یکشنبه 26 مهر 1394 , 11:33
شیرینی یک سیلی
محمد رضا کوهی- بنده 21 ماه در جبهه های شرهانی - ابوغریب - فکه - نهر عنبر و مسئول دسته در عملیات نصر 3 بودم. اولین روز ورودم به جبهه مقارن شد با عملیات والفجر 8 ....همه اینها رو نوشتم تا برسم به یک نکته. ما را کشاندید به تبریز برای گرفتن کارت ایثار ! تقدیرنامه جنگ به من دو تا دوتا دادید .اما هیچ کدام خوشحالم نکرد چون برای وطنم جنگیدم و ادعائی ندارم تنها خاطرات خوبم با جناب سروان قادریان در گروهان 2 ت1 ل 21حمزه سید الشهدا (ع) بود و گروهبان ویشگاهی که لذت جنگ با عراقی ها را به خاطر وطنم به من چشاندند.
دوستشان دارم برای همیشه تا زنده ام ...تنها غصه ام از یک فرد... در سازمان خودم بود که وقتی بازنشسته زودتر از موعد شدم (بخاطر بیماری meny yer)یا همان وز وز گوش که ناشی از تألمات و صداهای مهیب خمپاره در زمان جنگ باقی مانده بود . وقتی گفتم مشکلم این است برگشت و گفت این کارت رو بذار در کوزه آبش رو بخور ..البته جوان بود و خام ..اما من با سیلی پختمش تا یادش بمونه اون وقت که نی نی بود بغل مامان جونش امثال ما خاک زیر پای اون و امثال اون رو نگه داشتیم تا بتونه امروز به من متلک بگه ... هیچ وقت شیرینی این سیلی زدن رو از یاد نمی برم هرچند بازنشستگی ام 6 ماه طول کشید!!!!!.دوستون دارم ارتشی های ایران زمین .خاک زیر پای همتونم .الاحقر محمد رضا کوهی
کسانی که ارزش دفاع مقدس و جانبازان و رزمندگان آن دوران طلایی که به جز دفاع از میهن اسلامی و انقلاب اسلامی و مردم دستاوردهایی دیگری با اهدای جوانان و غیور مردانی به دست آمده ندانند و به هر کدام از این عزیزان که کوله باری از دردها و رنج ه چه روحی و چه جسمی را دارند کوچکترین بی احترامی کنند و ... سیلی کمشان است سردار ... باید طوری دیگری برخورد کرد. چون رگ غیرتمان را می ترکاند . مثله همون روزی که شما رگ غیرتتان ( که خیلی ها نداشتند و نرفتند ) بالا زد و رفتید و با خونتان خاکمان را پس گرفتید . پس حالا گرپدرمرد ،تفنگ پدري هست هنوز/ گرچه مردان قبيله همگی كشته شدند/توي گهواره چوبی پسري هست هنوز
موفق و پیروز باشید