شناسه خبر : 55165
یکشنبه 12 شهريور 1396 , 08:57
اشتراک گذاری در :
عکس روز

ابراهیم در قربانگاه، ابا عبدالله در قتلگاه

این پرسش پر احتشام در ذهن انسان می جوشد که در قربانگاه بر ابراهیم سخت تر گذشت یا در قتلگاه بر اباعبدالله ؟

فاش نیوز - فلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَرَى فِی الْمَنَامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ یَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِی إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِین(صافات /102)َ ، پس چون همراه با پدر به حد کار و کوشش رسید، گفت ای پسر دلبندم، همانا به خواب می بینم که تو را ذبح می کنم. پس بنگر[ که در این کار] نظرت چیست؟ گفت ای پدر! آنچه فرمان یافته ای انجام ده که اگر خدا بخواهد مرا از شکیبایان خواهی یافت.

بی‌شک یکی از داستانهای پر رمز و راز و شگفت انگیز قرآن، داستان حضرت ابراهیم و ذبح فرزند دلبندش می‌باشد.

از این آیه شریفه می آموزیم که

حساب خواب های انبیاء با خواب های دیگران جداست چراکه که اگر ما هزاران بار هم در خواب ببینیم که فرزند خود را باید قربانی  کنیم باز جوازی  نیست برای این عمل .

عرصۀ دینداری، عرصۀ ابتلا و آزمایش های دشوار است. و این آموزه بارها در قرآن به بیان های گونه گون ذکر شده است.

تصور این ابتلا و آزمایش بزرگ نیز برای ما دشوار می‌نماید و شاید غیرممکن. برای این که عمق این آزمایش بزرگ و دشواری های گام نهادن در آن بهتر و آشکارتر درک شود لختی اندیشه کنیم که قرار است در آزمایش الهی ما فقط یک بند انگشت فرزند دلبند خود را جدا کنیم. آیا توانایی انجام آن را داریم؟

در  این مقال، این پرسش پر احتشام در ذهن انسان می جوشد  که در قربانگاه بر ابراهیم سخت تر گذشت یا در قتلگاه بر اباعبدالله ؟ هر چه در این موضوع اندیشیدم و در خود پیچیدم و حتی با اهل معرفت در میان گذاشتم، به جایی نرسیدم که نرسیدم! و به قول حافظ:« ... کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را»! و شاید به تعبیر مولانا: «کار دین جز حیرانی نباشد»
و خدا داناتر است !

به نظر می‌رسد که خداوند حکیم از ما انسان های معمولی و متوسط الحال چنان آزمایش های بزرگ و نفسگیری را نمی خواهد. اما چنان که  گفته شد ، این آموزه بارها در قرآن آمده است که همة ما در معرض انواع آزمایش ها قرار می‌گیریم. شاید این آموزه صریح قرآنی گره‌گشایی بحث ما باشد: لن تنالو البر حتی تنفقوا مما تحبون (آل عمران/92) هرگز به [گوهر راستین] نکوکاری نخواهید رسید مگر آن که از آنچه دوست می دارید انفاق کنید.

«کی یر کگارد» فیلسوف اگزیستانسیالیست دانمارکی، نظر جالب و تأمل برانگیزی در خصوص ماجرای ابراهیم و ذبح فرزندش دارد. او این پرسش مهم را مطرح می‌کند که چرا و چگونه بود که وقتی خدا به ابراهیم فرمان قربانی کردن فرزند خود را داد حتی برای یک لحظه به ذهن ابراهیم و فرزندش خطور نکرد که این فرمان مخالف با وجدان اخلاقی و عقل است. چرا که  ابراهیم و فرزندش در مقام و سپهر عشق بودند و به مقتضای عشق عمل کردند و خدمت به معشوق و دل سپردگی به معشوق فراتر از قواعد اخلاقی و عقلی است.

داستان ابراهیم و اسماعیل برای مولانا بسیار الهام بخش و الگوساز بود و مولانا عید واقعی را عید قربان می داند

همچو اسماعیل پیشش سر بنه

شاد و خندان پیش تیغش جان بده‌‌

من چو اسماعیلیانم بی‌حذر

بل چو اسمعیل آزادم ز سر

فارغم از طمطراق و از ریا

قل تعالوا گفت جانم را بیا

تعبیر لطیف و درس آموز«فَانْظُرْ مَاذَا تَرَى»( پس بنگر نظرت در این کار چیست؟) چه به جهت فرم و شکل و فرآیند، چه به جهت معنا و محتوا و مضمون، می‌تواند یکی از اصل ها و پایه های بنیادین تربیتی ما در خانه و مدرسه و دانشگاه باشد. قرار است فرزندان و دانش آموزان و دانشجویان ما از سن نوجوانی به بعد خود انتخاب کنند. انتخاب دین و مذهب و ارزشها، انتخاب دوست و رفیق، انتخاب رشته تحصیلی و دانشگاه ، انتخاب شغل و محل کار، انتخاب همسر و شریک زندگی و... ، شایسته است  در همه موارد فوق در کنار نسل جوان و همراه با آنان وارد  دیالوگ و گفت و شنود شویم و حتی اگر نظر خود را صد در صد بر حق می دانیم باز دوستانه و فروتنانه و ابراهیم وار از فرزند خود بپرسیم «فَانْظُرْ مَاذَا تَرَى » و از این رهگذر و نرم نرمک «آزادی و مسئولیت پذیری» را به او بیاموزیم.

 

اسدالله مرادی

کد خبرنگار: 23
اینستاگرام
نظری بگذارید
نام خود را وارد نمایید
متن نظر را وارد نمایید
مقدار صحیح است
مقدار صحیح وارد کنید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
تبلیغ کانال فاش در ایتابنر بیمه دیفتح‌الفتوحصندوق همیاریخبرنگار افتخاری فاش نیوز شویدمشاوره و مشاوره تغذیه ویژه ایثارگرانسایت جمعیت جانبازان انقلاب اسلامیانتشارات حدیث قلماساسنامه انجمن جانبازان نخاعیlogo-samandehi