متفاوت ترین نشست رسانه ای جشنواره فیلم فجر

فاش نیوز - متفاوت ترین جلسه ی سلسله نشست های پرسش و پاسخ و رسانه ای از آن فیلم ۲۳ نفر شد.

به گزارش خبرنگار فاش نیوز، سالن رسانه های جشنواره فیلم فجر با برپایی مراسم فرش قرمز و نمایش و جلسه پرسش و پاسخ فیلم ۲۳ نفر حال و هوای دیگری را تجربه کرد چرا که علاوه بر موضوع منحصر به فرد فیلم، حضور ۲۳ نفر از شخصیت های حقیقی فیلم به همراه ۲۳ نفر دیگر از بازیگرانی که نقش آنها را پس از گذشت نزدیک به ۳ دهه جان می بخشیدند شورانگیز و اشک انگیز و خاص بود.

۲۳ نفر، گروهی از رزمندگان نوجوان ایرانی بودند که در جریان جنگ ایران و عراق به سال ۱۳۶۱ در عملیات مقدماتی بیت المقدس به اسارت نیروهای عراقی درآمدند. این گروه کم سن و سال که همه گی بین ۱۳ تا ۱۷ سال سن داشتند و اهل مناطق مختلف کشور بودند اکثراً از تیپ ثارالله کرمان اعزام شده بودند و دقیقا در یک روز یعنی ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱  در مناطق مختلف جبهه اسیر شدند.
صدام حسین پس از آگاهی از این موضوع و دیدن گزارش این اسارت، به دلیل شکست در خرمشهر سعی می‌کند از این ماجرا سوءاستفاده و به نفع خود بهره‌برداری تبلیغاتی نماید و دستور می‌دهد که آن‌ها را از بقیه اسرا جدا کنند و به کاخ وی بیاورند.

در دیداری که این نوجوانان با شخص اول کشور عراق صدام حسین داشتند وی سعی می‌کند تا با ناراحت شدن از این موضوع که اینها کودکانی بیش نیستند که به زور به جنگ فرستاده شدند، با آن‌ها احساس همدردی کند و به دختر کوچکش «حلا» می‌گوید که شاخه گل‌هایی را به آن‌ها بدهد و بعد با آن‌ها عکس یادگاری می‌گیرد و می‌گوید که بزودی با موافقت کمیته بین‌المللی صلیب سرخ آن‌ها را به ایران برمی‌گرداند.

مطبوعات عراق پس از این ماجرا فیلم‌ها و عکس‌هایی از آن‌ها منتشر می‌کنند و در تیتر روزنامه‌های عراق جمله معروف صدام را می‌نویسند: «کل اطفال العالم اطفالنا» همه بچه‌های دنیا بچه‌های ما هستند.
این ۲۳ نفر که در موضع انفعالی قرار گرفته بودند اعتصاب غذا می‌کنند تا به جمع دیگر اسیران بازگردند. آن‌ها در نهایت پس از اتفاقات زیادی به خواسته خود می‌رسند ولی تا روز ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ در اسارت می‌مانند.
اسیر ایرانی دیگری به نام ملاصالح قاری مترجم صدام در این دیدار بود که بعدها پس از آزادی به جرم خیانت به ایران از طرف وزارت اطلاعات ایران زندانی و بازجویی گردید و نهایتاً با نامه سید علی‌اکبر ابوترابی‌فرد روحانی آزاد شده از اسارت بی گناهی وی اثبات شده و از وی رفع اتهام می‌شود.

