حال این روزهای تجدیدشده های کمیسیون!

فرزند جانباز- اسممو گذاشتم فرزند جانباز تجدید شده چون انگار پدرم با درصد کمش نمره قبولی نگرفته! انگار باید بیشتر صدمه میدیده که معلوم بشه بیشتر دفاع کرده! انگار تو امتحان جنگ تجدید شده!

 پدر من تو 60 سالگی رفت جبهه. تو سنی که نه نوجوون یا جوون بود که بگن کله اش باد داره نه مجرد که بگن دلبستگی نداره. پدرم با وجود 8 تا بچه قد و نیم قد دل از همه کند و رفت دفاع کرد. حتی دو تا از پاره های جیگرشو هم با خودش برد واسه دفاع از وطنش. چشمش کور شد دستش تیر خورد. موج گرفت و شیمیایی شد. وقتی که شیمیایی زدن ماسکشو داد به یه جوون زخمی و اونو روی دوشش گذاشت و زبر رگبار توپ و تاک آوردش پشت خط خودشون.

 اون جوون الان یه فرمانده شده واسه خودش اما پدر بی سواد من نتونست مدرکی دال بر مجروح شدن در جنگ ارائه بده. و به همون دلیلی که خیلی از جانبازا دارن اوایل دنبالش نرفت. بعد از کلی دردسر فقط 5 درصد براش درنظر گرفتن اونم با منت و بعد از کمیسیون پزشکی که معلوم نیست از چه سیاست غیر پزشکی تبعیت می کنند، اون همه لخته شدن خون و کبودی های جلدی و سرفه های شب و روز رو علایم شیمیایی ندونست در حالی که پزشک های بیرون همه شیمیایی بودن رو تایید میکردن و بعد از کلی اعتراض شد 15 درصد.

 منم که تمام آزمون های کنکور و ارشد و وکالت رو بدون سهمیه دادم و نظاره گر تبعیضات 25درصد به بالاشون بودم. حالا که خیلی از امثال من سینه شون پر از بغض و کینه بخاطر تبعیضشون شده یادشون افتاده همه عزیزن. اما تمام فرصت های از دست رفته رو که ما می تونستیم داشته باشیم و وضع زندگیمون از این بهتر باشه رو چطوری میخوان جبران کنن؟

 با وجود گذشت 30 سال از جنگ به جز عده کمی مگه هنوز فرزند جانباز پشت کنکوری هم مونده که شما زحمت افتادین؟ یه هدیه ازدواج میخواستین بدین که اونم با این ماه و اون ماه کردنتون عزت نفسمون رو جریحه دار کردین. شرم باد که جانبازتون از اینکه نداره واسه بچه هاش عروسی بگیره یا واسه دخترش نداره جهیزیه بخره و هر روز جلوی بچه هاش سرافکنده ست.

  اون رفت که پرچم ایران سرفراز بمونه اما خودش سرافکنده شده. آن کسی که داره به این کورسوی توجه به تجدید شده ها و تک ماده دادناشون حسادت میکنی! اگه میگن فرزند جانباز یا شهید رو حمایت کنیم بخاطر اینه که اونا پدرشون رو از دست دادن یا اینکه پدرشون به خاطر آسیب هایی که در جنگ دیده توان حمایت و تامین خانوادشو نداره و به نوعی میخوان جبران پدر کنن براشون. اگه پدر خودشون زنده بود یا سالم بود چه نیازی به حمایت مسئولین داشتن؟ میدونین که وظیفه ی پدر حمایت و تامین فرزندان هست.

  خلاصه کلام بزرگانی که انقدر دیر یاد رفع این تبعیض ناجوانمردانه شدن، بدونید هیچ جوری نمیتونید نادیده گرفتن ما زیر 25 درصدیا رو تو این سال ها جبران کنید و و این حق الناس تا روز قیامت برگرون شماست. چراکه با تبعیض اولیه فرصت ها رو ازما گرفتید و با برداشتن ثانویه حسرت حقوقی که ما هم میتونستیم داشته باشیم اما زمانش گذشته. حسرت بزرگی تو دلمون گذاشتین.