اول فکر، بعد عملیات

مسئولین اطلاعات در دوران دفاع مقدس نقش مهمی در پیروزی‌های رزمندگان اسلام داشتند و در این میان نام فرماندهان و سردارانی همچون سردار شهید سیدمحمدعلی موسوی از مسئولین اطلاعات پیشین نیروی زمینی سپاه به چشم می‌خورد.

وی بیش از 90 ماه سابقه حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل داشت و در امور مختلف نیروهای تحت امر خود را به فکر کردن قبل از انجام هر کاری و به خصوص عملیات‌های سرنوشت‌ساز توصیه می‌کرد.

شهید موسوی در ابتدای جنگ تحمیلی از فرماندهان برجسته‌ای بود که نقش مهمی در برقراری نظم و امنیت در شهر خرمشهر ایفا کرد و پس از آن در پست‌های مختلف اطلاعاتی و امنیتی با موفقیت حاضر شد سپس تا سطح کارشناسی ارشد در رشته مدیریت امور دفاعی به ادامه تحصیل پرداخت.

خاطری‌زاده یکی از همرزمان شهید موسوی درباره وی این گونه روایت می‌کند: شهید موسوی در آخرین صحبت‌های خود می‌گفت «پابند به کارهایی که در گذشته انجام دادید نباشید، دنبال بهینه کردن کار باشید؛ دو سوم روی کار موردنظر فکر کنید و یک‌سوم عمل کنید.»

خاطری‌زاده به خاطرات مشترک خود با شهید موسوی نیزاشاره می‌کند: شهید موسوی یک‌بار دچار سردرد شدیدی شد و به بنده گفت : «وهاب جان سرم خیلی درد می‌کند و تحمل آن خیلی سخت است» بنده در پاسخ گفتم «حال خوبی نداری، به منزل برو و تلفن همراه خود را خاموش کن و استراحت کن» و او در پاسخ به من گفت که خیلی کار داریم. شهید موسوی به واسطه تعهدی که داشت حتی نتوانست به خاطر بیماری‌اش یک روز در منزل استراحت کند. وی به خاطر سردردی که داشت حاضر نشد به پزشک مراجعه کند و می‌گفت «به خاطر سردرد که نیازی به دکتر رفتن نیست». در واقع وقت و زمان برای سردار موسوی خیلی ارزشمند بود. شهید موسوی کسی بود که از کلمه «من» استفاده نمی‌کرد. در آخرین جلسه‌ای که داشتیم از نیروها خواست تا گزارش کار خود را ارائه دهند. پس از ارائه گزارش کار نیروها گفت «در مقابل زمانی که برای کار می‌گذارید این خروجی کم است.»

سردار موسوی در برخورد با نیروهایش به قدری با محبت برخورد می‌کرد که در مراسم تشییع پیکر مطهر وی نیروهایی که حتی چند ماه او را می‌شناختند، از فراقش گریه می‌کردند.

همرزمان شهید موسوی می‌گویند: اخلاص، صبوری، استقامت، همت بلند، خستگی‌ناپذیری، احساس مسئولیت، ولایت‌پذیری و ولایت‌مداری و احترام به مافوق و محبت و توجه به نیروهای تحت امر، تواضع، کم‌گویی و کم‌حرفی و احترام به والدین، علاقه به فامیل و فراموش نکردن دوستان از ویژگی‌های بارز وی بود.