شهدای دهم فروردین یزد چه کسانی بودند؟

مردم یزد در مبارزات خود شهیدان بسیاری را تقدیم انقلاب کرده اند و در قیام دهم فروردین نیز فصل جدیدی از مبارزات مردم ایران ورق خورد و چهار نفر از جوانان این کشور به نام های رضا نامداری، شهریار مرادی، مهدی قدک‌فرشان و حسین پارساییان به شهادت رسیدند.

در گزارش پیش رو به معرفی این شهدا می پردازیم.

«اصغر مرادی(شهریار)» یکی از شهیدان قیام مردم یزد در دهم فرودین است وی که نخستین شهید انقلاب استان اردبیل لقب گرفته در ‎۲۰تیرماه سال ‎۱۳۳۵و در شب تاسوعای حسینی در محله خیرآباد اردبیل و درخانواده ای مذهبی دیده بر جهان گشود و به همین علت نام اصغر را برای وی انتخاب کردند. از کودکی آموختن قرآن را شروع کرد از هفت سالگی به مدرسه رفت و دوران دبیرستان را که مصادف بود با تشکیل حزب رستاخیز بود، در دبیرستان جهان علوم اردبیل طی کرد. وی پس از طی دوران ابتدایی و دبیرستان در سال ۱۳۵۳ در رشته اقتصاد وارد مدرسه عالی علوم اجتماعی و اقتصادی قزوین، دانشگاه امام خمینی (ره) فعلی شد. مرادی نسبت به جامعه و مردم احساس مسئولیت می کرد و دارای روحیه مبارزاتی بود. اولین دستگیری وی به دلیل اعترافات دانشجویان در دانشگاه روی داد و از این مقطع او به صورت فعال فعالیت های مبارزاتی علیه رژیم شاه را آغاز کرد. فعالیت های او منحصر به دانشگاه قزوین نمی شد بلکه در برخی از دانشگاه های شهرهای اطراف قزوین نیز فعالیت مبارزاتی داشت و این فعالیت ها را با شگرد و مهارت خاصی انجام می داد. مبارزات انقلابی مرادی علیه رژیم شاه بسیار حرفه ای بود و او بسیاری از ماموریت های خارج از شهر خود را در قالب سفرهای سیاحتی انجام می داد. این شهید راه انقلاب پس از قیام مردم قم و تبریز در سال ‎۵۶ افکار مبارزاتی خود را علنی‌تر کرد، وی که به خوبی فلسفه‌ی برگزاری چهلم شهدا را درک کرده بود برای برگزاری آیین های بزرگداشت چهلم شهدای ‎تبریز به همراه دوستان خود و برای سازماندهی مبارزات جوانان و دانشجویان به شهر یزد سفر کرد و در جریان راهپیمایی روز دهم فروردین ماه سال ‎۵۷مردم یزد با شناسایی عوامل ساواک به شهادت رسید. شهید اصغر مرادی که یکی ازدانشجویان فعال درعرصه انقلاب اسلامی است. نقش مهمی در ساماندهی تظاهرات دانشجویی داشت و در گلزار شهدای یزد (خلدبرین) به خاک سپرده شد.

«محمدحسین پارساییان» شهید لب تشنه یزد شهید پارساییان دوران کودکی خود را در روستای مذهبی خیرآباد و دبستان تعلیمات اسلامی خیرآباد سپری کرد، وی دوران متوسطه را در دبیرستان پهلوی سابق گذراند و از سال پنجم دبیرستان همزمان با تحصیل به خانواده در امرار معاش کمک می کرد. وی که در تظارهات روز دهم فروردین و در میدان شهدا از پشت سر تیر خورد به دلیل بنیه جسمی خود را به میدان خان می رساند و از آن جا توسط دوستانش به بیمارستان فرخی منتقل می شود وی دوازده روز در بیمارستان فرخی بستری بود و پس از ۳ عمل جراحی کذائی همچون امام خمینی(ره) با لب تشنه در تخت بیمارستان شهید می شود. به دلیل حسن خلق شهید در هنگام بستری بودن در بیمارستان بسیاری از دوستانش در اطراف بیمارستان تجمع وآمادگی خود را برای اهدای خودن به وی ابراز می دارند. گفتنی است، شهید محمد حسین پارسائیان جدا ار سه شهید دیگر در مزار اختصاصی مردم عیش آباد در جنب میدان ابوالفضل (ع) دفن است.

«رضا نامداری هنزائی» اولین شهید انقلاب یزداست وی در سال ۱۳۲۴ در هنزا به دنیا آمد وی در دوران کودکی ونوجوانی فردی متدین ومکتبی بود که حضور منظمی در جلسات دینی وقرآنی داشت. شهید نامداری به این دلیل که روستای هنزا فاقد مدرسه بوده بیشتر از ۵ کلاس درس نخواند اما حضور او در نشست ها قرآنی و جلسات دینی چشمگیر بود و در این جلسات با هزینه خود و خرید لوازم التحریر به نوجوانان هدیه می داد. وی در دهم فروردین پیشاپیش جمعیت درحرکت بود که با شلیک دو گلوله به قلب وسینه به شهادت رسید و اولین شهید انقلاب یزد لقب گرفت، پیکر پاک این شهید پس از ۳ روز به همراه ۷ پاسبان در خلدبرین یزد به خاک سپرده سد. شهید نامداری که متاهل و به شغل بنای مشغول بوده در هنزا محل زادگاه خود در زمینی که وقف بود و در گرمای تابستان و با زبان روزه و خستگی زیاد مسجدی را ساخته و از خود به یادگار گذاشته است. 

«مهدی قدک‌فروشان» اولین شهید دانش آموز انقلاب یزد محمدمهدی قدک‌فروشان درسال ۱۳۴۰ در یک خانواده متوسط و مذهبی به دنیا آمد، تحصیلات خود را در مدرسه هدایت یزد آغاز کرد هنوز نوجوان بود که در ضمن درس خواندن به پدر در مغازه کمک می کرد. این شهید دوران راهنمائی را در مدرسه علامه اقبال سپری و در همین زمان به آموختن قرآن و نهج البلاغه مشغول شد. دوران دبیرستان وی در دبیرستان ایرانشهر یزد سپری شد و وهنگامی که دانش آموز سال اول نظری بود در دهم فروردین سال ۵۷ پس از مراسم مسجد روضه محمدیه پیشاپیش جمعیت حرکت و بر اثر اصابت باتوم و ضربه مغزی در روز های بعد از قیام در بیمارستان به شهادت رسید. مزار این شهید در خلدبرین یزد است، دژخمان رژیم شاه اجازه برگزاری مراسم شهید را در مسجد ندادند و مراسم وی به صورت محدود در خانه پدری برگزار شد.