این کوچه بن بست است!

از دشمن جز انتظار دشمنی نابجاست. دشمن نقشه می کشد، دسیسه ساز می کند، به لطایف الحیل متوسل می شود، هرچه توان دارد سامان می‌دهد، عِده و عُده را به صحنه می آورد و جولان می دهد تا در پهنه مبارزه و در گرماگرم نبرد نرم یا سخت بر حریف غلبه نماید. حال اگر این دشمن، شیطان بزرگ باشد عمق خصومت او بیشتر عیان ونمایان است زیرا که به تعبیر رهبرحکیم انقلاب(دردیدار سه شنبه گذشته با رییس جمهور اتریش)؛" انقلاب اسلامی ، ایران را که بطور کامل در اختیار آمریکایی ها بود، از آنها گرفت و همین مسئله علت دشمنی امریکا با جمهوری اسلامی است."

این واقعیت آشکار در 36 سال گذشته و در مقاطع مختلف برای ملت بزرگ ایران ثابت شده و توده های میلیونی مردم از عمق جان باور دارند که مواجهه ایران اسلامی با آمریکا ،برای این است که جمهوری اسلامی پای استقلال و عزت خود ایستاده و شیطان بزرگ منافع خود در ایران را از دست داده است؛ تا جاییکه حتی حریف هم آن را به صراحت بیان می‌کند و به قول هافینگتون پست، این مبارزه برای این است که ایرانِ پس از انقلاب زیر بلیط آمریکا نرفته است. حال عجیب است که جریانی در داخل نه خزیده  و خزنده ،بلکه هروله کنان  می خواهد بسوی شیطان بزرگ گام بر دارد و اینجاست که برای نیل به مقصود جدول دشمن را پر     می کند و حتی می کوشد چهره آمریکا را بزک نماید. در حالی که مجوز مذاکره با آمریکا فقط در موضوع هسته ای بوده ولی این جریان سیاسی می خواهد دایره مذاکره را به بیرون از مقوله هسته ای بکشاند. این جریان آنقدر عجله دارد که بعضی وقتها رسانه های وابسته به آن شور وشوق خود را در قاب صفحه اول یا در قالب تیترهای خاص نشان می دهند و حسرت سازش با شیطان را بی پرده بیرون می ریزند.! به عنوان نمونه ماه گذشته، پس از چند هفته از انجام جمع بندی مذاکرات وین و تایید سند 159 صفحه ای برنامه جامع اقدام مشترک(JCPOA) از سوی نمایندگان ایران، گروه 1+5 و اتحادیه اروپا، در حالیکه هنوز سرنوشت برجام روشن نبود- و الان هم هنوز روشن نیست-  فلان روزنامه با تیتر:”خاکریزهای جدید مذاکره بین  ایران و امریکا” این آدرس را داد که هدف فراتر از مذاکره هسته‌ای با آمریکاست و خیز برداشته اند که پازل زیر ساخت رابطه با شیطان بزرگ را کامل کنند و از این تحرکات شرمی هم ندارند.

جالب است که پیش از این و در ابتدای سال جاری بود که روزنامه واشنگتن پست در مقاله ای ادعایی نوشت که پیش فرض اصلی توافق نهایی هسته ای با ایران این است که این توافق در 10سال آینده محیط داخلی ایران را به سود آمریکا تغییر خواهد داد آنهم از طریق فعال کردن نیروهای غربگرا.!

برای همین است که پس از برجام ،خط اصلی بسیاری از رسانه ها و اندیشکده های  غربی بر مدار این موضوع می چرخد که تغییر حکومت ایران، هدف توافق هسته ای است.! از بلومبرگ تا موسسه آمریکن اینترپرایز تا اندیشکده وودرو ویلسون در مقالات و گزارشات متعدد این موضوع را دنبال کردند.

بنابراین تصادفی نیست که جماعتی در داخل و در زمین بازی یک جریان سیاسی، پس از برجام این زمزمه را پمپاژ می کنند که؛" توافق وین یعنی آغاز پایان شعار مرگ بر آمریکا در ایران"!

