شناسه خبر : 61503
چهارشنبه 18 مهر 1397 , 10:10
اشتراک گذاری در :
عکس روز

گفت و گو با جانباز بصیر ناصر شهابی (۸)

ورزش بهترین تفریح است!

جوانان وقتی ما را می بینند که با این سن و سال بازی می کنیم، این خودش یک عامل است برای جوانان که با این سن و سال در خانه نمانند.

فاش نیوز - «بینایی نعمت بزرگی است که خداوند به اشرف مخلوقات خود اهدا کرده است تا شکرگزار او باشند. در این میان مردان و زنان بزرگی وجود دارند که با ایثار و ازجان گذشتگی، این نعمت بزر گ الهی را در راه اهداف والای میهن اسلامی تقدیم کرده اند.

جانبازان بصیر همچنان که در دوران رزم، با دشمن بعثی جنگیدند و او را از خاک کشورمان بیرون راندند، امروز در عرصه های مختلف حرف های بسیاری برای گفتن دارند.

جانبازان بصیر مردان با اراده ای هستند که با روحیه ای بالا و نشاطی وصف ناشدنی، نه تنها برای معلولان، بلکه الگوی افراد سالم جامعه نیز هستند.

جانبازان بصیر که تعدادی از آنان حتی یک یا دو عضو دیگر از بدن خود را نیز تقدیم آرمان و میهن خود کرده اند، با روحیه بالا و عملکرد و وصف ناشدنی خود مایه عزت و افتخار برای هر ایرانی هستند.

با هدف معرفی بیشتر این قشر از ایثارگران به جامعه، سلسله گفت و گوهایی با این عزیزان انجام داده ایم که به کاربران و خوانندگان عزیز تقدیم می شود.»

 

فاش نیوز: لطفاً خودتان را معرفی کنید.

- بنده ناصر شهابی هستم. از استان آذربایجان شرقی، در سال 1365 در منطقه ی هورالعظیم در اثر اصابت ترکش از ناحیه ی دو چشم مجروح شدم.

 فاش نیوز: در آن زمان چند سال سن داشتید و از کجا به جبهه اعزام شده بودید؟ 

- من 17 سال سن داشتم و در سال دوم دبیرستان درس می خواندم، به عنوان بسیجی به جنگ رفته بودم. قبل از آن هم اقدام کرده بودم برای رفتن ولی به دلیل جثه ی ریزی که داشتم اجازه نداده بودند و با اصرار بنده بالاخره موافقت کردند و خداوند هم عنایت کرد و من موفق شدم به جبهه بروم.

 فاش نیوز: دقیقاً چه سالی بود؟

- آذر ماه سال 1365 بود که سه ماه بعد یعنی در اسفند ماه مجروح شدم اما متأسفانه توفیق نداشتم که زمان بیشتری را در جبهه بمانم.

فاش نیوز: نحوه ی مجروحیت خودتان را بیان بفرمایید.

- ما در یگان دریایی بودیم، گردان ما را بعد از عملیات کربلای 5 به هورالعظیم بردند. هورالعظیم یک منطقه ی پدافندی بود، ما در سنگر بودیم که تیر به من اصابت کرد و من مجروح شدم. بعد از مجروحیتم من را به بیمارستان اهواز انتقال دادند و بعد از آن به تهران فرستادند و معالجاتم را شروع کردند.

 

فاش نیوز: الان از این که به جبهه رفتید پشیمان نیستید؟

- زمانی که ما به جبهه رفتیم هدف داشتیم، حتی برخی از دوستان می گویند ما برای وطن نرفتیم بلکه هدفی بالاتر و والاتر از آن داشتیم. هدف ما اسلام بود، ولایت بود. برای ما امام به عنوان ولایت بود، حالا این ولایت اول از طرف خداوند، بعد از طرف رسول الله پیامبر ما بود و در زمان امام زمان (عج) هم همین ولایت ادامه دارد. ولی فقیه ما، امام امت در آن زمان فرمودند که حتی در شرایط لازم، رضایت والدین هم مسئله ای نیست یعنی لازم نیست رضایت والدین را هم بگیرید. ما به همین دلیل و به خاطر هدفی که داشتیم رفتیم و الان هم اصلاً پشیمان نیستیم، حتی اگر بدنمان و جسممان اجازه دهد و این موانع برطرف شود، اگر در جایی لازم باشد چه در ایران و چه در خارج از کشور ما واقعاً آماده هستیم.

