دوشنبه 15 آذر 1395 , 11:49
چندپیشنهاد برای اجرای"قانون جامع ایثارگران!
جانباز - شنیدها حاکی از دائمی شدن ( قانون جامع ایثارگران) در مجلس شورای اسلامی ایران میباشد. دائمی شدن یا نشدن (قانون جامع ایثارگران) میتواند درمان چه دردی از جامعه ایثارگران را در پی داشته باشد؟ نمایندگان محترم خودشان هم میدانند اجرای آزمایشی این قانون با توجه به نقایص متعدد ومتضادی که در آن وجود دارد و غیراز سردگمی وحتی ایجاد ظلم در بین جامعه ایثارگران نمود دیگری نداشته چه دستاورد دیگری داشته است؟ قانونی که می توانست کاملا کارشناسی شده و با قابلیت بروز رسانی بالایی در جهت خدمات رسانی هرچه سریعتر وبهتر در رفع مشکلات جامعه ایثارگران باشد.
نمایشی قدرتمند برای حل سریع جامعه ایثارگران!
بهتر این است قبل از تصویب دائمی شدن، مجددا کار کارشناسی وشفاف سازی با دقت بالایی انجام شود. شفاف سازی و صراحت لحجه قانون جامع یکی دیگر از امور مهم قانون جامع باید باشد، مهمترین و اولین آن قابلیت بروز رسانی کلیه ماده و تبصرهایی باشد که مجلس محترم ودولت محترم را موظف به حذف یااضافه کردن ماده یا تبصره هایی بکند که میتواند خدمات هرچه مطلوبتر بین جامعه ایثارگران را رقم بزند. واین مهم در اسرع وقت باشد.
مجلس محترم باید در پی تصویب ودائمی کردن قانون جامعی باشد که دولتهای محترم را موظف به لازم الاجرا کردن فوری وبی چون چرای قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران کند.
قانون جامع ایثارگران دارای نقطه ضعفهای مهمی میباشد ولی در اینجا درموارد کلی آن توضیح داده میشود. برای مثال متذکر میشویم که در تعریف ایثارگر شاغل و ایثارگرحالت اشتغال بصراحت قانون بیان می دارد که مفاد قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید،جانباز ومفقودالاثر انقلاب اسلامی مصوب 1360/6/30 مجلس شورای اسلامی قانون همطراز با مشاغل قبلی به منزله مستخدمین شاغل تلقی واز لحاظ پرداخت حقوق یا اجرت وفوق العاده شغل یا (مزایای مستمر)وهمچنین افزایش سنواتی و ارتقاء گروه وسایر عناوین مشابه همانند مستخدمین شاغل میباشند. حالا در تبصره دو ماده 51 فوق العاده ایثارگری ایثارگران حالت اشتغال را دور زده اند و بیان میدارد به ایثارگران حالت اشتغال ماده 39 تعلق نمیگیرد. در اینجا قانونگذار در اصل ایثارگرحالت اشتغال وایثارگر شاغل را زیر سوال برده و این چنین تعاریفی از قانون، بیان از ضعف قوانینی که اکثر در جای جای قانون جامع ایثارگران وجود دارد را نشان میدهد.
در هر صورت چنانچه ضعف های این چنینی برطرف نگردد و در قانون جامع ایثارگران قانون بروز رسانی بعنوان اولین ماده آن لحاظ نشود هیچ وقت مشکلات ایثارگران حل نخواهد شد. همانطور که در بالا بیان گردید چنانچه در قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران دولتها بدون هیچ عذر وبهانه ای مانندبار مالی آنرامسکوت بگذارند بازهم سرانجامی در برنخواهد داشت. وقت برای رفع مشکلات ایثارگران از دست رفته و متاسفانه کوهی از مشکلات و مطالبات قانونی خودنمایی میکند. چنانچه این مسائل مهم که بیان گردید در قانون جامع تبدیل به ماده قانونی نشود:
1-بروز رسانی قوانین در اسرع وقت،قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران.
2-موظف کردن دولت در لازم الاجرا کردن قوانین قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران بدون چون وچرا (ایجاد بار مالی).
3-شفاف سازی قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران.
4-موظف کردن دولت به پرداخت خسارت به ایثارگران از زمان لازم الاجرا شدن قوانین.
چنانچه این چهار ماده مهم در قانون جامع ایثارگران گنجانده نشود
یعنی آب در هاون کوبیدن!
و دائمی شدن قانون جامع ایثارگران هیچ سرانجامی برای قشر مظلوم ومحروم و زجر کشیده جامعه ایثارگر نخواهد داشت.
چرا کلمه معسر را برای رزمندگان بکار می برند، برای کسانیکه از جان خود گذشتند؟
چرا نزدیک به سی سال از جنگ گذشته هنوز جانباز زیر25درصد داریم؟
چرا مسولان پاسخ نمی دهند؟
آیا جز این است که دست منافقان در کار است؟
فتوایی بدهید تا اقدام و عمل انجام شود.
خدایا کمکمان کن
وقتی مجلس بدون اجازه بنیاد قانونی را که بصورت آزمایشی و ناکارآمد بوده بدون اجازه از بنیاد و بصورت دائمی تصویب میکند و یا اینکه بنیاد هیچ خبری از تصمیم مجلسیان ندارد تا جلوی ٱنرا تا حصول نتیجه کلی مبنی بر ارسال نظرات ایثارگران عزیز در خصوص این قانون بگیرد و نواقص آنرا برطرف و سپس بصورت دائمی تصویب شود چه انتظاری میرود چنین قانونی در گام بعدی موفق عمل کند قانونی که مسولان اجرایی آن امروز نبود بودجه را بهانه میکنند و در صورت تامین بودجه عدم دستورات آیین نامه اجرایی از سوی دولت و بنیاد و بعد از رفع این مشکل همه را مشمول قانون نمیدانند و در آخر اگر این هم رفع شود حالا نوبت به تفسیر قوانین میرسد و از ایثارگران میخواهند به ماده 16 رجوع کرده و شکایت خودرا تحویل داده تا به آن رسیدگی شود و اینجا میبینیم که حتی منطقه جنگی هم 4 مانع صعب العبور نداشته که اینجا برای اجرای یک قانون چنین موانعی را جلوی پای ایثارگران میگذارند و سپس کار نیمه تمام مجلس و بنیاد را باید ایثارگران حل کنند و نواقص را مشخص کنند و مشخص نمیشه کمسیون ایثارگران مجلس در واقع چه وظیفه ای دارد!
اصلاح تبصره 2 ماده 39 هیچ فرقی برای جانبازان ندارد
عده ای از سال 1375 ازحقوق حالت اشتغال بهره مند شده اند اصلاح تبصره برای آنان بود اما جانبازانی که حق آنها ضایع شده کماکان محروم هستند
لذا باید ابتدا قانون گذاران آنرا شفاف کنند تا همه به نسبت مساوی ازقانون بهره ببرند
هم اکنون حکایت یک بام و دو هواست
یادآوری می نمایم ماده واحده سال 75 حقوق ازبابت اشتغال اعم از رسمی وقراردادی وآزمایشی را مجزا از حقوق ناشی از جانبازی میداند
لذا همه جانبازان مستقل از اشتغال در مشاغل دولتی وخصوصی مشمول دریافت حقوق جانبازی هستند
چرا باید عده ای بیش از 25 سال ازحقوقی که قانونگذار مقرر داشته محروم باشند
البته نطر ما جانبازان هیچ تاثیری ندارد سی سال ازجنگ گذشت هبچ توجهی به جانبازان زیر 25% نشد آخر تا کی به ما ظلم شود