انگار مدینه فاضله است!

جانباز شیمیایی 1- من خودم عضوی از گروه پزشکی هستم. در خارج از کشور که ادعای مسلمانی ندارند، انقدر امکانات رفاهی مشاوره ای و تفریحی و درمانی برای مجروح جنگی می گذارند که عمرا" کسی دنبال درصد برود! اینجا در سن میانسالی با کلی بیماری حتی بیمه تکمیلی درمانی ما را به هم پاس می دهند! این را که انکار نمی کنید؟ آنها بنا را بر پیشگیری وتوانمند سازی مجروح می گذارند و هرماه برای خانواده مجروح و خودش جلسات مشاوره می گذارند. سعی می کنند مجروح جنگی در اجتماع احساس وجود کند، با داشتن شغلی و با احترام به شخصیت او به او اعتماد به نفس می دهند. چون برای انسانیت احترام قائلند و مثل ما شعارش را نمی دهند.

  اینجا بجای توانبخشی و مشاوره تازه ناتوان ترمان می کنند! پزشک اعصاب و روان بدون حتی درخواست یک جلسه مشاوره با کیسه ای از دارو ما را روانه خانه می کند تا بر سر خانواده مان خراب شویم. انقدر دارو به جانباز می دهند که مثل تکه گوشت در گوشه ای بیفتد ویا معتادش می کنند بگونه ای که خانواده تحمل دیدن او را ندارد و آن وقت همین پزشک در کمیسیون به همین جانباز از قول او افسردگی دوقطبی (براساس داروهایش بستری اش کرده) 3درصد اعصاب و روان می دهد. به کمیسیون عالی شکایت می کند، محلش نمی گذارند. به ماده 16 می رود می گویند به ما مربوط نیست! به رئیس بنیاد نامه می نویسد اصلا" کسی به دستورش نگاه نمی کند! شما طوری از بنیاد صحبت می کنید که انگار مدینه فاضله است.