بی نشانی

ابراهیم سنایی- ما را که چهره مثل غروب ارغوانی است
اندوه فصل حادثه در ما نهانی است
افتاده ایم اگرچه ولی راست قامتیم
آری خلاف غیرت ما ناتوانی است
مانند باد در رگ صحرا شناوریم
زیباترین نشانی ما بی نشانی است
ما مثل تاک خسته به خاک آشنا شدیم
اما هنوز باورمان آسمانی است
بغضی گلوی خسته ی ما را فشرده است
انگار باز در دل ما شروه خوانی است
ما را چرا شکسته پر احساس می کنید
اینک که بال همت ما کهکشانی است
اما شما شکسته پرانید و پای بند
آری شما که خاطرتان آب و نانی است
ما را به طبع شعر کسی نیست احتیاج
خاموش ! روح ما غزلی جاودانی است
ما وارثان روز جهادیم و عاشقی
همسنگران عاشق "همت" ، "دقایقی"

ما از تبار فاطمه ، از نسل حیدریم
تا زنده ایم ، گوش به فرمان رهبریم
ما سرسپردگان حسینیم ای عزیز
سربازهای پیر خمینیم ای عزیز
مائیم ابوذران زمان ، یا علی مدد
مردان سربلند جهان ، یا علی مدد
ما جز حسین هیچ نداریم یا علی
عباس کربلای چهاریم یا علی
با گل نشسته ایم اگر کمتر از خسیم
ما فاتحان حمله ی بیت المقدسیم
ما پشت دشمنان خدا را شکسته ایم
ما مانده ایم بر سر عهدی که بسته ایم
در غرب کرخه با شهدا همنشین شدیم
یعنی یلان حمله ی فتح المبین شدیم
رنگین نموده ایم ز خونابه دشت را
بشکسته ایم معبر والفجر هشت را   
کوبیده ایم دشمن را مشت بر دهان
دنیا درین معامله انگشت بر دهان
شب زنده دار لیله ی قدریم یا علی
رزمندگان خیبر و بدریم یا علی
از هرم آه ما دل صحرا گداخته ست
نیزار هور شوکت ما را شناخته ست
مائیم مرد عرصه ی پیکار یا علی
رزمنده مثل میثم تمار یا علی
ما آمدیم تا که بگوییم یا علی
تا بیعتی دوباره نمائیم با علی
ما فاتحان حمله ی والفجر و خیبریم
سربازهای خامنه ای پور حیدریم
دلدادگان کوی تو هستیم تا ابد
دل را ز غیر کوی تو جایی نمی بریم
ما چون کبوتریم که بر بامت آمدیم
حتی اگر به سنگ برانی نمی پریم
داریم مهر خامنه ای را به سینه ها
آسوده از محاکمه ی روز محشریم
(ما را سری ست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم)*

*بیت آخر از سعدی ست.