جانبازانی که نه مرغند و نه شتر مرغ!

باقر امیری - چرا فرزندان شاهد و ایثارگر بالای 25 درصد می توانند بدون پرداخت هزینه ای در موسسات، دانشگاه ها و دانشگاه آزاد تحصیل کنند؟ آن وقت خود جانباز زیر بیست وپنج درصد نمی تواند؟

من جانباز 15درصد اعصاب و روان هستم(که به علت موج گرفتگی ناشی از انفجار و پرتاب شدنم به هوا، متاسفانه سه تا از دندان های جلویم هم خورد شد و با توجه به شرایط و موقعیت عملیات مرصاد، متاسفانه در صورت سانحه فقط قید کردند "موج گرفتگی از ناحیه سر" و بس و به سایر آسیب های وارده به من توجهی نشده است).

کارمند آموزش و پرورش  و در یکی از سال های ده شصت تعیین درصد شدم و دیگر برای تعیین درصد مراجعه نکردم، چون همسرم گفت:« اگر کسی بفهمد که تو مشکل اعصاب و روان داری از تو جدا خواهم شد و با توجه به عارضه ای که داری بچه ها را با خودم می برم ».

لذا تاکنون برای تعیین درصد مجدد مراجعه نکردم و تمام هزینه های درمان را خودم می پردازم و فقط برای اینکه خانواده ام از هم نپاشد و آواره نشوم (چون بجز همسرم کسی دیگر از من پرستاری نمی کند) می ترسم اگر بروم دنبال پرونده جانبازیم هم بچه ها وخانواده ام را از دست بدهم و هم خودم آواره شوم.

لذا می خواستم خدمت بزرگان و مسئولان ممکلت عزیزم عرض کنم ما که از اول قدم در راه خدای متعال گذاشتیم و رفتیم جبهه و بخاطر او جنگیدیم، هدفمان گرفتن درصد جانبازی نبوده و نیست، ولی متاسفانه آلان شرایطی درست کرده اند که اگر یک جانباز (به خاطر خانواده اش) نخواهد کسی بفهمد چه نوع عارضه ای دارد، هیچ کس به او اعتنایی نمی کند و حتی بعضی اوقات او را دیوانه می پندارند! و...

آیا این طوری می خواهیم شأن و حرمت جانباز و رزمنده جنگ تحمیلی را نگه داریم؟

آیا رفتاری که اینجا با مجروحان جنگی (نمی گویم جانباز) می کنند در کشورهای دیگر با مجروحان جنگی شان می کنند؟ ملاک شما برای تعیین درصد جانبازان اعصاب و روان که هر لحظه یک حالت دارند، چیست؟

چرا باید جانبازان درجه بندی شده و مورد ظلم و ستم و بی مهری قرار گیرند؟ مگر تعداد مجروحان جنگی این مملکت چقدر است که درجه بندی و مانند خودرو تفکیک و شماره گذاری می شوند؟

من به عنوان یک مجروح جنگی خواهان تحصیل رایگان در دانشگاه آزاد هستم؟ نمایندگان محترم مجلس که بخاطر رای جمع کردن، هزاران وعده و وعید می دهند همین که پایشان به مجلس برسد همه چیز را فراموش می کنند، چرا از حقوق جانبازان بی کس دفاع نمی کنند؟

آیا می شود مشخص کرد که جانباز اعصاب و روان چقدر از لحاظ روحی و روانی صدمه دیده است؟

آیا می توان گفت یک جانباز اعصاب و روان چگونه باید با عدم تعادل روحی و جسمی خود کنار بیاید و در کنار خانواده اش آرام زندگی کند؟

آیا شما می توانند مانع فشارهای ناگهانی روحی و روانی آنها شوند که هر لحظه ممکن است روی دهد؟

نمایندگان مجلس!

آیا شما می توانید مانع برخوردهای زننده مسئولان، کارکنان و خانواده ها با این افراد شوید؟

 باید اعتراف کنم تا زمانی که مشغول تحصیل بودم از بسیاری مشکلات و درد و رنج های مربوط به زندگی و جانبازی فارغ بودم! نه اینکه درد و رنجی نداشتم، بیشتر اوقات با درس و مشق خودم راسرگرم می کردم.

