چهارشنبه 09 تير 1395 , 12:36
حجاب در جامعه تحت نظارت کیست؟
ذوالفقار بابایی- به نظر شما عفاف و حجاب کی به پایان می رسد؟ از زمان آدم و حوا تا به امروز پیامبران و امامان گرفته، تا امروز روحانیت و خادم شهدا و شهدا گفتند و گفتند و گفتند و باز هم خواهد گفت ولی تمام شدنی نیست چرا؟
مسئولان چی کار می کنند؟ پس چرا اجرایش نمی کنند؟ پس چیزی هست که عفاف و حجاب اجرا نمی شود! آن این است که اگر مسئولان همت و تلاش کنند، اجرا می شود ولی باید مسئولان پافشاری کنند ولی خود مسئولان از قانون و بند و تبصره و ماده حرف می زنند. آیا خداوند در کدام سوره هایش از قانون و تبصره و ماده و بند صحبت کرده؟ آیا رسول خدا و پیامبران و امامان در کدام از تبصره و ماده و بند صحبت کردند؟
در زمان طاغوت بی حجابی و بی بند و باری بود. بعد از آن در زمان 8 سال دفاع مقدس همه باحجاب شدن، چون مسئولان حرفشان حرف بود. کلامشان و نیتشان یکی بود. دروغ نمی گفتند. فقط با یک پیام حرف یکدیگر را قبول داشتن. بارها و بارها حضرت امام (ره) و حضرت آقا فرمودند که قانون عفاف و حجاب اجرا شود ولی مسئولان، امروز حرفی می زنند و فردا حرف دیگری! چرا؟ چون به هم اعتماد ندارند! مسئولان با هم نطقه ضعف دارند.
بنده روزی در خیابان در حال گذر بودم. با پوشش زننده ی چند تا خانم روبرو شدم که خدایا تذکر بدهم یا نه! دلم راضی نمی شد که نگم چون ما در مملکت جمهوری اسلامی زندگی می کنیم، شهید داده ایم، جانباز داده ایم، پیرو خط خدا و قرآن و پیامبران و امامان و حضرت امام (ره) و سیدعلی هستیم. منم گفتم میگم هر چی باداباد .
جلو رفتم شروع کردم به تذکر که ای کاش نمی گفتم! چون تا جون داشتم خوردم! هم فحاشی و هم کتک! مامور آمد. مردم جمع شدن مارو به پاسگاه یا کلانتری بردند. متاسفانه مامور کلانتری بجای اینکه از بنده حمایت کند، از خانمه حمایت می کرد. منم هر چه تذکر دادم به مامور هر چی گفتم حرفهام اثری نکرد. حالا نوبت بنده هست که باید بازجویی می شدم. متاسفانه ماموران بنده رو تو منگنه قرار دادن که تو چه کاره ای به این خانم های محترم تذکر میدی؟!!
حق با مامور بود چون من یا امثال بنده، مامور مسئول یا قاضی یا رئیس نیستیم! حقوق نمی گیریم، درجه و مقام نداریم، بادیگارد نداریم ولی چیزی که ما داریم و از وصیت نامه حضرت امام به ما رسیده و حرف های حضرت آقا و خدا و رسول و قرآن و امامان معصوم به ما هدیه داده اند، مسئولان ندارند! نمی توانند داشته باشند آن هم غیرت هست. مسئولان بجای حمایت کاری می کنند که تذکر دهنده پشیمان می شود که تذکر داده.
