وقتی سیل مانع پشتیبانی از رزمندگان شد

پس از انتقال میدان اصلی جنگ از جبهه جنوب به شمال‌غرب، نخستین حمله گسترده ایران در جبهه غرب کشور در قالب عملیات کربلای ۱۰ در ۲۵ فروردین ۱۳۶۶ در محور ماووت طرح‌ریزی و اجرا شد. این عملیات را که ترکیبی از دو عملیات منظم و نامنظم بود، سپاه پاسداران طرح‌ریزی و اجرا کرد. قرارگاه رمضان با کمک نیروهای اتحادیه میهنی کردستان عراق، بخش نامنظم عملیات را با عنوان فتح۵ در داخل خاک عراق در منطقه شمال شهر سلیمانیه به اسم یاغسمر، به‌عنوان مکمل عملیات کربلای ۱۰ طرح‌ریزی و اجرا کردند. بنا بود آنها دو قرارگاه ارتش صدام را منهدم کنند و منطقه تحت نفوذ اتحادیه میهنی را به منطقه قرارگاه نجف که بخش منظم عملیات را عهده‌دار بود، متصل نمایند.

در مراحل اولیه، لشکر ۵۷ ابوالفضل (ع) اغلب اهداف موردنظر از جمله حدود ۲۵۰ کیلومترمربع از اراضی منطقه کوهستانی ماووت را تصرف کرد، اما مرحله دوم عملیات در محور ماووت که با وارد عمل کردن تیپ ۳۵ امام حسن (ع) انجام شد، به نتیجه نرسید. در ادامه عملیات که ۱۰ شبانه‌روز به طول انجامید، نیروهای قرارگاه رمضان نتوانستند با یگان‌های عملیات کربلای ۱۰ الحاق کنند. در جریان عملیات بر اثر بارش باران و تگرگ، در منطقه سیل جاری شد و پل‌ها و جاده‌ها را خراب و امکان پشتیبانی از خطوط مقدم جبهه از راه زمین را محدود کرد. در این عملیات بود که حسن شفیع‌زاده فرمانده توپخانه سپاه به شهادت رسید.

در ادامه عملیات کربلای ۱۰، حدود دو ماه بعد، عملیات نصر۴ در ۳۱ تیر ۱۳۶۶ در اطراف شهر ماووت عراق اجرا شد. این عملیات با طرح‌ریزی و فرماندهی سپاه در سه محور و در مدت ۱۵ روز انجام شد. در این عملیات شهر ماووت و ارتفاعات ژاژیله، قشان، یال غربی ارتفاع گولان، تپه‌دوقلو و دشت بالوسه به تصرف درآمد و ۵۰۰ اسیر هم گرفته شد.

*مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس