سه شنبه 16 آبان 1396 , 10:45
دفاع مقدس را روی دکه وزن نمی‌کنند
شنیده می‌شود، انتشار شماره اخیر «همشهری پایداری» از سوی شهرداری تهران در حال پایش است تا در صورتی که ماهنامه نتواند روی پیشخوان مطبوعات به قول بازاری‌ها «بفروشد» با این ماهنامه نیز به دلیل مقرون به صرفه‌نبودن در ساختار همشهری خداحافظی شود.
تعطیلی محتمل همشهری پایداری بعد از تعطیلی نابهنگام نشریات دفاع مقدسی پر مخاطبی مانند کمان، امتداد و پلاک هشت خبر بسیار بدی است و از آن بدتر اتفاقات یا بهتر بگوییم بهانه‌هایی‌است که بر اساس آن نشریات دفاع مقدسی یکی پس از دیگری به تعطیلی کشانده شده‌اند، اما واقعاً یکی از مهم‌ترین وظایف فرهنگی همه نهادهای فرهنگی و عمومی کشور چرا تا این حد مورد بی‌مهری است؟
میقات پا برهنه‌ها
نظری به پرونده اشتراک اکثریت نشریات حوزه دفاع مقدس نشان می‌دهد بیشترین مخاطبان این نشریات کسانی هستند که خود جنگ را سامان دادند و به سرانجام رساندند. بدون هیچ تعارفی و با کنار گذاشتن برخی استثنائات دفاع مقدس عرصه مبارزه و درخشش قشری بود که در طبقه‌بندی اجتماع به لحاظ اقتصادی نه جزو طبقه اغنیا است و نه حتی افراد بورژوا در طبقه متوسط.
جنگ میقات پا برهنه‌ها بود و حفظ دستاوردهای دفاع هم بر عهده همین جماعت از جان گذشته و پا برهنه که بر اساس مدل‌های اقتصاد، در طبقه‌ای جا گرفته‌اند که بعضاً درگیر اولویات زندگی روزمره است. چه قلک‌هایی در روستاها شکسته می‌شود که یک نشریه ارزشی به صورت اشتراکی خریداری شود و چه کتابخانه‌هایی هر ماه به انتظار آمدن یک نشریه که در سبد اقتصاد خانواده جایی ندارد، مورد مراجعه است. دلنوشته‌های مردمی که گاه از کمترین هزینه ماهنامه‌ها گلایه می‌کند و حتی هزینه پست مطبوعاتی آن را نیز ندارد، چگونه می‌تواند مانند مجلات زرد بفروشد و روزنامه فروش‌ها به چه انگیزه‌ای جایی از دکه خود را برای فروش این ماهنامه‌های ارزان اختصاص دهند؟
نشریات دفاع مقدس، قبل از انفجار دلار
قبل از گران شدن تصاعدی قیمت کاغذ و خدمات چاپ، برخی از نشریات مقرون به صرفه بودند. آنها می‌توانستند با چاپ 40هزار نشریه، خودشان را اداره کنند، اما پس از سه برابر شدن همه قیمت‌ها، دیگر نشریه‌داری نه در موضوع دفاع مقدس و نه در هیچ موضوع ارزشی‌ای که امکان تبلیغات مطب اطبای زیبایی و تخلیه چاه و رستوران در آن نیست، قابل ادامه دادن نبود.
فداییان تغییر مدیریت
نشریاتی مانند «پلاک هشت» و «امتداد» به رغم خیل بزرگ مخاطبان فداییان تغییر مدیریت بودند. بخش‌هایی که به عنوان حامی اصلی اقدام به تأسیس و حمایت از این کارتل‌های بزرگ فرهنگی ارزشی کردند، با تغییر مدیریت و رویه، راه عوض کردند و دیدیم چه مظلومانه امید دهها هزار نفر از علاقه‌مندان به ایثار و شهادت بعد از چندین سال تبدیل به یأس و ناامیدی شد.
قصه همشهری پایداری هم خیلی بی‌شباهت به این تغییر رویه‌ها نیست. چه اینکه یکی از نهادهای اصلی ترویج فرهنگ ایثار و شهادت که مقرر بود ماهانه دهها هزار نسخه این ماهنامه را خریداری و برای مخاطبان به صورت حمایتی توزیع کند، قبل از تغییر مدیریت شهرداری پا پس کشید و حالا سرنوشت یکی از معدود نشریات حوزه دفاع مقدس به نبرد نابرابر نشریات روی دکه افتاده است.
همشهری پایداری باید ضرورت خود را روی دکه اثبات کند تا بماند. کنار دست عکس‌های سلبریتی‌ها، ژورنال‌های خیاطی و بافتنی و سیگار و فندک و تخمه که روی دکه روزنامه فروشی موجود است.
این شرط، یک بازی از پیش‌باخته است که نتیجه‌اش خیلی وقت پیش روشن بوده؛ وقتی قرار باشد مسئولی که فکر می‌کند در جمهوری اسلامی، مجری ترویج ارزش‌هاست با ارزش‌ها چنین برخوردی داشته باشد و به جای آنکه خودش به عنوان اولین فرد نگران و دغدغه‌مند، به جای فکر کردن به اقتصاد فرهنگ و رسانه، به قواعد سرمایه‌داری عمل کند و در نهایت صورت مسئله پاک شود، باید پرونده همشهری پایداری را هم کنار کارنامه بی‌مسئولیتی برخی بزرگان در قبال نشریات تعطیل‌شده قبلی از همین حالا بایگانی کنیم و منتظر دیدار با شهدا با این کارنامه در فرجام این جهان زودگذر بمانیم.
*روزنامه جوان
