسئله را آسیب شناسی کردم.
 خلاصۀ توصیۀ من به خانم های خانه دار این است که اولاً جلسات اینچنینی شما را از وظیفۀ اصلی تان که خوب شوهرداری کردن و تربیت فرزند است باز ندارد. ثانیاً حضور شما در این کلاس ها باعث نشود دین و دستورات قرآن را جوری به شما آموزش دهند که به جای هستۀ اصلی دین به پوستۀ دین بچسبید.