مسئولین باعث ناکامی های ما!

علیان- باسلام واحترام به تمام جانبازان و ایثارگران و سایت محترم فاش نیوز
 
  بنده فرزند شهید هستم و می خواستم بگویم چند سال دیگر بنیاد شهید باید اشتباه کند و ما پاسخ اشتباهات کسانی را که به قول خودشان لیسانسه هستند پس بدهیم؟ مگر می شود در کشور کسی که جانباز و شهید شده باشد، در استان تهران در مناطق نواحی در دو منطقه (۶و ۷) و (۱۶و ۱۹) پرونده داشته باشد و در سیستم بنیاد در صندوق ایثار در منطقه ۷ و در سیستم سجایا در منطقه ۱۹ پرونده ثبت سیستم باشد. این چه بازی است که ما هنوز نفهمیدم؟

 به خدا تمام اسناد و مدارکی که حرفشان را می زنم وجود دارد ولی با مراجعه مسئولین هیچ کاری نمی کنند. هنوز نمی دانیم بنیاد شهید استان البرز در خصوص پرونده شهید میرزایی باید رسیدگی کند یا در تهران؟ در یکی از نامه هایی که از تهران به بنیاد شهید استان البرز در خصوص معوقه وحقوق جانبازی پدرم که برای مادرم همسر شهید پیگیری می کردم اینگونه جواب از طرف بنیاد شهید تهران به بنیاد استان البرز جواب داده شده بود که در نامه بنده فرزند شهید را شهید محسوب نموده بودند و پدرم را که شهید شده فرزندم بنده خطاب نموده بودند که با مراجعه به بنیاد می گفتند یه اشتباه تایپی است ولی این اشتباه نیست و یا ما را مورد تمسخر قرار داده اند و یا با سهل انگاری آن افراد اینقدر میخواهند مسئله را طول دهند تا ما عمرمان تمام شود و به خواسته شان برسند ویا به قول خودشان اشتباه تایپی بوده است! خداوند ان شاالله قسمت کند که ما هم جز شهدا باشیم.

 از مرگ نمی ترسیم. میدانیم مثال پدرم اگر هیچ کس در آن سال به فریاد ایشان نرسید و با گزارشات خلاف واقع باعث پایمال شدن خون آن شهید شدن ۲۳سال طول کشید ولی اثبات کرد که شهدا زنده هستند و تمام کارهای خوب و بد ما را نظاره گر هستند. به خون شهدا قسم ما هیچ کدام از اینکه پدرم سابقه جانبازی دارد تا سال ۸۹یا ۹۰خبر نداشتیم میدانستیم که ایشان به جنگ رفته و دچار موج انفجار شده ولی به خاطر مخفی نمودن پرونده ایشان در آن زمان جواب گمی به مادرم می دادند و به دلیل اینکه ایشان از مراحل راه های اداری خبری نداشت نمی دانست چه کار باید بکند.

 هیچ کس هم به فکر ما نبود ومن با یک برادر ناشنوا ویک خواهر کوچکتر که در زمان فوت پدرم ۱۰ساله وآنها کوچکتر از من بودند ونمی توانستیم به دنبال کار ایشان برویم تا اینکه بعد از سال هایی که طول کشید، شبی عکس شهیدی را که به روی دیوار داشتن میکشیدن در دلم شوری افتاد که با گریه در دلم گفتم پدرم چه می شد که میگفتند پدرت شهید است ومن هم فرزند شهید میشدم که بخدای عزوجل در همان شب درخواب دیدم که پدرم با لباس رزم با سربند یا زهرا (ع) به خوابم آمد وگفت پسرم چرا ناراحتی پدر تو شهید شده و من در خواب می گفتم چطور ولی ایشان در هر جا که اسناد ومدارکهای که شهادتش را اثبات میکرد من را راهنمایی نمود تا اینک در سال ۸۹تا ۹۰جانبازی و ۹۰تا ۹۳ باکمک جمعی از ایثارگران ودلاور مردان عزیز شهادت ایشان احراز شد ولیکن در شهادت پدرم از طرف بنیاد شهید وامور ایثارگران قصور در اعلام شهادت ایشان شده وبه طوری میخواهند که بیست و سال حقو ق ومزایای وسنواتی که به مادرم وفرزندان ایشان باید در زمان جانبازی تا شهادت ایشان پرداخت میشد را نپردازند و پدرم نیز در زمان جانبازی تا وقتی که در حیات بود هیچ حقوقی از بنیاد ویا نهاد دیگر به خاطر بیماریشان دریافت نکرد واین عمل وحمایت نکردن.