پس ما که به عنوان ادامه دهنده راه امام و شهدا، ادامه دهنده راه خدا و رسول و قرآن هستیم، راه امامان معصوم چی می شود؟ مگر ما مسلمان نیستیم یا فقط به ظاهر نماز می خوانیم؟ پس شهدا این همه وصیت کردند چی؟ پیامبران این همه سفارش کردن چی؟ قرآن این همه سفارش کرده چی؟ شما به هر مکانی خیابانی اداره ای – نهادی – کوچه ای که می نگری، بی حجابی داد می زند! چرا مسئولان امر پشت میز نشسته اند؟ چی کار می کنند؟ دانه های تسبیح را می شمارند؟
خود مسئولان مقصرند. اگر مقصر نیستند چرا اقدام نمی کنند؟ وقتی هم انتقاد می کنی، در جواب می گوید قانون دست منو بسته. اجازه نمی دهد. چرا اجازه می دهد. تو همت نداری، غیرت نداری، وجدان نداری، فقط به فکر سر برج هستی که حقوقت به حسابت واریز بشه و برداشتش بکنی. از صبح تا ظهر اداره ای فقط روزنامه و صبحانه و خوردنه بعدشم نماز و منزل. پس کی اقدام؟ پس کی عمل؟ همه مسئولان دروغ می گویند. در باره حجاب و عفاف کار نمی کنند. بنده خود یکی از ماموران عفاف و حجاب هستم. ماه محرم 3 گروه یعنی از 3 ارگان به بازار می آیند. این گروه با آن گروه همکاری نمی کنند! چرا مگر همه نیتمان امر به معروف و نهی از منکر نیست؟!
و اما بی طرف دولت در برخورد با بدحجابی
برخورد با مقوله بی حجابی و خودنمایی در جامعه اسلامی اینک دولت کنونی سکوت اختیار کرده و می خواهد وانمود کند که هیچ نقشی ندارد. این در حالی است که طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی رئیس جمهور مسئولیت مستقیم برخورد بدحجابی در جامعه را بر عهده دارد اما متاسفانه چون همیشه روسای جمهور به مقوله حجاب از زاویه سیاسی و انتخاباتی نگاه کرده اند. لذا تمایلی هم برای ورود به این موضوع نداشته اند و توپ را در زمین نیروی انتظامی انداخته اند و به نوعی میتوان اذعان کرد اینک نیز همچون نیروی انتظامی در برخورد با بد حجابی یکه و تنهاست اما به راستی چگونه میتوان این اوضاع آشفته را در جامعه اسلامی تحمل کرد.
دوستان . دیدید مهمانهای برنامه امروز کی بودند ؟ دیدید چه کسی باعث متحول شدن آنها در راستای بهنجار شدن آن افراد محکوم به مرگ شده بود ؟
آره اخوی برای منشا اثر بودن یه جوهره می خواد که هرکسی نداره . من تا آخر عمرم آن شکست فرهنگی که درباره اش باهاتون زیاد حرف زدم را فراموش نمی کنم . چرا ؟
چونکه هر کسی نمی تونه آقای قربانی و آقای جعفری بشه . من با این همه ادعا بر ای اولین بار دچار یه خبط بزرگی شدم . می دونی اخوی اگه ما در درست کردن افراد مهارت نداریم اما اقلا کاری نکنیم در سقوط بیشتر یک نفر سهمی داشته باشیم . من در سقوط چند نفر سهم دارم .
اخوی، بر ادر قربانی هنگام درست کردن ایرج خودشو در حد اون پایین نیاورد . به افکار مسمومش پر و بال نداد . یه دوست ولنگووار براش نشد . این شد که ایرج تو راه امام رضا با اینکه قصد دور زدن قربانی به ذهنش خطور کرد ولی فرار نکرد و آدم شد !
اما وجدانا همه کسایی که من با انگشت بشما نشان دادم مثل قربانی افراد عمل کردند ؟ دیگه از ایرج بدتر ؟
برادری که نوشتی وقتی یه گوجه گندیده تو صندوق گذاشتی بقیه هم لاجرم کپک می زنن ؟ من اون شب به خاطر این نوشته ات تا صبح گریه کردم . خدا شاهده راست می گم .
اما این تحلیل تو درست نبود برادر !
من همچنان معتقدم اشتباه کردم . نه بخاطر اینک گوجه لک زده آوردم . بلکه بخاطر اینک فضای آلوده به کپک و گندیدگی را حس نکردم . اونم به خاطر این بود که من سخت خودمو تو اتاق شیشه ای سترون شده محافظت می کردم و چیزی از پراکندگی هاگهای کپکهای آلوده کننده بهم نرسید .
بابایی خوب ! دستت درد نکنه . الان که برگشتم مطلب را دوباره خواندم و برنامه ماه عسل را دیدم ، فهمیدم بهتره یه کم از کنایه زدن به دولت دست برداریم و نگاهمونو به موضوعات واقعی تر بیندازیم .