این جریان که خط نفوذ دشمن از راه توافق هسته ای را نمی بیند یا که نمی‌خواهد ببیند و از سوی دیگر؛ از آغازِ پایانِ انقلاب گری سخن به میان می آورد و مرتب آدرس رابطه با امریکا را می دهد؛ همان جریانی است که با فضاسازی می کوشد آرزوی برقراری رابطه با آمریکا را به نظام و توده‌های انقلابی و میلیونی مردم تحمیل نماید. برای همین است که بجای حرکت و تلاش برای استقرار اقتصاد مقاومتی، تنها بر نسخه بی حاصل رابطه با امریکا مانور می دهد. قبل از توافق هسته ای هم اقتصاد کشور را به مذاکرات گره زده بودند  و بجای مدیریت خلاقانه و عزم جهادی برای حل مشکلات معیشتی این ساز را کوک کرده بودند که توافق چاره ساز است و البته حالا مذاکره با آمریکا را نسخه به اصطلاح شفابخش مشکلات اقتصادی جا می زنند.!

رهبر بصیر انقلاب در دو ماه گذشته چندین بار نسبت به خط نفوذ دشمن هشدار دادند و البته تاکید داشتند که اجازه نفوذ نخواهیم داد. روز چهارشنبه نیز حضرت آقا در دیدار هزاران نفر از اقشار مختلف مردم با هشدار درباره سیاستها و روشهای نفوذ آمریکا فرمودند:" شیطانی را که ملت از در بیرون کردند در صدد است از پنجره برگردد و ما نباید اجازه این کار را بدهیم."

اما درباره خط نفوذ دشمن در شرایط فعلی دو نکته مهم وجود دارد: اول اینکه این راهبرد دشمن برای نفوذ به ایران از دالان توافق هسته ای و برجام ، نشان دهنده شکست سیاست آمریکایی ها برای تغییر رفتار ایران است که طی یک دهه گذشته با ابزار تحریم و تهدید دنبال شد ولی در نهایت طرفی نبستند تا جاییکه اعتراف تاریخی اوباما رئیس‌جمهور آمریکا، یک روز پس از جمع‌بندی برجام فراموش ناشدنی است که گفت :" توافق نمی‌شد تحریم‌ها فرو می‌پاشید." دوم اینکه خواب تغییرات تدریجی در ایران از طریق خط نفوذ فرهنگی، سیاسی و اقتصادی تعبیر نخواهد شد، چرا؟ چون 1- حریف دچار خطای محاسباتی است و فکر می کند می تواند با برجام به داخل ایران راه پیداکند، همچنانکه هدف از تحریم های به اصطلاح فلج کننده به قول جیمزکلاپر،مدیر آژانس اطلاعات ملی آمریکا نا آرامی های بنیادی و اجتماعی در ایران بود ولی به اذعان واشنگتن پست، تحریم ها نتوانست مردم ایران را به خیابان بکشاند. 2-خط سازش در ایران مورد اقبال توده های میلیونی و انقلابی که صاحبان اصلی انقلاب و نظام هستند، نیست و در نطفه از بین خواهد رفت و تجربه بیش از سه دهه گواهی بر این ادعاست. برای همین است که یکبار اندیشکده واشنگتن در مقاله‌ای به قلم جیمز جفری به دولت اوباما توصیه کرد که از امید بستن به محیط داخلی ایران به منظور گرایش یه خط سازش دست بردارد.3-دشمن درک درستی از پیوند درهم تنیده مردم و نظام در صیانت از ارزشهای انقلاب و روحیه انقلابی گری ندارد و بیهوده به جماعتی دلخوش کرده که  بخاطر ضعف های شخصیتی آدرس غلط اندر غلط می دهند که مردم خسته شده اند و باید با آمریکا مذاکره کرد. این در حالی است که با روحیه انقلابی گری آحاد مردم ایران اسلامی، مسیر نفوذ مسدود خواهد ماند و همواره کوچه سازش با شیطان بزرگ بن بست است.