پنجشنبه 28 مرداد 1395 , 10:40
درصد ملاک عادلانه ای برای رسیدگی به ایثارگران نیست!
به نظر میرسد «درصد» برای تشخیص بسیاری از خدمات، شیوه کارآمد و عادلانهای نیست و با رویکرد کنونی، معیار منصفانهای برای رسیدگی به ایثارگران محسوب نمیشود.
سیدعلی رضایی- در بسیاری موارد، مرزی میان شخص «ایثارگر» با افراد «غیر ایثارگر» مشاهده نمیشود و تشخیص این دو مشکل میشود! حال آن که این دو نفر، تفاوتی بسیار مهم با هم دیگر دارند و آن هم این که یکی از آنها ایثارگر است و دیگری نیست... و به همین گونه هم هست حکایت «رزمندگان».
یعنی کسانی که در دوران دفاع مقدس، در جبهههای نبرد حضور یافتهاند و از میهن و مردم دفاع کرده اند، و به این دلیل که در برابر انبوه تیر و ترکش و مین و... جای خالی داده و دشمن را ناکام گذاشتهاند و اینک، نشان و نقصانی بر پیکر عزیزشان مشاهده نمیشود و به بیماری های فراوانی گرفتار شده اند، «صفر درصد» محسوب میشوند و مشمول هیچ خدمتی هم نیستند.
نکته جالب توجه هم این است که بخشی از مجروحان و جانبازان که دارای جراحاتی هستند و شاید تیر و ترکشی از زمان جنگ تا کنون به همراه داشته و دارند، قابل معالجه و مداوا هستند اما همه نگرانند که اگر جراحت را درمان کنند، ممکن است در کمیسیون بعدی به دلیل درمان اثر جراحت، با کاهش درصد رو به رو شوند و به بیان دیگر، بهبودی جانباز مساوی میشود با کم شدن درصد او! و کاهش درصد هم به منزله کاهش و یا قطع امکانات و امتیازها و خدماتی است که تاکنون دریافت میکرده است. به همین دلیل ترجیح میدهند از ادامه درمان صرف نظر کنند و تحمل درد و مرارت و شب نخوابی و گرفتاریهای خانواده و مصرف دارو را به کاهش «درصد» ترجیح میدهند و قید سلامت و آرامش را میزنند.
نکته دیگر این که بسیاری از آسیب دیدگان افرادی هستند که بنا بر دلایل شخصی، اعتقادی و ایمانی و مناعت طبعی که دارند و یا به دلیل مسوولیت های اجتماعی که بر عهده دارند، از حضور در کمیسیون های پزشکی و تعیین یا پیگیری افزایش درصد خودداری میکنند.
در چنین شرایطی، چنین افرادی از دید متولیان خدمت رسانی مخفی میمانند و در گذر زمان، زمینه خدمتگزاری به این بزرگواران فراهم نمی شود. همچنین در بسیاری موارد مشاهده میشود، شخص مجروح و جانباز، در بیان و انتقال کامل مشکل و جراحتهای جسمی و روحی خود ناتوان است و یا مستندات کامل و گویا (مستندات پزشکی و سوابق درمانی) را ندارد که در چنین شرایطی نیز پزشکان کمیسیون از تعیین درصد واقعی از کار افتادگی شخص غافل میمانند و تعیین درصد، نتیجه برداشت شخصی پزشک است، حال آنکه واقعیت چیز دیگری ست.
بنابراین، به نظر میرسد «درصد» برای تشخیص بسیاری از خدمات، شیوه و ملاک کارآمد و عادلانهای نیست و با رویکرد کنونی، معیار عادلانه و منصفانهای برای رسیدگی به ایثارگران محسوب نمیشود. چه بسیار دردهای نهانی که هیچ گاه بر زبان آورده نشدهاند و چه بسیار جراحتهایی که در قالب هیچ «درصدی» نمیگنجند. و چه بسیار «جانبازانی» که به علت نداشتن درصد (به هر دلیل)، هنوز هم «رزمنده» باقی ماندهاند و هیچگاه صاحب پرونده جانبازی نمیشوند.