من در یک تجربه بسیار ارزنده به ماهیت جملات عرفانی برادر حمید پی بردم . لب کلامش این بود بعد از جنگ تجربه کرده محاله من بتونم دنیای قشنگی را که با شماها دارم رو حتی به بچه خودم انتقال بدم . بهم گفت غم انگیزه ولی بیخیال بقیه بشو وقتی نمی تونی با خودت همراهشون کنی . برو به لذت معنویت برس و هر روز پر و بال آرزوهای از دست رفته ات را به تنهایی بازتر کن و تو آسمان لایتناهی معرفت و خرد الهی بالاتر برو .
امروز من به تنهایی در جایی دلنشین بودم که خیلی دلم می خواست بفیه هم باشن . اما افسوس که مصلحان نا مصلح برنامه های مرا خراب کردند و می کنند .
بابایی دلسوز ! یه کلام ختم کلام . همه حرف من اینه که همه ناهنجاری ها و هنجارشکنی ها و حرمت شکنی ها را از چشم دولت نبینیم . سیلی که خوردیم و تحقیری که شدیم مصداق همان از ماست که بر ماسته . والسلام !
اخوی ندیدی بچه های علمای دین ؟ التفات داشته باش علمای دین هم به این موضوعات توجه ندارند که باباشون عمریه از این حکم حرف زده ؟
آقا زشته من بگم نوه کی ؟ بچه کی ؟
تو بخاطر تذکرت سیلی خوردی ولی سیلی من حکایت مظلومانه تری داره ؟ آنقدر مظلومانه که وقتی بهش پیش حضرت زهرا ، امام حسین و ائمه اشاره می کنم. گره از کارم باز میشه . تنها استفاده ای که ازش نکردم در مقابل ظلم و جفای مومنین آبرو داره . می ترسم خدا به زمین گرمشون بزنه بعد خودم دلم بسوزه . یه حکایت عجیبی بود .!!!
منم سال ۶۶ تو قطار وقتی داشت از تهران به شهرم می آمد یه سیلی خوردم به خاطر این موضوع از دست .....در حضور مامور قطار و شوهر آن خانم و تعدادی دیگه . !
بگو چرا ؟ ولش کن . جواب ندم بهتره .
امروز و حالا هم به خاطر این موضوع پر و بال بسته شدم . تو هم شاهد بودی و به اون ظالما پر و بال دادی .
بگذریم . اما اون سیلی تو قطار ، به روح شهدا به روح شهدا به روح شهدا ناحق ناحق بود . بهت بگم آتیش می گیری . سرتو از غصه به دیوار می کوبی . اما کسی آن لحظه به حرف من توجه نکرد . چون آن مرد بی شرف ... فحاش بود . این تنها کار برای خاموش کردن صدای پلید اون بود . حال خدا رو بگیرم اون دنیا ! ببین می گم هیچی نگم بهتره . آنقدر این درد مظلومانه است که از دین درم میاره بخاطر اینکه اون لحظه هیچکس به رنج من توجه نداشت !
اما این درد کنار این درد که در کنار تو و در سال ۹۵ از پشت پرده کثیف محفلی که به اسم شهداست برات گفتم ناچیزه ناچیزه !
من به اون سیلی افتخار می کنم در محضر شهدا و خدا و تو .و این رنج جدیدم .. تنها توشه ام از این دنیای پراز ظلم و تبعیض همونه که پیش عدل الهی. دادخواهی خواهم کرد افتخار می کنم به آن سیلی و هفت هزار پیامک اهانت آمیز . چون رنگ مظلومیت آن لحظات مرا نجات داد .از خطر تباه شدن . منو مقاوم کرد . ببین لجاجت امروزم. که تو رو و بچه ها را کلافه کرده از برکت اون سیلیه . چون فهمیدم آخر کار چیه . تازه من که بهت عرض کردم بیل می دم دستت محکم بکوب تو سرم .
ولش کن . اشکام فرتی سرازیر شدن دیگه نمی تونم بنویسم .