چهارشنبه 06 بهمن 1395 , 15:41
شرایط طاقت فرسا برای یک بسیجی
فیصل شریفی- اینجانب بسیجی سال ۶۰ میباشم. بنده چون آن زمان هیچ کس و حتی خودم دنبال جمع کردن مدارک نبودیم. فقط امام و جمهوری اسلامی هدف ما بود. در سال ۱۳۶۲ تشکیل پرونده دادم. بعد از چندین درگیری با گروهک کومله ودمکرات ومنافقین درسال ۱۳۶۳ر۲ر۱ اعزام به یک ماموریت دیگر شدم.
در تاریخ ۶۵ر۵ر۱۵ در یک درگیری خونین مورد چند گلوله دشمن قرار گرفتم. هنوز هم چند گلوله در شکمم باقی ماندن ولی دو تا دکتر نتوانستن در بیارند. امروز ناتوان و پیر دارای ۶ سر عائله، مستاجر، حقوق کم نمی توانم به زندگی خود ادامه بدهم.
ماده ۳۸ که به فرمان رهبری که حقوق جانبازان اضافه شد، مال من نه. می روم سپاه می گویند پرونده ات رو دادیم به بنیاد جانبازان. به بنیاد جانبازان میروم می گویند شما شامل ماده ۳۸ شدید. اما یک ریال حقوقم اضافه نشد. چندین به سپاه و بنیاد جانبازان رفتم.
دیگه خسته شدم و به وسیله همین سایت ها چندین بار درخواست دادم ولی هیچ جوابی نگرفتم. شما را سوگند به خون شهدا و امام عزیزمان سوگند می دهم به درد من برسید و جوابم رو بدهید. به خدا روزی ۱۰ بار از خدا خواستار رفتن هستم.
یک نوع از استعمار است چی؟؟؟؟؟
اینکه بچه های جنگ نه مسئولان پایبند اعتقادات باشند و پاسخگوی رزمندگان.
نه مسئولان از نظر انسانی پاسخ رزمندگان را می دهند.
جوانی و حتی کودکی و عمر رزمندگان را با خوشی خودشان عوض کردند.
چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
استضعاف کشاندن رزمندگان عاقبت خوبی برای شما نخواهد داشت. و این ضربه به اهداف انقلاب است، لطفا دلسوزان انقلاب دست ضد انقلاب را از سر رزمندگان و ایثارگران کم کنند.
شاید حقیر فرد بسیار بد بینی باشم البته خوش بینانه ترین انسانها نیز پس از ۲۸ سال مقداری بد بین میشوند . دید مسئولین نظام به ایثارگران دفاع مقدس خصوصا رزمندگان ان حماسه الهی نگاه به کبریت سوخته است که دیگر بدرد هیچ کاری نمیخورند . البته صحیح فکر می کنند جایی که با گفتکو و باج دادن میشود نجنگید امثال ما کبریت سوخته ای بیشتر نیستیم .