عشقی که جواز شهادت مدافع حرم افغانستانی شد

«مرضیه حسینی» که روز گذشته پیکر همسر شهیدش «سید حسین حکمتی» در مشهد مقدس تشییع و به خاک سپرده شد، در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس به بیان مختصری از زندگینامه شهید پرداخت و اظهار داشت: سید حسین حکمتی 19 ساله بود که با هم ازدواج کردیم. سن کمی داشت که به افغانستان رفت و در قالب سپاهیان محمد (ص) با تکفیری‌های زمان جنگید و پس از اتمام جنگ به خانه برگشت.

وی تصریح کرد: او نیروی خبره و شجاعی بود. اولین بار سال 1392 به سوریه رفت و پس از 5 سال رشادت در جبهه‌های سوریه سرانجام روز 23 ماه رمضان بر اثر اصابت ترکش به سرش در روستای «شیخ هلال» استان حلب به جمع یاران شهیدش پیوست.

عشق به همسرم جواز من برای رفتنش به سوریه شد

حسینی با برشمردن ویژگی‌های شخصیتی همسرش ادامه داد: بسیار عاشق حضرت زینب (س) بود. هر وقت می‌گفتم دیگر به سوریه نرو، من را با صحبت‌هایش قانع می‌کرد. سال گذشته چند ماه بود که به سوریه اعزامش نمی‌کردند، از این موضوع بسیار ناراحت و بیمار شد و گریه می‌کرد. بار آخر به حضرت زینب (س) گلایه کرد و هفته بعد تماس گرفتند و او به سوریه رفت.

همسر این شهید فاطمیونی افزود: پس از 20 سال زندگی مشترک، من و پسرم سید محمد 19 ساله و دخترم حدیثه 8 ساله را تنها گذاشت و رفت. همیشه سعی می‌کرد مدام با ما در تماس باشد. از روز 23 ماه رمضان که ارتباط قطع شد دلشوره زیادی گرفتم و حدس زدم ممکن است اتفاقی افتاده باشد. با دوستانش که تماس می‌گرفتم می‌گفتند کلاس است، دستش بند است. می‌گفتم در میدان جنگ چه کلاسی برپا است؟ حالم بد بود. به خانه مادرم در تهران رفتم تا از این فضا دور شوم که اقوام تماس گرفتند و گفتند هرچه زودتر به مشهد برگرد که حسین به شدت مجروح شده است.

وی ادامه داد: در نیمه راه مشهد بودم که بچه‌ها تماس گرفتند و گفتند، اگر عکس از شهید داری، همراه خود بیاور. آنجا فهمیدم چه اتفاقی افتاده است. با اصرار زیاد برای آخرین بار در معراج الشهدا صورتش را دیدم. راضی به رفتنش نبودم اما چون او را دوست داشتم به خواسته‌اش احترام گذاشتم.

رسم پدر و عمویش را عمل کرد

زهرا خالقی مادر بزرگ شهید «جمشید زائرشاه» از دیگر شهدایی است که روز پنجشنبه 22 تیرماه در مشهد مقدس تشییع و به خاک سپرده شد، وی درباره نوه‌اش گفت: پسر جوانم را در افغانستان به شهادت رساندند، از او یک پسر بچه به جا ماند که همدم تنهایی‌هایم شد. پسر دیگری داشتم که او نیز در همان افغانستان در نوجوانی به شهادت رسید. با جمشید نوه‌ام راهی ایران شدم. دامادش کردم از او یک زهرای 10 ساله برای این روزهای درد و دوری به یادگار مانده است. سه بار به سوریه رفت این بار 10 روز مانده بود به مرخصی بیاید که برای همیشه از ما خداحافظی کرد. جمشید هم مثل پدر و عمویش مرا با این سن و سال و پیری ناتوانی تنها گذاشت.

فرزندش را ندید و رفت

کبری احمدی همسر برادر شهید «جعفر جعفری» دیگر شهید تشییع شده روز گذشته، گفت: سال گذشته شهید مشتاق شد که به سوریه برود اما هر چه کرد نتوانست برود. شهید جعفری ایرانی و ساکن شهرستان باخرز خراسان رضوی بود. ما هم ساکن استان سمنان بودیم، به منزل ما آمد و گفت که می‌خواهم به سوریه بروم، به پدر و مادرم بگویید من سرکار هستم. با وجود تلاش‌هایی که کرد اما نتوانست اعزام شود. امسال بالاخره موفق شد با فاطمیون به سوریه برود و این اولین و آخرین بار اعزامش به سوریه بود.

وی با اشاره به خلق و خوی شهید ادامه داد: شهید جعفری بچه‌ها را خیلی دوست داشت هر وقت منزل ما بود بچه‌ها را روی سر و کولش می‌گذاشت. سال پیش ازدواج کرد و حتی اولین فرزندش را هم ندید و رفت. شهید جعفری 25 ساله بود و فرزندش دو ماه دیگر به دنیا می‌آید. وی به همراه 3 همرزم دیگرش 23 رمضان در حلب به شهادت رسید.

گفتنی است؛ پیکر مطهر چهار شهید مدافع حرم لشکر فاطمیون روز چهارشنبه و پنجشنبه 21 و 22 تیرماه با حضور مردم، مسئولین و خانواده ‌های شهدا در مشهد تشییع شد.

شهید سید حسین حکمتی در شیخ هلال سوریه و شهیدان جمشید زائرشاه و سید محسن حسینی در تدمر سوریه به شهادت رسیدند. پیکر شهید جعفر جعفری برای خاکسپاری به باخرز منتقل و پیکر دیگر شهدا در بهشت رضا(ع) مشهد مقدس به خاک سپرده شد.

مراسم وداع با پیکرهای این چهار شهید شامگاه چهارشنبه همزمان با روز عفاف و حجاب و گرامیداشت شهدای مسجد گوهرشاد در این مسجد برگزار شد.