پنجشنبه 01 فروردين 1398 , 11:01
کوشا در راه اصلاح جامعه
هر روز با یک شهید
شهیدحسین مرادی: همه در راه اصلاح جامعه کوشا باشیم
شهید حسین مرادی در وصیتنامه خود با بیان اینکه باید همه انسانهای صاحب درد باشیم و خود را فدای ترقی و تکامل بشر کنیم عنوان کرد: همه دست در دست هم بگذاریم و در راه اصلاح جامعه بکوشیم.
به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، «شهید»؛ شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».
تبرک لحظاتمان با شهید حسین مرادی:
شهید حسین مرادی در تاریخ 1 مهر 44 در شهر همدان چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا چهارم متوسطه ادامه داد و از طرف بسیج به جبهه اعزام و به عنوان غواص به ایفای مسؤولیت پرداخت. شهید حسین مرادی در تاریخ 4 دی 65 در بصره عراق، جزیره امالرصاص به دست دشمن بعثی به فیض شهادت نائل آمد. اکنون پیکر پاکش در گلزار شهدای همدان آرام گرفته است.
آنچه میخوانیم وصیتنامه شهید حسین مرادی است:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
«و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون: هرگز گمان مبرید کسانی که در راه خدا کشته شدند مردهاند، بلکه آنها زنده ابدی هستند و نزد پروردگار خویش روزی میخورند».
سپاس خداوند عالمیان را که همواره ما را از نعمتهای بیپایانش بهرهمند گردانید. با عرض سلام به پیشگاه مقدس حضرت ولی عصر(عج) و رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی و درود بیپایان بر محمد مصطفی(ص) پیام رسان کلام خداوند. سلام و درود بر علی(ع) و یاران ایشان که راه روشنگری را از راههای تیره به بشر نشان دادند. درود بیپایان خداوند بر شهیدان بزرگ که با ریخته شدن خونشان شمع اجتماع را روشنی بخشیدند.
بارالها چشمهسار شهادت گواراست. الهی قطرهای از آن بر ما بنوشان. اکنون که ملت بزرگ ایران در سایه الطاف خداوندی به سوی هدایتی بزرگ پیش میرود، بنده هم به عنوان یک فرد در اجتماع عزیزان ایران سخنی خدمتتان عرض میکنم.
مشکلات بشر را در نبود دو موضوع مهم دریافتم، اول نداشتن تقوای الهی و دوم نداشتن علم. مسلماً نتیجه داشتن این دو عشق است و هنگامی که عشق با جان آدمی همراه شد دیگر راه ضلالت و گمراهی انسان را نمیگیرد. بیاییم همه دست در دست هم بگذاریم و در راه اصلاح جامعه بکوشیم و در تربیت فرزندانمان کوشا باشیم. بیایید همگی به اتفاق یکدیگر احکام و مسائل عالی اسلامی را در جامعه پیاده کنیم و در نهایت همه انسانهای صاحب درد باشیم و خود را فدای ترقی و تکامل بشر کنیم. امیدوارم روزی برسد مفهوم واقعی این مطلب که بنیآدم اعضای یکدیگرند در جامعه و قلبها ریشه پیدا کنند.