شهید محمدجواد دل آذر

  فروردین ماه 1337 ه ش در مرکز مهم فقه جعفری، قم و در یک خانواده مذهبی و متدین به دنیا آمد. در سن پنج سالگی پا به مکتب نهاد و با کتاب آسمانی و عرفانی قرآن آشنا و در هفت سالگی وارد دبستان شد.
از دوران کودکی به همراه پدر بزرگوارش در مجالس و محافل اسلامی و نماز جماعت شرکت می جست. مفتخر بود که از همان سنین، چهرة ملکوتی علما از جمله امام عزیز (ره) را زیارت کرده و نسبت به این انسان های آسمانی، الفت و دوستی قلبی پیدا بکند.

جواد، توانست تحصیل در دوره ابتدایی را با موفقیت بگذراند، اما مشکلات مالی او را وادار کرد که رو به سوی محیط کار آورده و دوره راهنمایی تحصیلی را در کلاسهای شبانه به اتمام برساند، ولی علی رغم استعداد عالی، موفق به ادامه تحصیل نشد و با تشویق و اصرار دوستان و برخلاف میل خانواده به استخدام کادر درجه داری ارتش درآمد. اما جوّ ناسالم ارتش، مجال ماندن را از او گرفت. از این رو، پس از بیست ماه ماندن در ارتش و گذراندن آموزش های نظامی و کسب تجربة رزمی، دل به استعفا سپرد و آنگاه با غیبت های مکرّر و تن ندادن به قوانین ضد اسلامی ارتش طاغوت، از آن خارج شد.
او دوباره وارد محیط کار شد. امّا در کنار کار کردن، از تقویّت بینش سیاسی و دینی خود نیز غافل نبوده و با مطالعه کتاب ها انس با طلّاب علوم دینی, بر رشد عقلانی خویش می افزود.

آنگاه که جرقه انقلاب در خرمن طاغوت افتاد, جواد یکی از کارآمدترین و مبارزترین جوانان قم و جلودار و پرچمدار مبارزات در این شهر بود. دیگر زندگی او تلاش و کوشش و دویدن و نیازمندین شد. و چنان شناخته شده بود که مأموریت بارها در صدد تعقیب و دستگیری او بر آمدند.
پس از آن که حضرت اما م«ره» قصد مراجعت به ایران را پیدا کرد وی به عضویت کمیته استقبال از آن حضرت در آمد. و پس از ورود امام به میهن، او به عنوان یکی از اعضای گروه اسکورت، مسلّحانه از ماشین حامل امام حفاظت می کرد.
بعد از پیروزی انقلاب، به عضویّت کمیته انقلاب اسلامی درآمد و در دستگیری عوامل طاغوت و قاچاقچیان مواد مخدّر تلاش و کوشش بسیاری کرد. همچنین در آذر ماه سال 1358 به اتفاق شهید محمد منتظری، به منظور مبارزه با صهیونیست ها به لبنان مسافرت کرد.
در سال 1359  به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. بعد از گذراندن یک دوره آموزشی کوتاه مدت به سوی جبهه های جنگ شتافت و پس از آن نیز جبهه را رها نکرد و در این راستا رشادت ها به خرج داد و حماسه ها آفرید.

 جواد، سال های حضور خود در جبهه را با مسئولیت های گوناگونی از قبیل فرماندهی «محور» و «عملیّات» لشگر17علی ابن ابی طالب (ع) طی کرد. او سرانجام در تاریخ 13/12/1364 در عملیّات والفجر 8 به فیض عظیم شهادت نایل آمد و از عالم ملک به جهان ملکوت پر کشید.