 فاش نیوز: این وضعیتی که بعد از مجروحیت پیدا کردید، چه تحولی در زندگی شما ایجاد کرد و چگونه با این وضعیت کنار آمدید؟

در آن زمان که مجروح شدم متوجه شدم که به یک عالم دیگری آمدم. با شرایطی که داشتم، با آن وضعیت و این که نابینا شده بودم به این نتیجه رسیدم که اگر قرار باشد بنشینم و هیچ کاری انجام ندهم هیچ اتفاقی نمی افتد. من در ابتدای کار درسم را در مدرسه ی نابینایان ادامه دادم و موفق شدم دیپلمم را بگیرم. در کنکور شرکت کردم و در دانشگاه تبریز قبول شدم، 4 سال در رشته ی فلسفه تحصیل کردم. بعد از اتمام درسم در آموزش و پرورش استثنایی استخدام شدم و در حال حاضر هم دبیر آموزش و پرورش هستم.

 

فاش نیوز: آیا شما به ورزش علاقه داشتید و هدفتان از ورود به این عرصه چه بود؟

- من قبل از مجروحیتم به ورزش هایی مثل والیبال و فوتبال علاقه داشتم و بعد از آن هم چون به ورزش علاقه مند بودم در رشته های مختلفی مثل کشتی، جودو، دوچرخه سواری دو نفره، کوهنوردی و دو میدانی شرکت کردم.

    

فاش نیوز: تاکنون مقامی هم کسب کرده اید؟

- بله. در کشتی، وزنه برداری و جودو مقام کسب کردم. مثلا در جودو، دو مقام اول کشوری و 4 مدال نقره دارم. در کوهنوردی هم سال گذشته به همراه دو نفر از جانبازان تبریز، به قله ی سبلان و دماوند صعود کردیم. ما سه نفر جانباز از تبریز بودیم که در عرض 72 ساعت توانستیم با عنایت و لطف خداوند از تبریز تا کوه دماوند برویم، صعود کنیم و برگردیم. این یک رکورد بود که 70 ساعت طول کشید. 

 

  فاش نیوز: در مسابقات بین المللی هم بوده اید؟

- خیر فقط در مسابقات کشوری بودم.

 

فاش نیوز: چطور شد که به گلبال علاقمند شدید؟

- من در رشته های مختلفی بودم تا سال 1388 که در آخرین مسابقه ی جودو شرکت کردم و مقام سوم را کسب کردم. با توجه به این که سنم بالاتر می رفت تصمیم گرفتم وارد رشته ی گل بال شوم. از سال 1388 به این طرف یعنی حدود 10 سال است که گل بال بازی می کنم.

فاش نیوز: آیا ورزش می تواند یکی از راه های موثر انتقال فرهنگ ایثار و شهادت به نسل جدید و جوانان باشد؟

