بیکاری و بی درآمدی و غریبی!

محمد- با سلام و درود به همه ی عزیزانی که برای این مرز و بوم خدمت می کنند.

 بنده در سپاه خدمت کردم به مدت 24 ماه و در یک عملیات برون مرزی به مدت 20-25 روز. بنده اواخر سال 66 یک دوره 45 روزه آموزش های رزمی برای یک عملیات برون مرزی در سنندج در قرارگاه رمضان سپاه دیدم و 23 اسفند عازم عراق شدیم.

 خوب خودتان بهتر می دانید یک عملیات برون مرزی که فقط هیچ درگیری نداشته باشید. در آن برف و کولاک حداقل دست و پاها کلی آسیب می بیند که هنوز آثارش روی پاهایم هست و اگر در این عملیات بر اثر بمباران توپخانه ای و هوایی شیمیایی و موج گرفتگی شده باشد و بارها و بارها گلوله آر پی جی در چند متریم اصابت کرده و بر اثر شیمیایی 5 روز کوری را احساس کردم و با آن وضعیت بعد از 20-25 روز در برگشت به ایران و آثار جراحت از خوردن زمین و چون منطقه هم آلوده بود و بر اثر خوردن زمین و زخمی شدن دست و پا و با یک درمان سرپایی در یکی از پایگاه های قرارگاه رمضان در سر مرز و با آن وضعیت به مرخصی رفتن چون نیروی یک جوان 18 ساله آنچنان قوی هست که این همه جراحت را هیچ حساب می کند و این آثار در دو سال بعد از جنگ شروع و تا الان ادامه داشته، به این بنده خدا چند درصد جانبازی می دهید.

 بعد از چند دهه دو سال است خانه دار شدم. آن هم تمام حقوقم باید به این اقساط خانه باشد و دو پسر بیکار و وضعیتی که باید هزینه درمانم کنم. سال95 سی و دو روز در بیمارستان فارابی اصفهان بستری شدم و دو ماه هم در خانه و حالا دوباره باید بستری شوم چون دارو مصرف می کنم و در مصرف داروها وقفه ایجاد می شود. خودم که متوجه نمی شوم نمی دانم چه اتفاقی می افتد که وضع به دوباره بستری شدنم خواهد کشید.

کمکم کنید.