زندگی سخت مرجان ها تاوان آرامش ما

جانبازعسکری- چه مرجان هایی که کم نیستند در این وانفسای زندگی جامعه مان!! ( نظر به داستان حالش بد بود نه خودش! )
آیا تاوان فرزند یک قهرمان بودن صورت کبود است؟
آیا عشق دختری به پدرقهرمانش با کتک خوردن و کشیدن گیسوان و خراشیدن سر و صورتش به ظهور می رسد؟
آیا گرمای زندگی محفل خصوصی و خانوادگی یک جانباز قهرمان، با بیرون راندن همسر وفرزند، نشان داده می شود!؟
آیا تاوان فرزند یک جانباز قهرمان بودن، شنیدن طعنه و زیرلب زمزمه کردن دوستان و اطرافیان و همکلاسیان و دیدن خوشحالی بعضی ها از ریزش اشک مرجان هاست؟
و ... آیاهای بسیار؟؟؟؟
جلوه عشق فرزند به پدرقهرمان در صبر و عاشقانه دوست داشتن  پدر،توسط مرجان هاست...
دیدن ترحم خشک و بی احساس همسایگان و اطرافیان،  شده جزئی از زندگانی مرجان ها...
طعنه و کج خلقی  و زمزمه های نا ماءنوس « سهمیه » نه فقط از طرف همکلاسیان که از نزدیکان این قهرمان به وضوح قابل شنیدن است... نیازی به فریادش نیست!!!
نه فقط « سهمیه» که ازدریافت حقوق و وام های آنچنانی گرفته تا اشتغال و امتیازات دیگر که فقط در پس کاغذهاست که نام قانون و بخشنامه را یدک می کشند.!!!
کدام درک؟!!! درک درد آن قهرمان را چه کسی می خواهد احساس کند؟ مسئولین!! دوستان!! همسایگان!! اطرافیان!! همکلاسیان !!... ما ...کدام؟
کدام یک از ایشان را میتوان با ارائه توضیح و منطق راضی کرد؟ درحالیکه حکم را قبل از محکمه خوانده اند!
پدر قهرمانی که حالش بد است نه خودش، را چه کسی می فهمد؟ من... تو ... شماها؟ 
تا بوده همین بوده! کسی قدردان داشته هایش می شود که آن را از دست بدهد.
 ما خیلی زود فراموش کردیم که «ایرانی » داریم امن.
 امنیتی که حاصلش شده این آرامش.. آرامشی که در تحت لوای آن به مدارج عالی علمی دست می یازیم و به خود می بالیم. اما منشاء و پدیدآورنده گان این امنیت را نمی بینیم و اگرهم ببینیم بی تفاوت از کنرشان می گذریم و یابا طعنه و کنایه مان، قابل رویت هستند!
  تو ای همسایه و ای همکلاسی و ای اطرافیان مرجان عزیز، آرزو نمی کنم که ای کاش در عراق و سوریه و لبنان و افغانستان و یمن بودید تا قدر عافیت را بدانید آخر خودم هم گاها" فراموشم می شود که  این پدران امثال مرجان بودند که امنیت را به ما مجانی بخشیدند و لی خودشان آنرا با دادن خون و دست و پا و روان خراب و شیمیایی... به دست آوردند.!
 تاکی این قصه ناتمام «سهمیه» « حقوق آنچنانی »، « امتیاز...» و ... ادامه خواهدیافت.
سریال تبلیغات و قوانین اجرانشده و ،پلکان که نه آسانسور دیگران « شما بخوانید مسئولین » شدن پدر امثال مرجان ها تاکی ادامه می یابد.؟
 باید کاری کرد. تا مرجان هم به سرنوشت پدرش دچارنشده باید بپا خواست و مظلومیت جانبازان را فریاد زد! فریااااااااد