کارمندان گوشت دم توپ اند!

سیدرضا- این جانبازی و گلوله و ترکش ها خودش داستان های زیادی دارد.یک جانباز را خوب می شناسم که فقط بک گلوله کمانه کرده و به بیضه اش اصابت نموده و سالهاست تحت درمان ارولوژی قراردارد و نمی تواندازدواج کند چون بچه دارنمی شود. خیلی ها اورا می بینند ومی گویند: تو که چیزیت نیست، 30درصدجانبازی برای چیه؟ اما نمی دانند که او مقطوع النسل شده.
 
 یکی را هم می شناسم که دهها ترکش و یک گلوله هنوز در لگن و شکمش جاخوش کرده اند، سه بارعمل جراحی  اونم دوران اسارت توسط پزشکان عراقی شده و دوگلوله و چندترکش بزرگ ازنقاط حساس بدنش بیرون آوردند، موج انفجارها مغز و روانش را داغان کرده، یک ترکش درست ذاخل زانوی چپش هست که بعضی اوقات می بینم پاها و دست هایش یهویی چنگ می شوند و از درد به خودش می پیچد و عرق سرد ازبدنش بیرون می زند، ظاهرش ازروی لباس خوب است اما ازداخل بدنش به جز پزشکانش و هم اسارتی هایش کسی خبرندارد.

 واقعا قضاوت برای جانبازان خیلی خیلی سخت است. یک نفر را می شناسم که بارها مورداصابت موج انفجارقرارگرفته و هیچ گلوله و ترکشی هم نخورده، ظاهرا خیلی خوب بنظرمی رسد اما ازنظر جنسی و فرزند آوری مشکل دارد، هرازگاهی یکباره دگرگون می شود و واقعا تجسمش هم سخت است.

 اما این را قبول داریم که جنگ نرفته ها و جبهه ندیده هایی که درمصادر امور مسئولیت دارند هیچگاه حال و حالت یک رزمنده و جانباز و ازاده جانباز را نمی فهمد. حرف از کارکنان بنیاد شد، بعضی ازاین عزیزان از فرزندان معزز شهداهستند، بعضی جانباز و بعضا آزاده هستند، شما حساب کن یک نهادی بدون بودجه، به کارکنانش می گوید با جامعه هدف برخوردخوب داشته باشید و قانعشان کنید، درست است که عدم بودجه را قبول نداریم اما این را باید ازمجلس و دولت بخواهیم که آمار خانواده معظم شهدا و آمار جانبازان به تفکیک درصد جانبازی و آمار آزادگان را دارند و باید حداقل خدماتی که قانون معین نموده را به عمل آورند اما گوشت دم توپ بنیاد  همین کارکنانش هستند که واقعا تقصیری ندارند.
 
  ما کاری نداریم که روسا و مدیران کل و معاونینشان چکارمی کنند، سروکار ما بیشتر با همین کارکنان بنیاداست، آنها هم نمی توانند به بالادستی خود امر ونهی کنند و نه می توانند با جامعه هدف طوری رفتارکنند که موجب رنجش آنها شوند. حالا خودمان را جای آنها بگذاریم، خداشاهداست اصلا قصدحمایت یک جانبه از آنان را ندارم اما باورکنید آنها سپر بلا هستند. اگر قوانین و مصوبات مربوط به ایثارگران ازهمان روزهای پایانی جنگ درست اجرامی شد، امروز این همه گرفتاری نداشتیم.

  چه کسی باورمی کند مثلا یک جانباز بسیجی ازاده بالای 4سال اسارت و بالای 50%جانبازی  هیچ حقوقی از بنیادشهید و "ساتا" نگرفته و نمی گیرد؟ تازه همین جانبازان خودمان که 5 و 10 و 20 و 25درصدهستند باورنمی کنند که ما از حقوق ومزایای ایثارگری بی بهره ایم.به نمایندگان مجلس می توانیم انتقادکنیم زیرا آنها قوانین و مصوبات را تصویب می کنند و از قدرت نظارت هم برخوردارند، حتی خودشان جانباز و آزاده هستند و آنطورکه لازم است ازحقوق قانونی همرزمانشان دفاع نمی کنند. اما چه کنیم که هروقت انتخابات نزدیک می شوند، آنها ما را می شناسند.

  ان شاا...درانتخابات هفتم اسفند باتمام وجود شرکت می کنیم و لااقل آنهایی را که یقین دارم کاری نمی کنند و فقط به فکر منافع خودشان هستند را انتخاب نمی کنیم. ما رزمندگان دفاع مقدس هستیم و خواهیم بود، آن مراتب جانبازی و آزادگی خیلی خیلی بالاتر ازاین حرف هاست که بخواهیم فدای بد مدیریتی و کج سلیقگی که ان شاا...عمدی نباشد بعضی مسئولان بنماییم. ان شاا...