از مسئولان درخواست دارم که راهکاری بیاندیشند که ما بتوانیم بدون هیچ محدویتی ادامه تحصیل بدهیم، یعنی شما فکر کنید ما هم قهرمان ورزشی و یا المپیک و یا ... هستیم.

چرا فرزندان شاهد و ایثارگر بالای 25 درصد می توانند بدون پرداخت هزینه ای در موسسات، دانشگاه ها و دانشگاه آزاد تحصیل کنند، آن وقت خود جانباز زیر بیست وپنج درصد نمی تواند؟

ساعت کاری جانبازان اعصاب و روان زیر 25 درصد(همان معیار من درآوردی تعیین درصد برای مجروح های جنگی) در ادارات خیلی زیاد و متاسفانه غیر قابل تحمل است. (بعد از مدت ها بدون اطلاع خانواده ام به بنیاد شهید و امور ایثارگران یکی از مناطق تهران مراجعه کردم و گفتم به من کمک کنید تا راحت تر بتوانم خودم را درمان کنم. کارت شناسایی به من بدهید تا موقع مراجعه به مراکز درمانی آن را ارائه کنم. ایشان جواب دادند: اولا از کجا معلوم است شما جانباز هستید؟ گفتم: این شماره کامپیوتری من است وقتی وارد کرد،گفت: بله، شماجانباز هستی. گفتم: خواهش می کنم به من کارت شناسایی بدهید! خندید وگفت:آقاجان ما به جانبازان پایین تر از 25درصد کارت شناسایی نمی دهی.،پرسیدم: بفرمایید ببینم ما جانبازان زیر 25درصد چی هستیم؟ مرغیم یا شتر مرغ؟

اگر جانباز هستیم چرا به ما هم کارت جانبازی نمی دهید و اگر جانباز نیستیم چرا دستور نمی دهید ما را از این ممکلت بیرون کنند؟

در اسلام آنقدر در مورد جانبازان و مجاهدان راه خدا صحبت شده که در دین های دیگر نشده است، ولی ارزش و احترامی که دیگر کشورها برای مجروحان جنگی خود قائل هستند،آیا ما قائل هستیم؟

خواهش می کنم به داد ما برسید، خواهش می کنم ما را دریابید، خواهش می کنم ما را همین جوری رها نکیند که بجز خدا و حکومت کسی نیست که ما را در پناه خود قرار دهد.!

از مجروحان جنگی فقط در روز جانباز و هفته بسیج برای خالی نبودن عریضه یادی می کنند و دیگر هیچ و کسی نیست پیگیری کند در جایی که جانباز تحصیل می کند، در اداره ای که کار می کند و... چه رفتاری با آنها می شود؟

من به یقین می دانم اگر سرباز صفر بودم بعد از 28 سال آن هم با مدرک فوق لیسانس حداقل آلان به درجه سرگردی و یا بالاتر رسیده بودم، ولی داد از دست بی کسی و ... قاطعانه می گویم و از شما مسئولان والا مقام درخواست می کنم که باید هزینه تحصیل  همه جانیازان در دانشگاه آزاد رایگان باشد، مانند دانشگاه های دولتی.

البته می دانم در برنامه ششم توسعه برای جانبازان زیر بیست و پنج درصد در ماده 88 قسمت (ث) برای تحصیل در دانشگاه 30درصد تخفیف در نظر گرفته اند ولی بخدا قسم ما توانایی پرداخت بقیه آنرا هم نداریم. هدف من از تحصیل کسب مدرک و درآمد نیست هدفم فقط و فقط آرامشی است که با درس خواندن برایم ایجاد می شود ولاغیر.

هر حال مسئولان عزیز و ارجمند شما تصمیم گیرنده هستید و در پیشگاه خداوند متعال جوابگو هستید. چشم امید ما اول به خدا و بعد هم به شماست. پس ای که دستت می رسد کاری بکن و... با تشکر