خاطره شهید بابایی الگوی مناسب این روز‌ها

اتفاق چند روز پیش نماینده مجلس شورای اسلامی و نوع برخورد او با مامور گمرک موجی از واکنش ها را در فضای عمومی جامعه و فضای مجازی در پی داشت، واکنش هایی که رفتار نماینده سراوان را در یک سو و رفتار کارمند گمرک و فرد کاپشن مشکی پوش را در یک سوی دیگر قرار داد و آن را قضاوت کرد.

پاسخ ها و واکنش های بعد از ماجرا نیز خود به موضوعی دیگر تبدیل شد که بار دیگر واکنش افکار عمومی را برانگیخت و باعث شد افراد مختلف درخصوص آن موضع گیری کنند.

حلقه گمشده موضوع نماینده سراوان و کارمند گمرک نوع برخوردها در مواجهه با مسائلی است که گاه در جایگاه شغلی و موقعیتی در برخورد با مردم اتفاق می افتد. در کشوری که بسیاری از بزرگان آن الگوی تمام عیاری از اخلاص و رفتار حسنه و نیکو در برابر مردم هستند رفتارهایی از قبیل آنچه در ماجرای پیش آمده رخ داد زیبنده جامعه اسلامی و فرهنگ ایرانی نبوده و نیست.

در پی این ماجرا طی چند روز گذشته خاطره ای از شهید عباس بابایی در شبکه های مجازی منتشر شد که نوع رفتار یک مقام نظامی عالی رتبه را در مواجهه با موضوعی مشابه آنچه برای نماینده سراوان رخ داد و برخورد شهید بابایی را نشان می دهد. خاطره ای که در آن نقل می شود:

نگهبان درب فرودگاه اهواز از ورود او به داخل ممانعت کرد، او بدون اهانت به نگهبان برگشت و در آن گرمای سوزان حدود نیم ساعت روی جدول نشست.

به بنده حقیر، مسوول وقت فرودگاه، اطلاع دادند دم درب مهمان داری! رفتم و با کمال تعجب شهیدعباس بابایی را دیدم که راحت روی زمین نشسته، پس از سلام عرض کردم جناب بابایی چرا تو این گرما اینجا نشستی؟

خیلی آرام و متواضع پاسخ داد: این نگهبان بنده خدا گفت هواپیما روی باند است و شما نمی‌توانی وارد شوی، من هم منتظر ماندم، مانع پرواز نشوم. در صورتی که شهید بابایی فرمانده معاون عملیات وقت نهاجا بود، نه به نگهبان اهانت کرد و نه خواستار تنبیه او شد، بلکه از من خواست که نگهبان را مورد تشویق قرار دهم.