حضور مردم سناریوی براندازی نظام را به بن بست کشاند

در روزگاری که تمامی دنیا وابسته به یکی از قدرت‌های شرق و غرب بودند، حرکت مردم ایران با شعار «نه شرقی نه غربی» باعث شد که گفتمان جدیدی در دنیا به نام «جمهوری اسلامی» ایران شکل بگیرد. با شکل‌گیری انقلاب اسلامی در ایران، دشمنی‌های ابرقدرت‌ها نیز با این نظام نوپا آغاز شد. این دشمنی‌ها به نوع‌های مختلف خودش را نشان داد. گاهی این دشمنی به شکل ترور و گاهی هم با جنگ و تحریم همراه بود. هیچ کدام یک از این عوامل نتوانست بر اراده مردم برای رسیدن به آرمان‌شان تاثیر بگذارد. با توجه به پیشرفت‌های جهان، دشمنان انقلاب اسلامی متناسب با این تغییرات، دشمنی‌های خود را تغییر دادند. آن‌ها از ابزار‌های قدرت نرم خود جهت براندازی نظام استفاده کردند و تمام قدرتشان را در دوران انتخابات سال ۸۸ به کار بستند.

کشور‌های غربی اعم از آمریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه و کشور‌های عربی ماه‌ها پیش از انتخابات از آن با عنوان «تابستان داغ ۱۳۸۸ تهران» یاد کردند. آن‌ها نقشه‌هایشان را با غبارآلود کردن فضای سیاسی کشور اجرا کردند. آمریکا، انگلیس و اسرائیل سناریوی تغییر حکومت ایران را تبدیل به حمایت از فضای فردای انتخابات، برپایه‌ی اغتشاشات تا مرحله فروپاشی را طراحی کرده و به اجرا درآوردند.

از آنجایی که امام خمینی (ره) از سال‌ها پیش به دشمنی مستکبران جهانی با انقلاب اسلامی آگاه بود، دراین باره فرمودند: «نکته مهمی که همه ما باید به آن توجه کنیم و آن را اصل و اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم این است که دشمنان ما و جهانخوران تا کی و تا کجا ما را تحمل می‌کنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند. به یقین آنان مرزی جز عدول از همه هویت‌ها و ارزش‌های معنوی و الهی‌مان نمی‌شناسند. به گفته‌ی قرآن کریم، هرگز دست از مقابله و ستیز با شما برنمی‌دارند مگر اینکه شما را از دین‌تان برگردانند. ما چه بخواهیم چه نخواهیم صهیونیست‌ها، آمریکا و شوروی در تعقیب‌مان خواهند بود تا هویت دینی و شرافت مکتبی‌مان را لکه دار کنند.» (صحیفه نور، ج. ۲۱)

سردار مشفق از مسئولین اطلاعاتی و امنیتی کشور در خصوص اغتشاشات سال ۸۸ اظهار داشت که متهمی در اختیار ماست که شبی ۸۰۰ هزار تومان می‌گرفته تا به اتفاق رفقایش شرق تهران، فلکه‌ی تهرانپارس، نارمک و هفت تیر را به آتش بکشد. متهمی در اختیار ماست که شبی یک میلیون تومان می‌گرفته از اراذل و اوباش غرب تهران که میدان کاج و امثال آنجا را هر شب با اعوان و انصارش به آتش بکشد؛ متهمی در اختیار ماست که سیاهی لشکر برای فیلم‌های سینمایی جمع می‌کرده، شبی ۲ میلیون می‌گرفته تا سیاهی لشکر را توجیه کند، شب‌ها تو خیابان اتوبوس و بانک آتش بزنند و به نیرو‌های انتظامی حمله کنند. (روزی طلب، اینجا فتنه‌ای رخ داده است، ص. ۳۴۰)

بحران شکل گرفته دارای سه مشخصه‌ی کلان بود که عبارت‌اند از: الف) از پیش سازماندهی شده بودند، ب) پیوندی ارگانیک و کاملا محاسبه شده با خارج از کشور داشت و پ) برای نخستین بار کسانی در سطح بالای برخی نهاد‌ها با عوامل بحران مرتبط بودند. (محمدی، دایره قرمز: روایتی تحلیلی از فتنه ۸۸، ص. ۲۳۲)

از جمله مواردی که به عنوان بخش‌های مختلفی از سناریوی براندازی نرم (کودتای مخملی) طراحی شده بود، می‌توان موارد زیر را برشمرد: ۱- طرح دروغ بزرگ «تقلب در انتخابات». ۲- درخواست ابطال انتخابات. ۳- بیانیه‌نویسی و صدور اطلاعیه‌ی زنجیره‌ای. ۴- آغاز اردوکشی خیابانی و کشاندن هواداران به خیابان‌ها. ۵- ناامن سازی و ایجاد اغتشاش و تخریب اموال عمومی. ۶- حمله به مراکز نظامی و انتظامی و ضرب و شتم و قتل نیرو‌های انتظامی و امنیتی ۷- تلاش برای مستندسازی دروغ بزرگ «تقلب». ۸- فرصت سوزی و عدم استفاده از ظرفیت‌های قانونی برای رسیدگی به تخلفات و عدم ارائه‌ی مستندات قابل قبول برای اثبات ادعای تقلب. ۹- بزرگ‌نمایی و متهم کردن نظام اسلامی به کشتار مخالفین. ۱۰- متهم کردن نهاد‌های قانونی کشور به ناپاکی. ۱۱- شبهه‎‌افکنی و جعل شهدای دروغین برای ادامه‌ی بحران آفرینی. ۱۲- عدم همراهی با نظام و مردم در مراسم تحلیف و تنفیذ، و نامشروع خواندن دولت منتخب. ۱۳- متهم کردن نظام به تجاوز و تعرض جنسی در بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها. ۱۴- ایجاد اغتشاش و ناآرامی در مناسبت‌های ملی و مذهبی. ۱۵- تلاش برای بی‌گناه جلوه دادن مجرمین محکوم شده. ۱۶- راه اندازی شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی. ۱۷- شعارنویسی و دیوارنویسی علیه آرمان‌ها و ارزش‌های نظام اسلامی. ۱۸- مقاله نویسی، هجونویسی، مونتاژ عکس‌های غیرواقعی.

سال ۱۳۸۸ سالی پرفراز و نشیب بود. بی‌گمان بزرگ‌ترین افتخار سال ۸۸ حضور پرشور ۸۵ درصدی ملت ایران در انتخابات بود. از سوی دیگر این انتخابات بار دیگر ثابت کرد که «ولایت مطلقه‌ی فقیه» در نظام اسلامی جایگاهی بس والا دارد و رکن اصلی نظام اسلامی برای مقابله با تهدیدات داخلی و خارجی به شمار می‌رود و از طریق پیوستگی بین ولایت و امت از گردنه‌های نفس گیر زمانه با سلامت عبور می‌کند.