پرواز تقدیر او بود

سرلشگر عباس بابایی،‌ شهید خلبانی است که نسل جدید احتمالاً او را با سریال شوق پرواز می‌شناسد،‌ اما هنوز قسمت های زیادی از زندگی این شهید مورد غفلت واقع شده است.

آسمان با همه بزرگی، گاهی کوچک می‌شود در برابر قاب دلهای غیرتمند. رنگش می‌پرد از شجاعت نگاه مردان اصیلی که از اول هم زمینی نبودند! مردانی که از امانت نور،‌ آسمان را روشن کردند و در ازای غروب زودهنگامشان، طلوع را به صبح ارزانی داشتند. خورشید تمام قد ایستاد در مقابل بزرگ مردانی که با سن کمشان،‌ میلیون‌ها سال درخشش ستاره مسن منظومه مان را به چالش کشیدند. 

آسمان همچنان کوچک است برای این مخلوقات خاکی که روحشان را در قمار دنیا،‌ به ماندن در زمین نباختند. پرواز تقدیر آنان بود، و از شوق این تقدیر خواب حرام شده بود بر چشمانشان...

امروز سالروز شهادت سرلشکر خلبان نیروی هوایی ارتش، عباس بابایی است. وی در 14 آذر 1329  در شهر قزوین متولد شد. دوره ابتدایی را در دبستان «دهخدا» و دوره متوسطه را در دبیرستان «نظام وفا» گذراند و پس از گرفتن دیپلم، در سال 1348 در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه به خلبانی، داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال 1349 به آمریکا رفت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سرپرستی انجمن اسلامی پایگاه هوایی هشتم شکاری اصفهان را بر عهده گرفت و با شروع جنگ ایران و عراق، به انجام عملیات جنگی هوایی مشغول شد. در سال 1360 ضمن ارتقاء به درجهٔ سرهنگ دومی به عنوان فرمانده «پایگاه هوایی هشتم شکاری اصفهان» منصوب شد.

او در 9 آذر 1362 به درجه سرهنگ تمامی ارتقاء یافت و به سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و به تهران عزیمت کرد. وی پس از چهار سال رزم در مقام معاونت عملیات نیروی هوایی، در 8 اردیبهشت 1366 به درجه «سرتیپی» ارتقاء یافت.

«شوق پرواز» نام یک مجموعه تلویزیونی است که به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران در مورد زندگی این شهید ساخته شد. این سریال از شهریور ماه سال 1390 تا بهمن همان سال و در قالب 24 قسمت به روی آنتن رفت. کارگردان این مجموعه بر عهده یدالله صمدی بود. بازی شخصیت سرلشکر خلبان بابایی را شهاب حسینی بر عهده داشت. با وجود این سریال، هنوز قسمتهای زیادی از ابعاد شخصیتی و اخلاقی این مرد بزرگ گفته نشده است. کسی که در اتاق رئیس دانشکده خلبانی در آمریکا بدون توجه به واکنش او هنگام اذان به نماز می ایستد قطعاً چیزهای زیادی هنوز برای آموختن دارد.

انتهای پیام/