خرمشهر، شهر دلاورمردان جاوید

خرمشهر مظهر مقاومت، ایثار و غیرت ملی، شهری به وسعت دل های پاک محبان اهل بیت (ع) و برابر است با ارزش‌های والایی که شهیدان، جانبازان و ایثارگران برای پایداری آن خون پاک خویش را نثار کرده‌اند.

خرمشهر شهر دلاور مردان جاوید است، خرمشهر جهان‌آرا، بهروز مرادی، عزیزاله کاظمی، مهدی آلبوغبیش، عبدالرضا موسوی، بهنام محمدی، حسین فهمیده و دیگر دلاورانی است که قلم از نوشتن آن‌ها شرم سار است.

لاله‌های پرپر شده، شهر پاکی‌ها، شهر رشادتها، شهر ریاحی و بهشتی، شهر عطر شوق ولایت، شهر مردمان پاک. فتح خرمشهر فتح خاک نیست، یقین که سرزمین خرمشهر قطعه‌ایی از بهشت است. آری نام خرمشهر شور و شر می‌سازد. اگر کسی چشم طمع کند، مردان بی‌ادعای این سرزمین در کوچه و خانه‌ها سنگر خواهند ساخت و بر پشت بامهایتان برج دیده‌بان.

چیزی نمانده است تا سالروز آزادسازی خرمشهر، حماسه‌ای که به یادگار مانده است و در ذهن‌ها جاری و ساری است. نام محمد جهان‌آرا را که می‌شنویم ناخداگاه یاد خرمشهر می‌افتیم.

می‌خواهم بخشی از وصیت‌نامه‌ی سید محمد جهان آرا فرمانده‌ی رشید سپاه را برایتان بازگو کنم، آنجاکه می‌نویسد:
«از روزی که جنگ آغاز شد تا لحظه‌ای که خرمشهر سقوط کرد من یک ماه به طور مداوم کربلا را می‌دیدم، هر روز که حمله‌ی دشمن بر برادران سخت می‌شد از فریاد به آن‌ها بی‌سیم را از کار می‌انداخت و هیچ راه نهایی نبود به اتاق می‌رفتم گریه را آغاز می‌کردم و فریاد می‌زدم ای رب العالمین بر نپسند ذلت و خواری را...»

بابت آزادسازی این شهر خون‌ها ریخته شد، داغ‌ها بر دل ماند و فرماندهان رشیدی را از دست دادیم. اما آنچکه بر جاماند دلاوری‌ها، رشادت‌ها، مجاهدت‌ها و جانثاری‌های رزمندگان و مردم خرمشهر بود. پای اسلام و انقلاب با تمام وجود ایستادند و یک وجب از خاک وطن را به دشمن حرامی واگذار نکردند. آفرین بر غیرتتان...

سوم خرداد، سالگرد روزی است که اتحاد و همبستگی ملتی به پاخاسته ثمر بخشید و رزمندگانی بسیج شده از شهرهای اسلامی ایران توانستند با رزمی بی‌امان یکی از مهمترین شهرهای ایران را پس از 578 روز از چنگ دژخیمان بعثی بیرون برانند. شهری که در ابتدای جنگ حماسه آفرید و مردم آن که در اثر خیانتها و نامردمی‌های بنی‌صدر و یارانش بی‌دفاع مانده بودند با چنگ و دندان و در شرایطی که جز چند اسلحه سبک و کوکتل مولوتفهای دست‌ساز و یاری خداوند چیزی در اختیار نداشته، بیش از یک ماه در مقابل ارتش تا بن دندان مسلح مقابله کردند و حماسه آفریدند.

