ماهنوز بلا تکلیف هستیم

سید بهادر آکده - اینجانب سید بهادر آکده فرزند سیدحسن علی دارای سابقه یک سال جبهه که در عملیات کربلای چهار در آبادان دچار عارضه شیمیای شدم.قبل از اتمام عملیات برایم تسویه حساب نوشته بودند، زمانی که مارا از آبادان به تیپ 48 فتح مقر شهید غلامی انتقال دادند برگه تسویه حساب من دست یکی ازدوستان بود. به دستم داد واز طرف دژبان و اطلاعات به من اعلام شد دیگر نیروی ما نیستی واز اینجا برو. من به کارگزینی جهت تمدید مراجع کردم ولی گفتند دستور فرماندهی است تمدید نمی شود!

من باحال بیماری ازتیپ خارج وبه کمک پسر عمویم با داروهای دریافتی که برای آلرژی وسرما خوردگی بود خارج شدیم و به شهرستانم "کهکیلویه" رفتم وبه درمانگاه سپاه مراجع کردم.  آنقدر سرفه داشتم که توان راه رفتن وحرف زدن نداشتم وبیش ازسه ماه داروی شیمیایی که شیشه حاوی مایع شفاف بود مصرف می کردم وروز به روز از سرفه های طولانی مدت کم می شد.

به علت شهادت برادرم درکربلای پنج نمی توانستم ادامه درمان بدهم و هیچکس نبود که مرا برای درمان جایی ببرد. با مصرف داروها سرفه ها کم شد تا اینکه از طرف تیپ 48 نامه ای برایم آمد جهت تشکیل پرونده درصد جانبازی ازسال 83 تا94 .بیش از پنج بار مدارک بالینی تایید شده ازتهران واصفهان وشیراز به بنیاد جانبازان و بنیاد شهید وکمیسیون عالی که مستندات آنها  موجود در پرونده می باشد ولی ماهنوز بلا تکلیف هستیم به طوری که از طرف مسئول کمیسیون به من اعلام شد حقت را  بنیاد شهید خورده وحقت را بگیر!

 آقای دکتر قزوینی درتاریخ94/10/5 تایید نهایی کرد ولی کمیسیون استان کهگیلویه وبویر احمد ردکرد وگفتند مشکوک هستیم. ودوباره من را به درمانگاه بقیةاله معرفی کردند که از این کار آقای دکتر قزوینی بشدت ناراحت شد که چرا تایید نشد و آقای دکتر بصورت ویژ  اعلام نمود وگفت خودم درکمیسیون ویژه هستم ما همچنا به قوه الهی منتظر هستیم وازراه دور دست همه عزیزانی را که با ایثارگری خو د برای ایثارگران زحمت می کشند وتلاش می کنند می بوسم وبرآن افتخار می کنم .      با تشکر