نگاهی به یک مثال کوچک از یک زندگی

محسن ناطق- یک جانباز که دچار مجروحیت پا و کمر و مشکلات نخاعی است فرض کنیم چطور میتواند یک کیسه برنج را به منزل برساند؟ برای حمل یک کیسه برنج تا منزل چقدر پول پرداخت کند؟ چرا انسانی مسلمان و رستگار و وارسته که میبایست از خلق خدا بی نیاز باشد برای حمل یک کیسه برنج به منزلش شرمنده این و آن شود؟
اینقدر که مسئولان فکر کنند کافی ست در حالیکه هر شهروند از جمله جانبازان محترم برای تردد در سطح شهر صددرصد نیازمند وسیله نقلیه مناسب میباشند. آیا میتوان از جانباز خواست برای تردد در سطح شهر از وسایل نقلیه عمومی استفاده کند؟ از منزل تا ایستگاه را چطور طی کند؟

 مسئولان موقعی به مشکل رسیدگی می کنند که شخصی سیاستمدار یا مسئولی عالی رتبه گلایه کند یا مشکل حاد شود و بازتاب منفی در اجتماع بخصوص در سایت های خارجی داشته باشد. آن وقت با تمام قوا وارد میدان می شوند و تا جایی به رفع مشکل مشغول می شوند که آب از آسیاب بیفتد و همچنان روز از نو و روزی از نو خواهد بود. 

 مسئولان ابتدا تلاش می کنند مشکل را به گردن دیگری انداخته خود را مبرا کنند. وای به حال مردمی که مشکل آنها به دو یا چند سازمان مربوط شود و نیاز به هماهنگی بین سازمان ها باشد. در این صورت مسئولان ماه ها و سال ها باید جلسه تشکیل بدهند و هماهنگ کنند. سپس مشکل بودجه و اعتبار مطرح می شود که بودجه را کدام سازمان تامین و پرداخت بدون مشکلات دارایی انجام شود و به این ترتیب سیستم بوروکراسی اداری نخ نمای صد و بیست ساله قادر نیست کوچکترین معضل اجتماعی را ریشه کن و رفع کند فقط به رسیدگی مقطعی و پاک کردن صورت مسئله اکتفاف می شود.
اینها در صورتی اقدام می شود که مسئولانی زبده و کار بلد وجود داشته باشد. چنانچه در سازمانی مسئولانی غیر شایسته در مصدر کارها باشند بایستی دعا کنیم وضعیت بدتر نشود زیرا تجربه ثابت کرده مسئولان ناشی چند برابر اعتبار مورد نیاز را هزینه کرده و مشکل به جای حل شدن پیچیده تر شده است.

 گاهی از عملکرد سایر کشورها الگو برداری می کنند در حالیکه سیستم بروکراسی اداری منسوخ داخلی با وضعیت و اختیارات مدیریت نوین خارجی صددرصد متفاوت است لذا الگو برداری خارجی چشم و ابرو را کور و علیل می کند.

 موفقیت فقط بوسیله برنامه ریزی و زمان بندی تخصصی مورد توافق و تایید دولت به عنوان کارفرما و ناظر در مقابل پیمانکار واجد صلاحیت حاصل خواهد شد. کافی ست گروه نظارت برنامه را با زمان بندی مصوب مطابقت دهد چنانچه برنامه در زمان بندی تعیین شده محقق نشود میبایست هر مسئولی برای مجازات به دادگاه معرفی و تمام خسارات را پرداخت کند. به این ترتیب نظارت دقیق به علاوه برنامه ریزی و زمان بندی صحیح شرط اصولی موفقیت در تمام کارها میباشد که متاسفانه در کشور ما برنامه ریزی بدون نظارت دقیق و بطور کلی فاقد زمان بندی بوده که ضمن تحمیل هزینه های هنگفت بر دوش بیت المال و مردم و فقدان هر گونه پاسخگویی توسط مسئولان روز به روز وضعیت بدتر و مشکلات پیچیده تر می شوند تا جایی که هیچگونه برنامه ریزی و زمانبندی بعلاوه اعتبارات نامحدود نتواند هیچ مشکلی را حل کند! بلکه مجبور شویم از بیخ هرچه هست خراب کرده و از نو بسازیم.

 تا کی این وضعیت نابسامان ادامه دارد؟ تا کی بودجه های بی حساب در اختیار مدیران ناشی و فاقد پاسخگویی قرار خواهد داشت؟ تا کی سازمان مدیریت و برنامه ریزی فقط بودجه را مثل گوشت قربانی تقسیم می کند لیکن هیچگونه نظارت و زمان بندی را به عهده ندارد؟ تا کی دولت متصدی پیمانکاری اجرای امور و همزمان خودش ناظر پیمانکاری خودش خواهد ماند؟ تا کی حسرت نظارت دقیق دولت بدون دخالت در اجرای امور پیمانکاری را با آه و افسوس بر دوش ناتوان مردم بکشیم؟ چه کسی مسئول انطباق بهره وری برنامه های پنج ساله با بودجه های هزینه شده پنجساله میباشد؟ فقط برنامه تعریف شود و اعتبار کامل مصرف شود اما بازده هیچ در هیچ و دیگر هیچ باشد؟