مدافعان ناموس کشور، شرمنده ناموس خود!

جانباز- خداوند با چهار زبان زنده دنیا، که بعد به زبانهای دیگر ترجمه شده انسانها را به این اصل مهم تکلیف فرموده است که"به حقوق دیگران احترام بگذارید" که این موضوع شامل مسائل روحی روانی، جسمی و مالی است.

فکر کنم برای عزیزانی که در دوران دفاع مقدس که برای همدیگر از جان مایه می گذشتند این موضوع بیشتر صدق می کند به عنوان جانباززیر25درصد از درد خود می گویم: روز سوم فروردین حدود ساعت پنج بعد از ظهر مات ومبهوت با دختروهمسرم نشسته بودم وفارغ از مشکلات چشمم را به طنابی که سخت گره خورده بود دوختم، آری تولد یازده سالگی دختربزرگم بود.

به این فکر می کردم که چگونه فلاکس چایی که با آن امرار معاش می کردم و رزق و روزی خود و خانواده را تامین می کردم را تعمییر کنم چرا که توسط ضربات چند نفرشکسته شده بود.

 اما زنگ تلفن همراه مرا از خلوت اندیشه هایم که در آن از رحمت خدا غافل بودم بیرون آورد، در خیلی از مواقع وقتی که نامید می شوی درست در لحظه آخر اتفاق خوشایندی می افتد.

کسی نبود جز دوست جانبازم... که بعد از کمی صحبت با من مبلغی به کارتم واریز کرد و با آن توانستم هم برای بچه ام تولد و هم فلاکس تازه ای بخرم.

  همه بچه های جنگ، توی جبهه ها برای خودشان جایزه بگیر بودند، اما متاسفانه ناملایمات و صادق نبودن مجریان وسیاست بازی ها باعث شده است کسانی که برحسب وظیفه برای دفاع از خاک وناموس کشور جنگیدند اکنون جلوی ناموس خود سخت شرمنده شوند.

 اما با این وجود جمال همه خانواده های جبهه و جنگ وملت ایران را عشق است، گذشته از مشکلات برای من اول سلامتی رهبر عزیزمان و بعد ملت بزرگوارمهم است، نه مال وطول و عرض سیاسی بازی.

فقط امیدوارم هممون غافل از این مهم نباشیم که: زمانی که با حرف ویا عملکردمون دل کسی رو می شکنیم بدون ذره ای شک در یه روزی ودر یه مکانی باید منتظر خشم خداوند عادل وذره بین نسبت به کار اشتباهمون باشیم.