دوشنبه 15 مرداد 1397 , 16:04
چه خواهد شد؟!
این روزها پرسش بالا را خیلیها از خیلیها میپرسند اما اساس این سوال، ریشه در ۲ ضعف ذاتی آدمی دارد؛ ترس و یأس!
حسین قدیانی - این روزها پرسش بالا را خیلیها از خیلیها میپرسند اما اساس این سوال، ریشه در ۲ ضعف ذاتی آدمی دارد؛ ترس و یأس! ترس و یأس اما همان مکر ابلیس است تا مؤمنین و مؤمنات را بیندازد در منجلاب سرخوردگی! پس اولا مراقب نقشه شیطان باشیم و ثانیا خدا را و این همه لطف و مدد الهی را فراموش نکنیم! واقعیت آن است که اول بار نیست که متأثر از خباثت دشمن و خیانت دشمندوست و بلاهت دوست، گاه از خود میپرسیم «چه خواهد شد؟!»
خوب است به یاد آوریم دیروز و دیروزها را! اولین ساعات روز ۱۲ بهمن ۵۷ که هنوز مطمئن نبودیم از آمدن امام، مگر نپرسیدیم «چه خواهد شد؟!» و حتی بعد از نشستن پرواز انقلاب، مگر باز نپرسیدیم «چه خواهد شد؟!» آری! این سوال آشنای ما بندگان ضعیف است، وقتی که تحریم شدیم، وقتی که تهدید شدیم و وقتی که رسما جنگ شد! «چه خواهد شد؟!» روز سقوط خرمشهر؛ «چه خواهد شد؟!» شب شکست کربلای ۴؛ «چه خواهد شد؟!» فتنه ۱۸ تیر؛ «چه خواهد شد؟!»
فتنه بزرگتر ۸۸. «چه خواهد شد؟!» اولی اما ختم شد به سوم خرداد و دومی به کربلای ۵ و سومی به یومالله ۲۳ تیر و چهارمی هم به یومالعیار ۹ دی! ما در ورای جنگ تحمیلی، با وجود همه حضورمان، درگیر «چه خواهد شد؟!» شدیم اما خدای بالاسر، از جنگ، گنج ساخت تا محسن وزوایی خودی نشان دهد! تا هر آنکه مرد است، عیار خودش را ببرد بالاتر! آیا بدون جنگ، باز هم آن دانشجوی پرشر و شور اصفهانی میتوانست محمود شهبازی شود؟! اگر ما بندگان ضعیف هستیم، دلیل نمیشود خدا قادر نباشد از پیله کرم ابریشم، پروانه بسازد!
«جنگ» پیله کرم ابریشم بود و «شهید ابراهیم هادی» پروانه! «ما عرضه نداریم» پیله کرم ابریشم بود و «شهید مجید شهریاری» پروانه! بلاشک بدترین جای دنیا برای زنده ماندن موسی، کاخ فرعون بود لیکن بنگر قدرت خدا را و حکمت خدا را که کلیمالله را عدل در همان کاخ فرعون بزرگ کرد! در شبی از شبهای جبهه، تمام زحمات اروند و والفجر ۸ داشت به فنا میرفت اما خدا با رساندن یک بولدوزرچی روستایی به نام «شهید علیاشرف مظاهری» ورق معرکه را به نفع رزمندگان اسلام برگرداند! ترس از جنود شیطان است و یأس هم اما ما را امامی بود خداباور که وقتی جنگ شد، آن را تشبیه به سنگاندازی دیوانهای کرد و وقتی خونینشهر آزاد شد، آن را به تمامه نوشت پای الله، پاسدار حرمت خون شهیدان!
تو بگذار در این شهر و آن خیابان، عمله دشمن اصلکاری با سوءاستفاده از اعتراض مردم، چند تایی هم شعار نثار سیدعلی کنند ولی مگر تنها میگذارد خداوند، آن رهبری را که بارها از مردم خواست دقت کنید به که رأی میدهید؟! حرف، البته زیاد است، منجمله با عزیزان شورای نگهبان! اساس بعضی تأیید صلاحیتها خواباندن صدای اعتراض همان جماعتی بود که معالاسف این شبها نشان دادند حتی با گلایههای مردم هم خوب بلدند کاسبی کنند و «نقد به قوه مجریه» را بدل به «ناسزا علیه اصل نظام» کنند! ولی مگر اول بار است که فحش ناکثین و قاسطین و مارقین را علی دشت میکند؟! از به کار بردن این جمله در رسانه رسمی مملکت، عذرخواهم لیکن فحشخور علی، همیشه ملس بوده! گنه کرد در پاستور، وزیری و به جرمش شهید محمد بلباسی باید توضیح دهد که چرا رفت سوریه! شهیدی با ۴ فرزند که آخری یعنی زینب، چند ماه بعد از شهادت پدر به دنیا آمد! واقعا جا دارد اینگونه بنویسم که اگر محمد بلباسی، زن و بچه و زندگی را رها نمیکرد تا دشمن در همان کشور دیگر، متوقف بماند و قدوم نحسش خاک پاک وطن را آلوده نکند، آیا باز هم اینقدر راحت میتوانستیم به روحانی رأی بدهیم لیکن از نظام انتقاد کنیم؟!