ملا صالح قاری مترجم زندان، خود به تنهایی نقطه عطفی در این داستان به شمار می‌آید و نقش مهمی‌در روایتگری فیلم ۲۳نفر دارد. ملاصالح قاری (متولد ۱۳۲۸ در آبادان) زندانی سیاسی در ایران قبل از انقلاب، ایران بعد از انقلاب، و اسیر جنگی در عراق بوده‌است. او از مبارزان علیه حکومت پهلوی بود که مدت ۸ سال در زندان‌های ساواک زندانی سیاسی بود و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی‌ایران و پس از شروع جنگ ایران و عراق در جریان امدادرسانی به رزمندگان ایران در آبهای خلیج فارس به محاصره ی قایق‌های گشتی عراق درآمد و همراه تعداد دیگری از نیروهای سپاه به اسیر شد. عراقی‌ها که متوجه تسلط او به زبان عربی و فارسی شدند، او را به عنوان مترجم به کار گرفتند. شهرت وی به خاطر دیداری بود که گروه ۲۳ نفر با صدام حسین رئیس حکومت بعث عراق داشتند و او در آن دیدار مترجم صدام بود و سخنان وی را برای آنان ترجمه می‌کرد. وی پس از ۴ سال در ۱۳۶۴ از سوی عراق همراه با ۵۰۰ نفر دیگر آزاد شد. صدام این گروه را به خاطر عید قربان و به نشان صلح و دوستی به‌طور یکطرفه آزاد کرد. ملاصالح قاری پس از آزادی از اسارت مورد سؤ ظن مقامات اطلاعاتی و امنیتی ایران قرار گرفت و در زندان حفاظت اطلاعات اهواز به اتهام خیانت به کشور و همکاری با بعثی‌ها و شکنجه اسرا دوباره زندانی شد. او بعد از ۲ سال به قید ضمانت آزادشد و در نهایت پس از بازگشت اسرا در سال ۱۳۶۹ با نامه سید علی اکبر ابوترابی روحانی آزاد شده از اسارت، بی گناهیش اثبات شده و از وی رفع اتهام می‌شود. در اواسط فیلم با سکانسی که وی آن ۲۳ نفر را به خاطر اعتصاب غذا و ماندن بر سر عقیده شأن تحسین می‌کند، مخاطب را شگفت زده می‌سازد. ۲۳ نوجوانی که از نقاط مختلف ایران هر کدام به نحوی خود را به خاکریزهای جبهه‌های جنوب رساندند، یکی شناسنامه اش را دستکاری کرد، یکی دل مادرش را شکست ،یکی خود را زیر صندلی قطار اندیمشک جای داد، دیگری چهره کودکانه اش را با کلاه آهنی پوشاند تا فرمانده تیپ ثارالله کرمان را فریب دهد. صدام حتی آنها را راهی زیارت کربلا نمود، آنها را برای تفریح به شهربازی فرستاد، و در نهایت با عزم جزم سعی در راهی کردن آنها برای مهاجرت به پاریس داشت که ۲۳ نفر ماندن در اسارت را ترجیح می دهند.

اسامی این ۲۳ نفر به شرح ذیل می باشد که متاسفانه یک نفر از ایشان به دلیل عارضه ی گوارشی به رحمت خدا رفتند.علیرضا شیخ حسینی – محمد ساردویی – ابوالفضل محمدی – حمید تقی زاده – منصور محمود آبادی – عباس پور خسروانی – سید عباس سعادت – یحیی دادی نسب (قشمی) – حسن مستشرق – احمد علی حسینی – محمد باباخانی – یحیی کسایی نجفی – رضا امام قلی زاده – حمید رضا مستقیمی – حسین قاضی زاده – مجید ضیغمی نژاد – جواد خواجویی – محمود رعیت نژاد – سید علی نور الدینی – محمد صالحی – حسین بهزادی – احمد یوسف زاده مولایی – سلمان زاد خوش.

در این نشست مهدی جعفری کارگردان فیلم سینمایی «۲۳ نفر» لیان نمود: موضوع آقا صالح و ۲۳ نفر دو قصه جداست، قصه آقا صالح بسیار جذاب است و می تواند فیلم مجزایی باشد اما حیفم آمد داستان او در این فیلم نباشد. وی افزود: دغدغه من در ارتباط با این فیلم این بود که چقدر می توانیم در مسایل سینمایی به واقعیت اقتباس کنیم. جزییات قصه بچه ها را می دانستم و متعهد بودم که به قصه وفادار بمانم. او اظهار داشت: نگرانی تیم ما از روز نخست کار این بود که بتوانیم نوجوانانی پیدا کنیم که برای فیلم واقعی باشد؛ فراخوان دادیم و از بین شرکت کنندگان انتخاب کردیم. جعفری با بیان اینکه خدا به گونه ای این قصه را چیده بود که انگار نماد ایران بودند، ادامه داد: انتخاب بچه ها یک ماه و نیم و همچنین کار تمرین یکماه طول کشید، به شهرستان هایی که دوست داشتیم آن لهجه را در فیلم داشته باشند، فراخوان دادیم. کارگردان فیلم «23 نفر» ادامه داد: منابعی که در نگارش فیلم استفاده کردم از روایات خود 23 نفر، واقعیت موضوع ، کتاب احمد یوسف زاده و غیره بود. در هر صورت موضوعی که آقای علی رضارئیسیان (فیلمساز) گفته بود که مالکیت این قصه متعلق به من است، موضوع حاشیه ای بود. وی ادامه داد که 22 نفر از این آزادگان در قید حیاتند و یک نفر سالها پیش درگذشته است.
وی با بیان اینکه روزهای اول فیلمبرداری دعوت کردیم 23 نفر سر صحنه فیلمبرداری حاضر شدند، اضافه کرد: برای ما سخت بود از اسامی واقعی آنها در فیلم استفاده کنیم در این صورت قصه باید دقیق و واقعی می بود و در غیر این صورت قصه می لنگید، اما دوستان 23نفر بزرگواری کرده و پذیرفتند نام این 23نفر در فیلم نباشد اما روح حرکت و برند 23نفر در این قصه باقی ماند. جعفری تاکید کرد: به قدری دنیای این داستان بزرگ است که جای کار سریال دارد اما فیلم سینمایی، مستند، کتاب و ادبیات هم مخاطبان خاص خود را دارد. کارگردان فیلم «23 نفر» توضیح داد: نمی خواستم این انتظار در بیننده بوجود آید که فیلم جنگی می بیند، به همین دلیل عملیات، بهانه ای بود که این قصه را راه می انداخت، سهم جنگ همین مقدار کافی بود.

جعفری اظهار داشت: اگر محتوایی که دیدید، نکته، تلنگر و تاثیری روی مخاطب بگذارد، به هدف خود رسیده است. این فیلم اگر در خارج از کشور هم اکران شود می تواند با بیننده ارتباط برقرار کند. مهم این است روح کلی این اثر درست درک شود و در مخاطب اثر بگذارد. وی در مورد فیلم برداری نیز توضیح داد: ما نتوانستیم به عراق برویم، جستجو کردیم دیدیم چهره عراق سال 61 با اکنون متفاوت است و شرایط امنیتی شدیدی هم آنجا حکم فرما بود. امیرسحرخیز متصدی جلوه های ویژه بصری فیلم سینمایی« 23 نفر» نیز اظهار داشت: ساختمان استخبارات عراق در فیلم بازسازی شد، سکانس ملاقات با صدام، ایده آقای جعفری (کارگردان) بود. من می خواستم از زیر این سکانس در بروم اما آخر مجبور به انجام آن شدم.
سحرخیز گفت: سکانس صدام برای من دشوار بود. همیشه کابوس صدام را داشتم و فکر می کردم بالای سرم می آید و به همین دلیل یک بغض فروخورده دارم که در هنگام تماشای فیلم در سالن این بغض تبدیل به گریه شد. آن صحنه ی مستند دیدار بچه ها با صدام در کاخ استخبارات را با بازی و قسمت گردن و سر بچه ها تلفیق کردم و خوشحالم آقای جعفری من را در چنین دردسری انداخت.
مجتبی فرآورده تهیه کننده فیلم سینمایی« 23 نفر» نیز درباره افزایش وجه ملی فیلم تا وجه دینی گفت: این دو وجه تفکیک پذیر نیست، " حب الوطن من الایمان " است.
وی در مورد زمان اکران نیز گفت: باید بررسی کنیم، برای عید فطر یا پاییز شرایط را بسنجیم.
این نشست با کنار هم قرار گرفتن ۲۳ نفر رزمنده و آزاده و همینطور ۲۳ نفر بازیگر نقش های این اسطوره های حقیقی کشور در میان تشویق های بی امان و اشک های شوق حضار در جلسه به پایان رسید.

گزارش از تورج اردشیری‌نیا