استمداد جانباز از بنیادشهید و ایثارگران ناجا

هم شیمیائی وهم موج انفجار در دومرحله
چشمهام بشدت ضعیف شده وگاها نمیبینم،
کمیسیون یکدفعه سال 84رفتم،
سال 88هم رفتم پزشک کمیسیون گفت بیا تهران
آیا همان استان نمیشد اظهار نظر بفرمایند
نسبت به بعضی اشخاص باید حداقل پنجاه درصد جانبازی داشته باشم
نمیدونم حتما باپرونده سازی شدند ایثارگر
وگرنه ما جبهه ایها حداقل همرزمانم رو میبینم به هیچکدومشون با توجه به مشکلات جسمی وروحی عدیده یا درصد ندارند یا کم درصدند

ازکجاشروع کنم اینقدردرد دارم واقعا نمیدانم چه جوری دردم رابگویم ایا بیننده خواننده ای هست برای اولین بارسال ۹۱رفتم تنهافرزندم را درمدرسه شاهد ثبت نامش کنم مسعول مدرسه فرمودندهرکس میاد اینجا میگوید من جانبازم ان لحظه چه گذشت برسرباز ژاندارمری یاد ان روزافتادم که گردان آموزشی تمام شده بود وکل گردان را به خط کرده بودند یادش بخیر فرمانده پادگان آموزشی سرهنگ پارسا بعدازکلی سخنرانی فرمودند کسانی داوطلب جبهه هستند بلند شوند بیایند اینطرف به تمام مقدسات قسم فقط مادو نفر بودیم که داوطلبانه بلند شدیم آمدیم ان طرف که سرهنگ فرموده بوداگربخواهم کل ماجراهابگویم مطمعنم کتاب سال میشودبگذریم رفتم جبهه همان جایی دوست داشتم خط مقدم پل نوخرمشهر لب رودخانه اروند اینطرف گمرک خرمشهرسمت راست شلمچه روبروی پتروشیمی بصره چه روزهای زیبایی یادان روزهابخیردرمورخه۶.۸.۶۲درتکی که روی عراق داشتیم شیمیایی زدند قبل ازعملیات خیبردرآن زمان که هنوز ش.م.ره برای نیروهای ایران جانیفتاده بود وقتی مارابردند بیمارستان اهوازمعذرت میخواهم پمادچشمی به مادادند خلاصه اولین مصیبت من شروع شد بازدرعملیاتی که عراقیهابه یک گروهان به لشکر۷۷حمله کرده بودند وکلی ازنیروهارا س .ب بودند ازگردان مانیروهای داوطلب چه دماری ازعراقیهادرآوردیم یادش بخیربازهم عراقیهای نامردشمیایی زدند ودومرتبه دچارمصیبت شیمیایی گردیدم درپایان سال۶۲نمیدانم برج ۱۱یا۱۲بودکه گردان عازم موسیان ایران زبیدات عراق گردید وجهنم واقعی امثالهم که سربازان قدیمی وبی باک گردان بودیم هرحمله یاتک ماداوطلبان همیشه آماده بودیم خلاصه پایان شروشوری من هم داشت به پایانش نزدیک میشد بالاخره رسید درمورخه ۳۰.۱۲.۶۲چندساعت مانده بود که بپایان برسد یک خمپاره ۸۲به ماشین من اصابت میکند متاسفانه دونفری همراه من بودند شهید میشوند من دراثرموج ازماشین پرت میشوم بااجازه تعدادی ترکش درسرم و۸عددمانده درسرو۳عدددرکمرم وبعداز۲۸سال که به کمیسیون بعدازکلی ازاهوازگرفته ورفتن به مشهد وآمدن به کمیسیون ناجا ایران وبادردهای وحشتناکی درکمرم آقای محترمی درکمیسیون نامه ایی حدود دو سال قبل که شماشامل بیمه ناجانمیشویدشمابگوییدچه کنم بااین همه نامردمی چون ماجرا زیاد است این چکیده ایی ازروزگارم بود ناراحتهای فعلی کم نورشدن چشمهایم دردکمر تنگی نخاع وناراحتیهایی که چه بگویم

بسمه تعالی
پرسنل ناجا جز افرادانی هستند که در مناطق عملیاتی شمالغرب و جنوب غرب خدمت و رنج زیادی کشیدند واز مرز بوم کشور دفاع کردند اما چه کنیم که پدرمان میبایستی با التماس وخواهشانه از دولتمردان جانبازی بخواهد این درد ماست که آنهایی که خدمت کردند در گوشه خانه ها تو بستر بیماری افتادند ویا فوت کردند و رفتند اما افرادی هستند که ...