شنبه 13 آذر 1395 , 13:44
نگرش غلط، عامل فساد!
ما در سی و اندی سال، تمام توجه خود را به فرد سالم معطوف نموده‌ایم و این افراد سالم که هر کدام قیمتی داشته‌اند، خود را کمی گران‌تر یا ارزان‌تر فروخته‌اند.
فرستنده جانباز شیمیایی 1- سیستم سالم
شما وقتی به بانک مراجعه می‌نمایید و قصد واریز پول به یک حساب خاص دارید، چکار می‌کنید؟
آیا دنبال فردی می‌گردید که آدم خوبی باشد و با ایمان و امین و مطمئن؟
یا این‌که بدون تحقیق به یکی از صندوق‌ها مراجعه نموده و صندوق‌دار زن باشد یا مرد، با حجاب یا بدون حجاب، پیر یا جوان، سبیل داشته باشد یا ریش به اندازه کف دست، خندان باشد یا در حال ذکر دعای ابوحمزه و... پول را به او می‌دهید و یک کاغذ کوچک ماشین شده از او می‌گیرد بدون امضاء سه شاهد؟
مسلماً قسمت دوم صحیح است.
یعنی شما اصلاً به صندوق‌دار کاری ندارید، بلکه به بانک مورد نظر توجه دارید.
این یعنی چه و چه موضوعی را مشخص می‌کند؟
این موضوع به ما می‌گوید سیستم باید درست باشد و در سیستمِ درست، اصلاً فرد مهم نیست.
مهم نیست شما ارمنی باشید یا یهودی یا سنی و یا شیعه؟
مهم نیست نماز شب می‌خوانید و مهر را داغ کرده بر روی پیشانی گذاشته‌اید و یا نه یقه‌باز هستید و سبیل‌هایتان وارد دهانتان میشود!
مهم این است که در وقت اداری در یک سیستم سالم و بدون نقص و در چهار چوب مقررات یک مجموعه مورد اطمینان مشغول فعالیت هستید!
وقتی بر روی صندلی انتظار نشسته‌اید و خانمی خوش صدا شماره‌ی در دست شما را می‌خواند و شماره صندوقی که باید به آن مراجعه کنید، اصلاً به چهره و حرکات آن صندوق‌دار نگاه هم نمی‌کنید و پول خود را به هر اندازه تحویل داده و یک کاغذ کوچک دریافت نموده و چه بسا که همان کاغذ را در اولین سطل اشغال می‌اندازید؛ چرا؟
چون آن فرد برای شما مهم نیست و حتی آن رسید نیز برای‌تان مهم نیست؛ چرا؟
چون شما به سیستم بانک‌داری آن بانک مورد نظرتان اطمینان دارید!
پس مهم سیستم است؛ سیستم باید درست باشد!
در یک سیستم سالم، فرد ناسالم هم به‌مرور درست میشود و یا مجبور به ترک سیستم می‌گردد.
در یک سیستم معیوب، فردِ نماز شب‌خوان، غار علی‌صدر را به سالی کمتر از یک میلیون تومان کرایه می‌دهد!
در یک سیستم سالم، کاری نداریم که کارمند آن مجموعه، در زمان استراحتش، کنسرت گوگوش را تماشا کرده و یا در هیأت مسجد سیدها، آش نذری خورده، بلکه به سیستم اطمینان داریم!
پس تاکید می‌کنم سیستم سالم؛ سیستم درست؛ سیستم دارای چهار چوب!
و ما در سی و اندی سال، تمام توجه خود را به فرد سالم معطوف نموده‌ایم و این افراد سالم که هر کدام قیمتی داشته‌اند، خود را کمی گران‌تر یا ارزان‌تر فروخته‌اند.
در سیستم معیوب، سرداری زمین‌های شهر را بین چند نفر که سابقه درخشان حتی آزادگی و جانبازی داشته‌اند تقسیم می‌نماید تا در سال آینده به کاخ گلستان برود و آن یکی هم حقوق‌های نجومی را از سفره حلال و زلال، ارث انقلابی پدر خود می‌داند و یک رئیس‌جمهور انقلابی نیز از بیت‌المال، دانشگاه ایرانیان خود را تاسیس می‌کند!
اما در یک سیستم سالم، آن بت پرستی که سرپایی ادرار می‌کند و در حمام هم نمی‌گوید: «غسل جنابت به‌جا می‌آورم قربتاً الی‌الله» هنگامی که دوستش از موقعیت او کوچک‌ترین سوءاستفاده‌ای می‌کند، با گریه از رسانه ملی نه میلی خود، از مردم عذر خواهی می‌کند و سریعاً فرد متخلف توبیخ و جبران خسارت میشود و از «یاشار سلطانی» که شاید در آنجا معروف به «اوزاکی نیو یاشار» باشد، تشکر و قدردانی میشود!
پس بیاید توجه خود را معطوف به سیستم کنیم!
بیاید دست در دست هم داده و با بازنگری قوانین و مقررات، سیستم پاک و سالم و کارآمد و درستی را پایه‌گذاری کنیم.
هیچ اشکالی ندارد؛ می‌توانیم حتی در قانون‌اساسی بازنگری و رأی مجدد اصلاحات را از ریشه انجام دهیم.
بذر نفاق و دو دستگی و دشمنی را ممنوع کنیم و بذر امید و سازندگی و توسعه و پیشرفت را در سیستم پاک و کارآمد و سالم پایه‌ریزی کنیم.
و یادمان بماند فردگرایی در کشورهای توسعه یافته مردود است...
می شود در یک سیستم سالم دیندار واقعی هم باشیم.
سایت کشکول
