آزاده‌ای که فلسفه و منطق در اردوگاه تدریس می‌کرد

دکتر «حمیدرضا قنبری» از آزادگان دوران دفاع مقدس است که در سال‌های جوانی در جریان حضور در دفاع مقدس به اسارت دشمن بعثی درآمد. او پس از آزادی در رشته پزشکی ادامه تحصیل داد و هم اکنون مشغول طبابت است. وی در روایت جالبی از اردوگاه موصل2 به معرفی یکی از افراد برجسته این اردوگاه و فعالیت‌های وی پرداخته است که در ادامه می‌خوانید.

جوان متین و آرامی بود. اهل شوشتر و ساکن اهواز بود. «علی اکبر سراج» را می‌گویم. آزاده‌ای گرانقدر و ارزشی که خداوند او را به میان اسرای اردوگاه موصل۲ فرستاده بود که خدمت‌رسانی کند. پیش از اسارت، از مدیران آموزش و پرورش خوزستان در حوزه‌ی «پرورشی» بوده است.

او از مبتکران انتشار ماهنامه سفیر در اردوگاه موصل۲ و از نویسندگان سرمقاله، مطلب و خاطره در آن نشریه‌ی اسارتی بود. علی اکبر سراج برای ماهنامه، تولید محتوا می‌کرد. زندگی نامه حسین‌ علم الهدی را برای نخستین بار، او در ماهنامه سفیر نوشت، و او بود که توانست، اسرای اردوگاه موصل۲ را با آن شهید عالی مقام آشنا کند. از شاهکارهای آن جوان مؤمن و انقلابی اسارت، آن بود که تمام کتاب های بینش دینی کلاس‌های دوره ی راهنمایی و دبیرستان آن زمان را صفحه به صفحه نوشت و برای تکثیر و انتشار، در اختیار اردوگاه قرار داد. از او چه بنویسم که هر چه بنویسم کم است. او را در اردوگاه، به عنوان استاد فلسفه و منطق می‌شناختند. کلاس‌های منطق و فلسفه ی سراج بی‌نظیر بودند.

پس از آزادی، با علی اکبر سراج در پاییز و زمستان ۱۳۶۹ و کلاس‌های کنکور در اهواز خاطرات شیرینی دارم. برای انتخاب رشته، او و «خوش نظر» در منزل من، یک شب تابستانی سال ۱۳۷۰، تا صبح میهمان بودند. دکتر علی اکبر سراج، هم اکنون، استاد دانشگاه‌های تهران است.