آزادسازی خرمشهر در هشت سال دفاع مقدس در سالهای اول جنگ تحمیلی به فراخور اهمیت آن در فرهنگ و جامعه ایرانی آثار قابل توجهی برجای گذاشته است. این عملیات در بحبوحه تنگناهای اعتقادی و روانی، درس مقاومت و از خودگذشتگی و تحمل مصائب را به افراد جامعه آموخت و بسیاری از افراد جامعه را انسانهایی مقاوم، ایثارگر، خستگی ناپذیر، فداکار، کم توقع و سختکوش ساخته است و همچنین باعث افزایش انسجام ملی و فرهنگی و کاهش قوم مداری و تضادهای مذهبی شده و هم افراد یک جامعه را در یک صف واحد قرار داده است. 

آزادسازی خرمشهر یک واقعه کم نظیر در تاریخ دفاع مقدس به شمار می‌رود که در داخل خاک ایران انجام شد و با نبردها و عملیات‌های دیگر به دلیل وسعت منطقه نبرد و هم به دلیل اشتیاق مردم جهت آزادسازی خرمشهر در جبهه‌های نبرد متفاوت بود. این عملیات در تاریخ هشت‌ساله جنگ تحمیلی کم نظیر است. زیرا در این عملیات خصوصاً پس از آزادسازی خرمشهر تمام کشورهای حامی عراق احساس خطر کردند و مجبور به ارائه پیشنهادهایی برای برقراری صلح شدند و نیز زمینه ورود ایران به خاک عراق مهیا شده بود. در روزهای اول جنگ و به واسطه اغتشاش‌ها در کردستان، دیگر شهرهای ایران و نیز فقر عمومی ، نگرشی عامی در کشور بوجود آمده بود و از روح مشارکت اجتماعی بی‌بهره‌اند. ولی مشارکت همه جانبه مردم در بیرون راندن دشمن از خاک میهن اسلامی خصوصاً در عملیات بیت المقدس از تمام اقوام و ادیان تعاون و همکاری در کارها، حفظ وحدت ملی در رویارویی با ستیزه‌ها و تعارض‌ها، انتقال خود به خودی تجربه‌ها، میهن پرستی، کمک‌های جانی و مالی در بیرون راندن دشمن از کشور، همه حکایت از انسجام ملی و روانی و فرهنگی تمام ایرانیان صرف‌نظر از هر دین و قومی داشته و عملکرد مردم ایران در آزادسازی خرمشهر، نمایش تلاش یک ملت منسجم و دارای مشترکات فرهنگی زیاد است.

عملیات آزادسازی خرمشهر، گستره‌ای از عالیترین صحنه‌های باشکوه از خودگذشتگی و ایثار، فراروی رزمندگان بود. آنان در خطرپذیری از دیگران سبقت می‌گرفتند و در سختی‌ها و تنگناهای نبرد بر دیگران پیشی می‌گرفتند. یکی از فداکاری‌ها و خود گذشتگی‌های رزمندگان را میتوان رفتن بر روی مین دانست. رزمندگان ایثارگر در شرایط حساس عملیات برای اینکه جان تعدادی از همرزمانش به خطر نیفتد، جان خود را با رفتن روی مین فدا می‌کرد و بقیه از روی جسد بی‌جان او عبور می‌کردند.

این عملیات در ابتدا تحت عنوان عملیات بیت‌المقدس با هدف آزادسازی مناطق اشغالی در جبهه جنوبی از خاک ایران انجام شد و پس از بدست آمدن موفقیتهای زیاد تحت عنوان فتح خرمشهر یا آزادسازی خرمشهر یا آزادسازی خونین شهر نامگذاری شد و این واژه‌ها در اشاعه زبان‌ها و لهجه‌های مختلف در سایر نقاط ایران مانند عربی، کردی و ... اهمیت یافت.

امام راحل چه زیبا فرمود: «خرمشهر را خدا آزاد کرد...» این کلام امام پر از محتواست. درست است عنایت خداوند متعال و دعای امام عصر (عج) و مقاومت رزمندگان باعث آزادسازی خرمشهر شد. بایستی هرساله این حماسه عظیم بخوبی جشن گرفته شود تا قدری هم ما سهیم در جشن آن روزهای مردم خرمشهر قرار بگیریم.