من آقازاده نشدم، شهیدزاده شدم!

امیری فارسانی- پدر! سلامـ و عرض ادب و احتـرامـ حضور مقدست

 راستش را اگر بخواهمـ بگویمـ و صادقانه عین روزهائی که درمعیتت بودم و از امام و انقلاب وشهدا میگفتی، امـروز شـانه هایمـ لرزشی داشتند. حقیقتا" لرزیدن نه لرزش بیخود، لرزشی که قلبم را همـ تکان داد در آپارت.

  ببخشید پدر! حرف های قلبمه میزنم. آپارات یک برنامه رسانه ای است در دوران شما نبود. آن روز آپارات شما صداقتتان بود، برنامه ای را گذاشتند که زیرنویسش زده آقازاده ها. بعد پسـرآقای عارف همون برادری که روزهای جنگ اینجاتشریف نداشتن و اصلا" نمیداند جبهه چیست و راه خودشان را می رفتند درخارج از کشور، آمده توضیحاتی داده که من به دلیل اینکه ژنم برتـر است و افتخار می کنم که از دو ژن خوب یکی پدرم و یکی مادرم ارث برده ام و قابلیت دارم شرکت های مهمی بزنم و اگرپدرم شده عارف، بیخودی نبوده و او هم قابلیت های خاص خودش را داشته!

  حقیقتا" حالم منقلب شدکه ای داد بیداد، چرا اینهمه هجوم بردی برای جنگ؟ شما که سن و سالت خوب بود، تشخیص می توانستی بدهی همه چیز را، چرا گوشه کناره ها خودت را استتــار نکردی تا من هم امروز به جای درد کشیدن های چندین ساله در رسانه ای مانور بدهم که اگر سردارمـ و اگر توانایی دارم که معاملات فوق میلیاردی بکنم، این مربوط به ژن من است وقابلیت های پدرم هست که سردارمملکت هست !

 و...اما شما پدر عزیزم! حقیقتا" ما را هم به نوعی فدا کردی. فدای قابلیت هایت، فدای ارزش های انقلابت، چه میشدکه بجای پسر عارف و پسران عارف ها من هم و برادرانمـ و خواهرانم آقازادگان می بودیم و امروز در بحث های کلان سرمایه گذاری می کردیم؟

  پدرعزیزم! امروز پسر عارف میگفت من افتخار می کنم که شرکت های فلان و فلان را از آفریقا آوردم ایران. می گفت من افتخار می کنم که قابلیت دارم از دو ژن پدر و مادرم و به نوعی از خودش صحبت می کرد که من حقیقتا" حالم منقلب شده بود. لحظه ای به ارثیه ات که یک پلاک جنگ است، نگاهی کردم و با خودم گفتم خدا را شاکرم که من آقازاده نیستم، یک شهیدزاده آزاده ام که برای آرمان های انقلاب و مردمم سی و دو سال درد کشیدم و سی و پنج سال یتیمی و برای ابتدایی ترین ها هم نیازمندم.

پدر دوستت دارم برای همیشه