سه شنبه 08 تير 1395 , 12:06
حیدر تنها مانده!
فرستنده م.ر.ک.جانباز- چند سالی است که در حادثه ای جا مانده
وقتِ رفتن ز درِ خانه به خود میگوید:
روی “در” ، چند نخ از چادرِ زهرا مانده
زیرِ لب زمزمه اش ذکرِ ” اَغِثْنِی یا رَب “
فاطمه رفت ، خدا… حیدرش اینجا مانده
بعدِ سی سال غریبی و غمِ در به دری
باز ، چشمانِ علی سوی “دری” وا مانده
او فقط منتظرِ فاطمه ی زهرا بود…
پس بدیهی است که بیگانه ز دنیا مانده
زینبش گفت: پس از حادثه ی ”سیلی” و ”در”…
نه در این خانه “حسن” مانده ، نه “بابا” مانده…
سحرِ نوزدهم بود… علی راهی شد
میرَوَد سوی قراری که به فردا مانده
با چه شوقی طرفِ مسجد و محرابش رفت
در و دیوار و ستون ها به تماشا مانده
فاطمه ، منتظرِ دیدنِ روی علی و…
دو سه تا چشم ، ولی در پِیِ آقا مانده
یک طرف، زینب و کلثوم و برادرهایش
یک طرف، فاطمه و حضرتِ طاها مانده
یک طرف، “خاک” عزادارِ غمِ بابایش…
یک طرف، منتظرش عالمِ بالا مانده
ولی انگار که دلتنگِ رُخِ فاطمه است
رفت مولا و… جهان ، واله و شیدا مانده
وقتِ رفتن به لبش زمزمه ای داشت علی:
روی “در” چند نخ از چادرِ زهرا مانده
پوریا باقری
منبع شعر مذهبی حدیث اشک