یکی از آخرین قربانیان تخریب

کاوه ذاکری از رزمندگان تخریب‌چی دوران دفاع مقدس است. او درباره شهادت اسماعیل خوش‌سیر از تخریب‌چیان لشکر ۱۰ سید شهدا(ع) روایت می‌کند: روزهای قبل از قطعنامه، اسماعیل خدمت سربازیش در گردان تخریب لشکر تمام شد و تسویه حساب کرد و به تهران آمد.

هنوز چند روزی نگذشته بود که قطعنامه ۵۹۸ پذیرفته شد و بعد از آن هجوم مجدد عراق به خاک کشورمان آغاز شد. اسماعیل تا خبردار شد بدون اینکه اعزام بگیرد و از طریق مراجع رسمی به جبهه بیاید خودش را به منطقه رساند. آن  زمان گردان تخریب به شدت نیازمند رزمندگان تخریب‌چی ماهر همانند او بود.

روز نهم مرداد ماه سال ۶۷ وقتی برای ماموریت مین‌گذاری برای مقابله با پاتک‌های دشمن به سمت پاسگاه «زید» می‌رفتیم در مسیر به اسماعیل گفتم: «اسماعیل خیلی مواظب خودت باش که چیزیت نشه!» او فقط می‌خندید. تا اینکه اسماعیل ترکش بزرگی به پهلویش خورد و به شهادت رسید. پیکرمطهر اسماعیل را تحویل معراج شهدا دادیم و به سمت مقرمان برمی‌گشتیم.

وسط راه یادم آمد که اسماعیل بدون اعزام به جبهه آمده بود و پلاک جنگی نگرفته و هیچ اوراق هویتی همراهش نیست. بی درنگ ماشین را سر و ته کردیم و به معراج الشهدا باز گشتیم و به مسوولین معراج قضیه را گفتیم و آن‌ها هم سردخانه را باز کردند و ما مجددا سراغ اسماعیل رفتیم و مشخصاتش رو روی کاغذ نوشتیم تا مبادا مجهول الهویه به عقب باز گردد.

اسماعیل شهید دوم خانواده خوش سیر بود و برادر دیگرش ابراهیم در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسیده بود. اسماعیل چند روز بعد از عید قربان سال ۶۷ به معراج رفت و جزو آخرین قربانیان تخریب لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) بود.