امید است بازنگری دولت و نمایندگان مجلس نسبت به قانون خدمات رسانی به ایثارگران و استفاده از تجربهها و راهکارهای مدیران و متولیان امور ایثارگران، به ویژه بنیادشهید و امور ایثارگران در این خصوص راهگشا باشد.
با تشکرفراوان ازسایت وزین فاش نیوز.
حواست هست شجاعان را زمین گیر کرده اند . حواست هست نامهای شقایقهای خونین ازروی سنگ مزارشان در حال پاک شدن است . حواست هست گلهای سینه ستبر کرده کمر خم کرده اند . حواست هست نوجوان دیروز را درد جراحت پیر کرده است .
آهای ایران حواست هست با جان بازی کردن جانبازان ایران امن ترین کشور خاورمیانه شد . حواست هست شهدا چشم انتظار ادامه راه پر فروغشان هستند . حواست هست ؟
آهای ایرانیان حواستان هست مرام و عزت و احترام را در قبال ولی نعمتان خود بجا نیاوردید .
حواستان است در کوچه شما دلاور سرو قامت دیروز را امروز چند نفر بر سر دست تشیع کردند و تو هیچ نفهمیدی ؟
حواست هست صدای پخش اتومبیل شما طنین لااله الا الله تشیع کنندگان را بر سر کوچه های قداست مدافعان ایران خفه کرده است .
آهای ایرانی اینچنین سر در توبره گناه به کجا می روی ؟ معیار شرافت ایرانیت را در کدام پارتی شبانه به حراج گذاشتی که نمیدانی دخترت از پگاه دیروز تا مغرب امروز کجاست ؟
حواست هست از زیر بیرق آلاله های سرخ جان برکف بی ادعا خارج شده ایی و در باتلاق فساد دنیوی بدنبال دست گیری میگردی ؟
آهای ایران , فرزندان خون و حماسه , مدافعان ناموس و شرافت , جان بر کفان آبادان و خرمشهر و هویزه , شب بیداران کردستان و دهلران و.مهران ,
بلم سوران بهمنشیر و حور و جزیره ,
صخره شکنان قلاویزان و ماووت و کانی مانگا , سیرآبان رملهای جنوب و موسیان و فکه , روزی روزگاری شهید و امین امنیتتان بودند و شما نا سپاسان فراموشکار رنج دلشکستگی را بر آلام آنها افزودید . دیدار ما پل صراط .
یا علی مدد .
رزمندگان دلاور و جان برکفی که همه ما اسایش و رفاه و امنیت امروزمان را مدیون ایثار و فداکاری انان هستیم
شایسته است مسولبن و دولت و مجلس جمهوری اسلامی ایران به نهو احسن ازخدمات این عزیزان قدردانی و زمینه خدمتگذاری منصفانه و البته عادلانه نسبت به این بزرگواران را فراهم نماید
ولی بعد از جنگ به دلیل گوش ندادن به فرمان امام (ره) مبنی بر ارائه خدمات از سوی بنیاد به همه ایثارگران و به تناسب ،
متاسفانه این تناسب با تصمیم گیری های سلیقه ای و غیر منصفانه بسیاری از مسئولین جنگ نرفته ،متناسب با شرایط شخصی خودشان طراحی و با صرف بودجه های بی مورد و بسیار کلان خدمات نا متعادلی به گروهی از ایثارگران ارائه گردید .
رزمندگان و جانبازان زیر25% در پیچ و خم حوادث زندگی به فراموشی سپرده شدند .
و گروهی دیگر به ناحق مشمول خدمات بی حد قرار گرفتند و 30 هزار سند تخلف که از سوی تیم تحقیق و تفحص مجلس احصاء گردیده شاهد براین ادعاست.
ریشه همه این بی انصافی ها در میان قوانین نهفته است .
و تنها راه حل هم اصلاح قوانین است .
عادلانه این است که همانند ازادگان گرامی به ازای ماههای حضور در جبهه رزمندگان نیز درصد جانبازی اعطاء گردد