فرزندان دکترای من نخبه محسوب نمی شوند؟!

عیسی مرادبخش- واقعا" برای وزیر نالایق صنعت و معدن متاسفم که جمله را به کار بردند که شخص نخبه ای را برای معاونت وزارت صنعت انتصاب شده بود، سر و صدایی ایجاد شد که ایشان استعفا دادند. دیگه نمی گویند ایشان داماد رئیس جمهور بودند یعنی نخبه های کشور ما فقط  آقازاده ها و دامادهای ایشان هستند؟ نخبه هستند.

خانواده ای داریم، چهار الی پنج جوان فوق لیسانس و دکترا خونه نشین هستند و بهترین استعدادها را دارند. آیا آنها ایرانی نیستند؟ آیا پدر و مادران آنها برای بچه هایشان هزینه نکردند؟ چرا باید این همه اجحاف در کشوری که هنوز صدها نفر بازمانده از شهدای دفاع مقدس در زیر خاک ها هستند و سرداران ما دارن استخوان های آنها تفحص می کنند، آقایان و آقازاده های خودشان را بدون آزمون استخدام می کنند یا فرستادند در خارج ازکشور با پول این مملکت در کازینو های اروپا و امریکا عیش و نوش می کنند!

 چرا؟ مگر خونشان از خون شهدای ما قرمزتر است یا خونشان از خون جانبازان و آزادگان که سی و چند سال است با درد و رنج های زخم بازمانده از زیر شکنجه های صدام و حزب بعث و یا قطع نخاع و ضایعه نخاع شدن ما جانبازان ازتیر و ترکش هشت سال جنگ قرمزتر است؟ واقعا" خجالت هم چیز خوبی ست!

 بیمه ما را دو ماه است قطع نمودند، هیچ حرفی نمی زند! واقعا آقایان مسئولین اجرایی کشور حرفی برای گفتن دارند؟ آیا انتظاری از این ملت دارند که همیارشان باشد؟ مگرمردم ماها را نمی بیند باچه وضعی زندگی می کنیم؟

من جانباز ۵۵٪ هنوز سرپناه ندارم. بعداز سی وهفت سال یک خونه سازمانی شصت ساخت موقت در اختیارم گذاشتند. آن هم با هزاران دنگ و فنگ و مکافات چهار سال پیش بالای شش میلیون با مکافات تهیه کردم. برایش هزینه نمودم تا داخل خونه شدم. دو ماه پیش از مسئولین استان از استاندار گرفته الی فرماندار و مدیرکل آموزش و پرورش گفتم بنده یک فرهنگی حالت اشتغال هستم. سی و چند سال است فاقد سرپناه هستم. وامی که بنیاد شهید بنده را برای خرید خونه معرفی نمودند چون از خودم آورده نداشتم نتوانستم با آن مبلغ خونه خریداری نمایم.

حال قیمت خونه سربه فلک کشیده که هرگز نمیتوانم با ۶۲ سال سن دیگه خونه خریداری نمایم و خونه سازمانی که بنده درآن سکونت دارم را به صورت اقساطی به اینجانب واگذار نمایند تا شرمنده اهل عیالم نشوم. مثل توپ فتوبال پاس می دهند به همدیگه انگار خونه از شمش طلا ساخته شده. در صورتی که بنده دو ساله بودم یعنی شصت سال پیش ساخته شده بااین اوصاف چهار سال پیش که می خواستم وارد اون بشم لانه موش بیش نبود.

آیا بنده جوانی خودم را ۳۷ سال پیش با دستور بزرگ مرد تاریخ که فردی صنعت کار بودم، همه زندگی زن بچه هایم را رها نمودم به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام شدم سه بار در بدترین عملیات ها شرکت نمودم و مجروح شدم. حال برای واگذاری یک واحد خونه ۶۰ سال ساخت به بنده روا نمی دانند. شده ام توپ فوتبال.

بعدشم انتظار دارند مردم وضع زندگی منو می بینند که بنده با چه وضعی دارم زندگی می کنم. شاید قبلا فکر می کردند در بساط ما چیزی هست. دولت فقط برای ماها کار می کند. خداراشکر مردم متوجه شدند و ازنزدیک به وضعیت زندگی ماها آشنا شدند که شعاری بیش نیست. به خداوندی خدا قسم همین مردمی که می بینید در روزهای مراسمات شرکت می کنند. بذار رک بگم فقط به خاطر مقام معظم رهبری والا مطمئن باشید ملت دل خوشی ازاین دولت‌مردان و این مجلس ندارند. امیداوریم مسئولین کمی به خودشان بیایند شاهان همه رفتند و کاخ ها به جامانده هیچ کس باخودش چیزی بگور نخواهدبرد. اینو مطمئن باشید.

والسلام علیکم و رحمت الله