پنجشنبه 26 شهريور 1394 , 11:50
غریب و دورافتاده!
محمد- خدا می دونه نه قصد مظلوم نمایی دارم و نه التماس! توی سازمان تبلیغات اسلامی فارس ظلم های زیادی به شده و می شود! تو سازمان تبلیغات یه اصطلاحی را زیاد می شنوی که سازمان خانه روحانیت است. حالا این طبیعیه دیگه. کسی که صاحب خانه هست هر کاری که دوست داره می تونه انجام بدهد.
از جمله چند سال پیش، از حق کشی هایی که به ما جانبازان می شد به مدیر کل وقت تبلیغات فارس شاکی شدم. بعد از چند روز جناب مدیر کل مرا در اختیار کارگزینی گذاشت و بعد هم مرا به شهر دیگری فرستادند! من هم طبق معمول به بنیاد جانبازان اون موقع رفتم و ماجرا را شرح دادم و گفتم که من جانباز چطور می توانم با این وضعیت جانبازی به شهر دیگری بروم؟!
خلاصه بنیاد هم هیچ کاری برای ما انجام نداد و من مجبور شدم و رفتم و متاسفانه به خاطر رفت و آمد های زیاد ترکش های درون یکی از پاهام عفونت کرد و دردهای من چند برابر شد. یه روزی با همان پای ورم کرده و درد آلود رفتم اداره کل، سراغ مدیر کل. جوابی که نگرفتم هیچ، بلکه مرا مجددا" حراستی کردند! حالا اون مدیر کل یکی از معاونت های سازمان مرکزه و پستش بالاتر رفته! آخه ظلم مگه شاخ و دم داره؟ خدا شاهد است یه مدیر کل سازمان تبلیغات اسلامی به خدا پادشاهی می کند و جواب گو به هیچ کس نیست! چرا که می گویند ما اداره دولتی نیستیم!
من که دستم به جایی بند نیست تورا خدا اگه شما می توانید نگذارید حقوق مرا پایمال کنند. 25 ساله که من غیر از بی عدالتی و حق کشی چیز دیگری ندیدم! چندین بار هم خواسته ام که از سازمان بروم، بعد به خودم گفتم کجا بروم؟ از کجا خرج زن و بچه هام را بدهم؟ بخدا که هیچ فریادرسی نیست! توی استان های محروم و شهرهای دور افتاده بیشترین ظلم در حق ما صورت می گیرد و ما بخاطر اینکه فریاد عدالت خواهیمان به جایی نمی رسد، باید با ظلم بسازیم و دم نزنیم! البته بعید می دانم که اگر امام زنده بود با ما اینگونه رفتار می شد!