- جوانان وقتی ما را می بینند که با این سن و سال بازی می کنیم، این خودش یک عامل است برای جوانان که با این سن و سال در خانه نمانند. درواقع این یک پیام است برای جوانان که بیایند در عرصه های ورزشی شرکت کنند. سالم ترین تفریح ورزش است، همان طور که بارها گفتند عقل سالم در بدن سالم است. اگر بدن انسان سالم باشد همه کاری می تواند انجام دهد اما اگر سالم نباشد برعکس است. حتی مسائل مذهبی و مسائل معنوی همه در گرو همان بدن سالم بودن است. وقتی ما می خواهیم نماز بخوانیم اگر بدنمان سالم نباشد با آن حال و هوای خوب نمی توانیم نمازمان را بخوانیم. من به جوانان توصیه می کنم که حتماً به ورزش روی بیاورند، این پیامی است نه از طرف من بلکه از طرف همه ی جانبازان که با این وضعیتشان نه تنها در گل بال بلکه در خیلی از رشته ها شرکت می کنند مثل کوهنوردی که من عرض کردم. وقتی یک جوان می بیند که یک جانباز نابینا صعود می کند به قله ی دماوند، با خودش می گوید پس من هم می توانم و این خودش یک پیام برای جوانان است.

 

فاش نیوز: برای هم قطاران خودتان که برخی از آنها در خانه بستری هستند و ممکن است بگویند ما نمی توانیم و امکانش را نداریم که ورزش کنیم، چه پیامی دارید؟

- متأسفانه در بین جانبازان برخی از عزیزان هستند که در خانه نشستند. اولاً که برای این عزیزان باید یک اراده ای باشد، اگر اراده باشد همه چیز حل می شود. در کنار اراده، علاقه هم باید باشد. این عزیزان باید خودشان قدم بردارند، نمی شود با زور این ها را وارد ورزش کرد. در خانه نشستن چیزی جز افسردگی ندارد و دردی را دوا نمی کند. اگر وارد ورزش شوند هم بدنشان سالم می ماند و هم نشاط روحی پیدا می کنند.

فاش نیوز: از مسئولین، به خصوص بنیاد شهید چه درخواستی دارید؟

- والله به طور کلی باید بگویم که ما در استان خودمان با این شرایط و وضعیت اقتصادی که داریم هفته ای سه بار برای تمرین می رویم. از این عزیزان توقع داریم که از لحاظ مادی و معنوی به ما برسند، سالن در اختیار ما بگذارند. خدا را شکر سالن در اختیار داریم اما از لحاظ بودجه، باید یک بودجه برای جانبازان اختصاص دهند که این عزیزان بتوانند ورزش را ادامه دهند. مشکل بسیار عمده ای که وجود دارد، ایاب و ذهاب جانبازان است. وقتی از خانه به سمت سالن می آیند مشکل رفت و آمد دارند برخلاف برخی از جانبازان که خودشان می توانند سوار ماشین شوند و رانندگی کنند ما به آژانس نیاز داریم و این هزینه اش برای ما بسیار زیاد است، یک مقدار به این هزینه ها توجه کنند.

مورد بعدی در مورد مسابقات است، اردیبهشت ماه سال گذشته مسابقات گل بال برای جانبازان برگزار شد. الان در مهر ماه هستیم، 16 ماه گذشته است و مسابقه ای برگزار نکردند؛ می توانند حتی در رشته های دیگر هم مسابقاتی بگذارند.

من یک پیشنهاد برای بنیاد دارم، سالی یک بار یک کوهنوردی سراسری برای جانبازان در نظر بگیرند. یک کوه یا یک قله را در نظر بگیرند، همه ی جانبازان شرکت کنند و صعود کنند. این خودش می تواند نوعی فرهنگ سازی برای جوانان باشد.

در آخر از شما تشکر و قدردانی می کنم که این فرصت را در اختیار ما  قرار دادید.

 

مصاحبه از محمد معرفی

عکس از ظهوری

کد خبرنگار: 20
اینستاگرام
نظری بگذارید
نام خود را وارد نمایید
متن نظر را وارد نمایید
مقدار صحیح است
مقدار صحیح وارد کنید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
تبلیغ کانال فاش در ایتابنر بیمه دیفتح‌الفتوحصندوق همیاریخبرنگار افتخاری فاش نیوز شویدمشاوره و مشاوره تغذیه ویژه ایثارگرانسایت جمعیت جانبازان انقلاب اسلامیانتشارات حدیث قلماساسنامه انجمن جانبازان نخاعیlogo-samandehi