 آنها باعث خیلی از چیزهای که باید ما بهشان میرسیدیم نشد و اول اینکه نباید به خاطر نداشتن توان مالی بنده در سن کوچکی تحصیل را ترک می کردم و به کار می رفتم. چرا من نمیتوانستم مثال فرزندان شاهد دیگر در مدرسه شاهد درس بخوانم؟ آیا این خسارت هایی که تاکنون به خاطر نداشتن پدر و قصور بنیاد شهید تاکنون به ما زده است را چه جوابی دارد که بگوید؟ وفقط مگر با پرداخت مطالبه ومعوقه میشود سرنوشت چند خانواده سوخته شده؟

 من هم حاضرم هزاران بار تهدید شده ام که دست از کارت بردار و پیگیری نکن عیبی ندارد. اگر خون من هم ریخته شود بازهم بیست و چند سال دیگر کسی دیگه سوال پاسخ از شما خواهد کرد. من نباید با دو بچه هنوز بیکار باشم. برادرم ناشنوا و بیکار میباشد ما نمی توانستیم به درس ادامه دهیم تا در مملکت عزیزمان فردی مثبت در جامعه باشیم خداوند از این کارها نمی گذرد.

 خون بر دل یک همسر شهید شده ولی طی این دوسال یک بار و مدیر و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ و یا نواحی ایشان به دیدار ایشان نیامده اند و بگویند شهادت همسرتان مبارک. ایشان هفت سال با موجی بودن و بیماری همسرش کنار آمد وبعد از آن ما فرزندانش را بزرگ کرد. آیا مسئولین تهران که پرونده همسرشان در آن اداره میباشد تاکنون تقدیر نامه که بتواند دل ایشان را خوش کند آورده اند. تاحالا گفتند چه مشکلاتی دارید پرونده ایشان در تهران میباشد ولی هیچ کس نمی گوید صاحبان و منسوبین پرونده زنده یا مرده اند. هنوز مزار شهید را نمی دانند درکجای بهشت زهرا (ع) میباشد. با هزاران مکاتبه بایکدیگر یک سنگ بر مزار همسر ایشان نگذاشته اند تا خودم با خرج خودم سنگ مزار ایشان را با نام شهید گذاشتم.

 حالا تقاضا دارم از زبان همسر ایشان خانم علیان و فرزندانش به اشتراک بگذارید. لازم به ذکر است همسر ایشان یک منزل مسکونی شخصی برای خود ندارد و پیش فرزنداش زندگی می کند و بنیاد درجواب میگوید وام میدهم. با کدام پولی که از قبل به ایشان داده اید که بتواند قسط وام را بدهد ؟هنوز دوسال است که خبر شهادت شوهرش را به ایشان رسانیده اید وچطور با دوسال حقوق میگوید ۸۰۰۰۰۰۰میلیون پول بیاورید ویک خانه بخرید؟

 ما از آقای شهیدی میخواهیم که هزاران نامه را که نمیگذارند به گوش ایشان برسد. ان شاالله دراین خبر به گوش ایشان خواهد رسید تا بدانند حق چه کسی را چگونه پایمال کرده اند؟ من این خبر را هم از زبان خودم وفرزندم گفتیم تا برایمان به اشتراک بگذارند ولی اگر بدانم چه باید بکنم تا حق وحقوق خود وفرزندانم را مطالبه کنم میروم و یا به حضور رهبر میرسانم که چه بلایی در مملکتم بسرم آورده اند تا اگر مسئولان چشمشان به این خبر خورد بدانند چه به روز ما آمده.

خدا نگهدار فاش نیوز