گاو شیر ده - گرگ شیر ده داخلی - خروج مقادیر قابل توجه ارز و طلا از مرزهای غربی به طرف تروریستهای شکست خورده - تفهیم اتهام مفسدان اقتصادی بعلاوه مجازات کمک به تروریست منطقه - تلاش و هجوم تروریستهای انتحاری به داخل کشور - افزایش توان و نیروی سربازان گمنام - حالا باید سوال شود چه خواهیم کرد؟
و اگر همچنان اهداف امام روح اله و رهبری معظم در حاشیه باشد و آرمان های مقدس شهیدان فراموش شده باشند.. و اگر همچنان رسانه ها و قلمها بدست افرادی وابسته به اصلاح طلبها و اصولگرایان باشد.. کاملا مشخص است چه خواهد شد.. و نیازی به قلم فرسایی نیست..
انقلاب از درون رو به فرسایش است.
!؟؟؟؟؟!
در ایات انتهایی سوره قصص میفرماید قارون در پاسخ موسی که او را به خیرات و انفاق دعوت کردچنین گفت "انما اوتیت علی علم عندی"فقط بواسطه دانش ام مال ام زیاد شده است"
چند خط بعد این ایه کلیدی آمده"تلک الدار الاخره نجعلها للذین لایریدون علوا فی الارض ولا فسادا و العاقبه للمتقین" آن سعادت وخانه اخرت را قرار میدهیم برای کسانی که نمیخواهند هیچگونه برتری را در زمین وهیچگونه فسادی را وعاقبت نیک از پرهیزگاران است"
منشاء برتری جویی , از آن خود دانستن است اگر توانایی را یکسره مال خدا بدانی ,با مال غیر که نمیتوان فخر فروخت
منشا طغیان قارون علم را از خود دانستن بود وقتی از خود دانست . خود را ارزشمند تر از دیگری که ندارد میپندارد این فعلِ قلبی وعمل جوانحی منشا صفات ورفتار بیرونی کثیفی چون تفاخر ,تکبر,خودپسندی, تحقیر دیگران,بها ندادن به ابرو ومال وجان وآرامش دیگران و...میشود
لذا میفرماید اگر سعادت میخواهی خود برتربینی وبرتری جویی را کنار
بگذار....
فلذا اگر مدیران و مسئولان متکبر و خودخواه به چاه مجازات انداخته شوند و کشور از شر آنان خلاص شود ..
ایران دوباره روی سعادت و خوشبختی و خدمتگذاری به مردم را همچون دوره هشت ساله شورانگیز و مبارک دفاع مقدس و دوره هشت ساله افتخار آمیز دولتهای نهم و دهم دکتر احمدی نژاد، خواهد دید.
خون شهیدان و حماسه جانبازان و آزادگان و انقلاب اسلامی رآ پاس بداریم.
در صدر اسلام دشمنان پیامبر اکرم (ص) بطور مستقیم بعنوان یهود و کافر و مشرک و غیره صف آرایی کردند و به حول و قوه الهی همگی شکست خوردند همچنین در هشت سال دفاع مقدس بطور مستقیم و غیر مستقیم با ارتشهای منظم و غیر منظم 53 کشور از نظام اسلامی و امنیت و ناموس و دین و میهن دفاع کردیم لیکن اکنون دشمن در لباس مقدس روحانیت شیعه با اسحله ریا کاری و دروغ و فریب وارد جنگ شده لذا همانگونه که پیامبر اکرم (ص) فرمود اگر گناه آشکار باشد میتوان علاجش کرد اما هنگامی که گناه پنهان شد دیگر هیچ علاجی ندارد. اکنون شیطان با تمام مکر و حیله در گوشت و خون دشمن پنهان شده و به راحتی توانسته از راه دمکراسی غربی مناصب حساس حکومت اسلامی را تصاحب کند و توسط قدرت قوانینی که خودشان تنظیم کردند تا چهار سال به هر رنگی خواست تبدیل شود و هیچکس قادر نیست با قدرت قانونی و مناصب حکومتی مقابله کند.
تعریف منافق را همگان میدانند فلذا آنانکه در مقابل و روبرو میگویند اهل دین و ایمان هستند هنگامی که نزد دوستانشان می روند با خنده به آنها میگویند با شما هستیم
حال فرض کنید آنانکه به ازای هر امتیاز و مبلغی برعلیه مردم و کشور خیانت میکنند آنوقت که نزد دشمن رفتند گرچه هر دشمنی از خیانت آنها استقبال و تمجید میکند اما درباره خائنین به مردم و کشور چگونه فکر میکنند و چقدر برای خائنین ارزش قائل هستند؟ کسانی که اعتماد و رای مردم را به هر امتیاز و مبلغی فروختند عاقبت رسوا خواهند شد آیا امتیاز و مبلغی که به دست آوردند از اعتماد و رای مردم بیشتر است؟