سه شنبه 02 آذر 1395 , 16:24
سیلی که او را به جبهه برد!
اسماعیل مرتضایی- در یک مورد دستگیری در کمیته انقلاب در سال 62 به علت درگیری خیایانی (دعواهای بین جوانان یک محله ) هنگام بازداشت طرفین دعوا و بعضا مقاومت آنها، برادر ..... با زدن سیلی به گوش یکی از متهمین آنها را جلب و تحویل ستاد داد.
بر خلاف روال عادی در نماز جماعت شرکت نکرد. پس از نماز نیز مهر جلوی او و او ایستاده بالا را نگاه می کرد. حدودا" نیم ساعت در همین حالت بود. چون با هم دوست صمیمی بودیم، از ایشان جویای عدم شرکت در نماز جماعت و اینگونه اعمال او شدم. نشست و شروع به گریه نمود. گفت نمی توانم اقامه ببندم. هرگاه دستمان را بطرف قبله بالای سر میرم. تا با گفتن الله اکبر نماز را شروع کنم. گویی صاحب نماز ( الله جل و جلاله ) اجازه سخن گفتن باخود را به من نمی دهد و مدام در ذهنم درگیرم که چرا آن پسر جوان را با سیلی زدم.
ناگهان چون تیر از من دور شد. زندان بان را صدا نمود. آن جوان را از زندان درآورد و او را به بیرون از کمیته هدایت نمود تا مبادا ترس از بازداشت، دوباره آن جوان را در معدورات قرار دهد. با تحکم به او گفت من به تو ظلم کردم و به تو سیلی زدم. سه راهکار برایت می گذارم.
یا در جمع همان دوستان به من سیلی بزنی (قصاص ) یا به آدرسی که به شما می دهم (دادستانی پاسداران ) رفته و از من شکایت کنی و ناگهان آن حالت تحکم به گریه تبدیل شد و فرمود یا عندالله مرا ببخشی. متهم که توقع چنین خالتی را نداشت گیج شده و پیش از توضیح دوباره بنده به ایشان گفت بخشیدم. اما او می ترسید که بخشش از روی ترس از بازداشت دوباره باشد.
سریعا" پرونده شکایت را آورد و رضایت طرفین دعوا را جلب نمود و فرمود حالا قانونا" آزادی یکی از سه کار را باید انجام دهی که او متهم با بوسیدن او گفت عندالله رضایت می دهم.
هفته بعد دیدم از طریق بسیج راهی جبهه شد. او دیگر به کمیته باز نگشت و تا روز پایان سال هفتاد مدام در جبهه ماند.
این مطلب را خود شاهد عینی آن بودم. خدایا ما را به اندازه پلک زدن چشمانمان به خودمان وامگذار. آمین
الان در بازداشتگاه ها برای حفظ نظام کارهایی انجام می دهند که سیلی و مشت و لگد در برابرش احلی من عسله برادرمن
اگه از این جور افراد پر جاذبه و آدمهایی که به این شیوه شهدایی راه اصلاح افراد را بلدن ، دیدی....
منو خبر کن خاک پاشو سورمه چشمم کنم !
امروز افرادی برای جاذبه داشتن کارهایی می کنن که شیطان هم از انجامش شرم دارد و اگه هم مجبور شد انجام بدهد در خفا انجام می ده نه مثل این افراد وقیحانه ...... بگذریم !
مردید بیایید پای درد دل من تا بگم به اسم جاذبه داشتن چه کارها که نمی کنن و بعد با وقاحت به من میگن تو جاذبه نداری
ندارم که ندارم . افتخار می کنم که جاذبه مورد نظر اونا رو ندارم .
دوستان عزیزازاین دست آدمهازیادهستندمثلاکلانتری فارسان ازاستان چهارمحال وبختیاری سال گذشته اولین روزازهفته دفاع مقدس ازبنده بعنوان فرزندشهیدوجان بازوازپسرم بعنوان نوه شهیدوفرزندجان بازبااسپریه فلفل تکریم بعمل آوردندوبنده که مشکلات تنفسی داشتم بمحضی که اسپریه پاشیدن بصورتم عین یک حیوان که نصف سرش راببریدافتادم داخل جدول ودست وپامیزدم وپسرم جیغ میکشیدکورشدم همسایه هاومیهمانان مارابردندبیمارستان وتاساعت 11شب بیست بارصورتمان وچشمانمان راباسرم شست وشویی دادندوبعدرفتیم دادسراشکایت کردیم صبح رسیدگی پرونده مارادادندبه متهمین پرونده دوتاگروهبان بودندبدون برگ شمارآوردندجهت رسیدگی دفترداربه آنهاگفت چه کسی پرونده راداده بشما شماکه متهم پرونده هستیدخلاصه دوستان الان14ماه است نه کسی بمارسیدگی کردونه کسی احوالی پرسیدتازه هردوطرفمان رفتیم پزشکی قانونی مانامه آوردیم که افشانه فلفل بصورتمان پاشیدندبه آنهانامه دادکه خودزنی کرده اندبعدسه سال حبس تعلیقی برای ماصادرشداین داستان امروزی باداستان کمیته ای های دیروزی است حالاشماگیربده کی جنگ تمام شدجنگ هنوزهم تمام نشده تازه ازدرون شروع شده
تمام مردم و مسیولین بعد از جنگ با هدیه و پاداشی در خپر تحسین به درب خانه یک به یک ایثارگران رفتند و تشکر و قدرانی کردند .
که ما هنوز هم شرمنده مردم و مسؤلان هستیم .
به وحدانیت و قدر شناسی خداوند قسم که گر ما خرد داشتیم کجا این روزگار بد داشتیم .